The Mountain from Terje Sorgjerd on Vimeo.
ΣΤ2
Πέμπτη 28 Απριλίου 2011
Έθιμα του Πάσχα
Το ελληνικό Πάσχα είναι μία από τις δημοφιλέστερες θρησκευτικές γιορτές και είναι πλούσιο σε παραδόσεις. Σε πολλές περιοχές της χώρας τα έθιμα που συνεχίζονται είναι πολλά και τα περισσότερα έχουν τις ρίζες τους στην Τουρκοκρατία (ή ακόμη και παλιότερα) και συνδέονται με σημαντικά γεγονότα του κάθε τόπου, που για τους κατοίκους του έχουν ξεχωριστή σημασία. Ο ιδιαίτερος αυτός τρόπος εορτασμού του Πάσχα κάνει το ταξίδι σε αυτούς τους τόπους αλησμόνητη εμπειρία
Χίος: Πύρινη νύχτα
Στη Χίο η ανάσταση του Θεανθρώπου γιορτάζεται με πολύ μεγάλο ενθουσιασμό. Τέτοιον ώστε οι ενορίτες της Παναγίας Ερειθιανής και του Αγίου Μάρκου, στο Βροντάδο, να φροντίζουν να κάνουν τη νύχτα - μέρα με τις χιλιάδες ρουκέτες τους. Το βράδυ της Ανάστασης, μόλις ψάλει ο παπάς το «Χριστός Ανέστη» μια καταιγίδα φωτιάς ξεσπάει ανάμεσα στις δύο ενορίες.
Οι χιλιάδες φλεγόμενες ρουκέτες που εκτοξεύονται εκατέρωθεν φεγγοβολούν τον ολοσκότεινο ουρανό και δημιουργούν μια φαντασμαγορική ατμόσφαιρα. Το εντυπωσιακό αυτό θέαμα έχει τις ρίζες του στην Τουρκοκρατία, αλλά κανείς δεν γνωρίζει πώς ξεκίνησε, παρόλο που όλοι το παρακολουθούν μαγεμένοι πίσω από το συρματόπλεγμα που έχει τοποθετηθεί, προς αποφυγή τραυματισμών και ζημιών. Η προετοιμασία των ρουκετών είναι χρονοβόρα και ξεκινάει από το καλοκαίρι, τότε που οι νέοι των δύο ενοριών προετοιμάζουν το εκρηκτικό «κοκτέιλ» με κάρβουνο, νίτρο και θειάφι, και το τοποθετούν μέσα σε χάρτινους κυλίνδρους με φιτίλι. Από το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου στήνονται οι ξύλινες βάσεις από όπου θα εκτοξευθούν οι ρουκέτες (ρουκετοσύρτες ονομάζονται) και γίνονται κάποιες δοκιμαστικές βολές.
Περίπου στις 9 το βράδυ ξεκινάει ο ρουκετοπόλεμος, ο οποίος συνεχίζεται μέχρι τις 11 το βράδυ, με αυξανόμενη ένταση. Σταματάει για λίγο, μέχρι να πάνε οι πιστοί στην εκκλησία και ξαναρχίζει μόλις ψάλει ο παπάς το «Χριστός Ανέστη». Οι πιστοί που παρακολουθούν το θέαμα περιμένουν την «παύση πυρός» για να επιστρέψουν στα σπίτια τους.
Καλαμάτα: Μπουλούκια και Σαϊτες
Βγαλμένο από τη Μεσσηνιακή ιστορία και τους ηρωικούς αγώνες των κατοίκων της Καλαμάτας κατά των Τούρκων, είναι το διάσημο πλέον έθιμο του σαΐτοπόλεμου.
Σύμφωνα με την παράδοση, οι Μεσσήνιοι χρησιμοποίησαν τις σαΐτες για να αναχαιτίσουν το ιππικό των Τούρκων. Ο δυνατός θόρυβος και ο κρότος που προκάλεσαν τρόμαξαν τα άλογα τόσο πολύ που έριξαν κάτω τους αναβάτες τους και έφυγαν φοβισμένα. Οι σαΐτολόγοι προετοιμάζονται όλον τον χρόνο για εκείνη την ημέρα. Ετοιμάζουν τα χαρμάνια και γεμίζουν τους χαρτονένιους σωλήνες που θα σκάσουν την Κυριακή του Πάσχα.
Οι συμμετέχοντες χωρίζονται σε ομάδες των 10-15 ατόμων, οι οποίες διαθέτουν λάβαρο, σαλπιγκτή και επικεφαλής. Πολλοί από αυτούς φορούν παραδοσιακές στολές, ενώ οι υπόλοιποι προτιμούν πρόχειρα ρούχα και στρατιωτικές στολές. Με το σύνθημα της έναρξης οι σαΐτες ανάβουν και η εκκωφαντική φασαρία ξεσηκώνει το πλήθος που ζητωκραυγάζει. Οι σαΐτολόγοι αντιμετωπίζουν με ιδιαίτερο πάθος και ενθουσιασμό το συγκεκριμένο έθιμο, και εκφράζονται κάπως έτσι:
«Η μέση λυγίζει, τα γόνατα σπάνε, τα πόδια ψαλίδια, η πλάτη σκυμμένη, το κεφάλι χαμηλά, βλέμμα μακρινό, μυαλό σε έκσταση, χέρια φτερούγες». Η... νιρβάνα του σαϊτολόγου! Το έθιμο παλαιότερα αναβίωνε στο δημοτικό στάδιο του Μεσσηνιακού, όμως τα τελευταία χρόνια γίνεται στη Δυτική Παραλία (Παλιά Σφαγεία). Εκτός από την Καλαμάτα το έθιμο αναβιώνει στην Μεσσήνη και την Αιθαία.
Γύρω από την Καλαμάτα
Εκτός από τον σαϊτοπόλεμο κια τα πασχαλιάτικα έθιμα υπάρχουν αρκετά σημαντικά αξιοθέατα γύρω από την Καλαμάτα που μπορείτε να επισκεφθείτε με μια σύντομη αλλά απολαυστική βόλτα.
Στα βόρεια της Καλαμάτας βρίσκεται μία από τις σημαντικότερες πόλεις της αρχαιότητας, η Αρχαία Μεσσήνη, όπου υπάρχει ένα από τα πιο ενδιαφέροντα αρχαιολογικά πάρκα της Ελλάδος. Ιδρύθηκε τον 4ο π.Χ. και πήρε το όνομά της από την πριγκίπισσα Μεσσήνη, κόρη του βασιλιά Τρίοπα. Στον αρχαιολογικό της χώρο διατηρούνται σε καλή κατάσταση το θέατρο, το Εκκλησιαστήριο, το Ασκληπείο, το Ιερό της Δήμητρας και τον Διόσκουρων, η Οχύρωση κ.ά.
Το κάστρο της Κορώνης βρίσκεται νοτιοδυτικά της Καλαμάτας και είναι ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα κάστρα της Πελοποννήσου. Το αρχικό κτίσμα φτιάχτηκε κατά τους Βυζαντινούς χρόνους αλλά επεκτάθηκε σημαντικά το 1209 από τους Βενετούς.
Το κάστρο της Μεθώνης. Καταλαμβάνει ολόκληρη την έκταση στα νοτιοδυτικά της χερσονήσου και στη νότια πλευρά του υπάρχει οχυρωμένο νησάκι με οκταγωνικό πύργο. Στο εσωτερικό του κάστρου σώζονται ερείπια από σπίτια στα οποία κατοικούσαν βενετσιάνοι άρχοντες, το καλντερίμι που οδηγούσε στη λεγόμενη Πύλη της Θάλασσας και ο βυζαντινός ναός της Αγίας Σοφίας. Από την Πύλη της Θάλασσας ξεκινάει ο πλακόστρωτος δρόμος που οδηγεί στο οχυρωμένο νησάκι Μπούρτζι. Εδώ σφαγιάστηκαν το 1500 οι περισσότεροι άμαχοι της Μεθώνης, μετά την κατάληψη του οχυρού από τον σουλτάνο Βαγιαζήτ. Το Μπούρτζι χρησιμοποιήθηκε σε διάφορες εποχές ως φυλακή.
Κέρκυρα: Οι Μπότηδες και το Μαστέλο
Η περίοδος του Πάσχα είναι ιδιαίτερη στο νησί των Φαιάκων και περιλαμβάνει ένα πλούσιο πρόγραμμα από εκδηλώσεις και έθιμα. Παραδόσεις βγαλμένες από την ιστορία του νησιού και επηρεασμένες από τη μακρά κατοχή των Ιταλών.
Η αρχή γίνεται την Κυριακή των Βαΐων, με τη μεγάλη λιτανεία του Σεπτού Σκηνώματος του Αγίου Σπυρίδωνα και συνοδεία όλων των Φιλαρμονικών. Γίνεται από το 1630 σε ανάμνηση της απαλλαγής του νησιού από τη φοβερή πανώλη που το 1629 χτύπησε αλύπητα τους Κερκυραίους. Το απόγευμα της Μεγάλης Παρασκευής ξεκινά η περιφορά του επιβλητικού Επιταφίου από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, στο Παλαιό Φρούριο. Μέχρι το βράδυ, όλες οι εκκλησίες έχουν βγάλει τους Επιταφίους τους, με τη συμμετοχή της μπάντας κάθε ενορίας. Τελευταίος βγαίνει ο Επιτάφιος της Μητρόπολης. Το έθιμο του τεχνητού σεισμού αποτελεί παράδοση για τον Ιερό Ναό της Παναγίας των Ξένων και αναπαριστά τον σεισμό που περιγράφεται στο Ιερό Ευαγγέλιο, ως επακόλουθο της Αναστάσεως του Κυρίου.
Στις 9 το πρωί γίνεται η περιφορά του Επιταφίου της Εκκλησίας του Αγίου Σπυρίδωνα μαζί με το σκήνωμα του Αγίου. Μετά το τέλος της λιτανείας, ο Αγιος θα παραμείνει στη θύρα του, μέχρι την Τρίτη του Πάσχα για προσκύνημα. Το πρωί του Μ. Σαββάτου πραγματοποιείται η πρώτη Ανάσταση και όταν τελειώνει η ακολουθία στη Μητρόπολη, χτυπούν οι καμπάνες των εκκλησιών και από τα παράθυρα των σπιτιών πέφτουν κατά χιλιάδες πήλινα δοχεία (μπότηδες) γεμάτα νερό στους δρόμους, με μεγάλο κρότο.
Ενα άλλο έθιμο που αναβιώνει είναι το «Μαστέλο» (βαρέλι). Στην «Πίνια», το παλιό εμπορικό κέντρο, τοποθετείται ένα ξύλινο βαρέλι γεμάτο νερό, στολισμένο με μυρτιές. Οι περαστικοί καλούνται να ρίξουν νομίσματα για ευχές στο νερό. Οταν πλησιάζει η ώρα της πρώτης Ανάστασης, κάποιος πέφτει στο βαρέλι και παίρνει τα λεφτά, υπό τους ήχους της μπάντας.
Το βράδυ του Μ. Σαββάτου γίνεται η Ανάσταση στην Ανω Πλατεία και το θέμα είναι μοναδικό: τα παράθυρα των μεγάλων σπιτιών είναι ανοικτά, στολισμένα με χιλιάδες κεριά και από κάτω οι πιστοί παρακολουθούν την τελετή της Ανάστασης στη μεγαλύτερη πλατεία της Ελλάδας.
Πετροκέρασα Χαλκιδικής: Μοναδικό ιερό δικαίωμα
Το χωριό είναι το μοναδικό στον κόσμο που έχει το δικαίωμα να φιλοξενεί τμήμα του Τιμίου Σταυρού που έρχεται από τη Μονή Ξηροποτάμου του Αγίου Ορους. Το Τίμιο Ξύλο φιλοξενείται στην εκκλησιά του Προφήτη Ηλία από την Κυριακή των Βαΐων μέχρι τη Μεγάλη Δευτέρα και προσελκύει πλήθος πιστών που έρχεται εδώ για να προσκυνήσει και να παρακολουθήσει τις λειτουργίες που τελούνται στη Χάρη Του. Το έθιμο μετράει πάνω από 250 έτη ζωής και γίνεται σε ανάμνηση της σωτηρίας του χωριού από θανατηφόρα αρρώστια.
Λεωνίδιο: Ουρανός γεμάτος φως...
Το βράδυ της Ανάστασης ο ουρανός του Λεωνιδίου γεμίζει από φωτεινά αερόστατα, που ανεβαίνουν σε μεγάλο ύψος και γίνονται ένα με τα άστρα. Πρόκειται για ένα από τα εντυπωσιακότερα και πιο φαντασμαγορικά πασχαλιάτικα έθιμα της χώρας μας. Οι πιστοί των πέντε ενοριών του Λεωνιδίου έχουν προετοιμαστεί κατάλληλα για εκείνη την κρίσιμη στιγμή, έχοντας ήδη κατασκευάσει τους εκατοντάδες «αφανούς», όπως λένε τα χάρτινα αερόστατα.
Μόλις οι ιερείς αναγγείλουν το «Χριστός Ανέστη» ανάβουν τις ποτισμένες με πετρέλαιο και λάδι «κολλημάρες» και περίπου 600 πολύχρωμα αερόστατα ανυψώνονται κατακλύζοντας τον ουρανό πάνω από την πόλη. Κάποια χάνουν τον δρόμο για τα ψηλά, καθώς μπλέκονται στα ηλεκτροφόρα ή καίγονται από τις υπερμεγέθεις «κολλημάρες».
Αυτοί που για οποιοδήποτε λόγο δεν καταφέρνουν να ανυψώσουν τους «αφανούς» τους «στιγματίζονται» και την επόμενη μέρα, μετά τις πασχαλινές ευχές, δέχονται τα πειράγματα των ανταγωνιστών τους. Κίνδυνος για φωτιά δεν υπάρχει αφού σύμφωνα με την παράδοση, όποιες και αν είναι οι καιρικές συνθήκες στο Λεωνίδιο, ο καιρός αλλάζει την ώρα της Ανάστασης, με νηνεμία και ένα ελαφρό δυτικό αεράκι που σπρώχνει τα αερόστατα προς τη θάλασσα. Σύμφωνα με μελετητές της τοπικής ιστορίας, το έθιμο έφεραν οι πολυταξιδεμένοι ναυτικοί του Λεωνιδίου, από τη μακρινή Κίνα και την Ιαπωνία.
Τυρό Αρκαδίας: Ο Ιούδας στην πυρά
Στον Τυρό Αρκαδίας θα δείτε και θα συμμετάσχετε σε μερικά από τα πιο όμορφα πασχαλινά έθιμα που βασίζονται περισσότερο στη ναυτική ζωή των Τσακώνων κατοίκων του. Τη Μεγάλη Παρασκευή το βράδυ γίνεται η περιφορά των Επιταφίων στην παραλιακή οδό με φωταγωγημένα καΐκια και σκάφη να τους συνοδεύουν. Το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου αναβιώνει ένα μοναδικό έθιμο, το κάψιμο του Ιούδα μέσα στη θάλασσα, από την ενορία της Μεταμόρφωσης της Σωτήρος. Σε μια πλωτή πλατφόρμα τοποθετούνται ξύλα και από πάνω τους κρέμεται ένα ανθρώπινο ομοίωμα. Στη συνέχεια μπαίνει το μπουρλότο από τους Τσάκωνες πυρπολητές και το ομοίωμα παραδίδεται στη φωτιά, με τη συνοδεία φαντασμαγορικών πυροτεχνημάτων και ισχυρών δυναμιτών. Τη νύχτα της Ανάστασης τα παιδιά ρίχνουν στη θάλασσα χιλιάδες κεριά που συμβολίζουν τις χαμένες ψυχές των Τσακώνων ναυτικών και ψαράδων. Την Κυριακή του Πάσχα διοργανώνεται τσακώνικο γλέντι στην κεντρική πλατεία, με αρνιά, κρασί και χορό, ενώ διαβάζεται το Ευαγγέλιο στην τσακωνική διάλεκτο.
Σύρος: Δύο κόσμοι μαζί
Ο εορτασμός του Πάσχα στην πρωτεύουσα των Κυκλάδων είναι ιδιαίτερος και ενώνει δύο θρησκευτικούς κόσμους, τον ορθόδοξο και τον καθολικό. Το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής οι καθολικοί επιτάφιοι από τις εκκλησίες των Ευαγγελιστών και του Αγίου Γεωργίου συναντώνται με τους ορθόδοξους από τους ναούς της Μητροπόλεως (Μεταμόρφωσης) του Αγίου Νικολάου και της Κοιμήσεως, μετά το τέλος της περιφοράς στην κεντρική πλατεία Μιαούλη. Ακολουθεί κατανυκτική δέηση και ψάλλονται τροπάρια της Μεγάλης Παρασκευής από τη χορωδία του Αγίου Νικολάου και Ιεροψάλτες.
Πάτμος: Αγιες παραστάσεις
Στο νησί της Αποκάλυψης το Πάσχα δεν θα μπορούσε να είναι τυπικό. Ο ηγούμενος και οι μοναχοί της ιεράς μονής Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου αναβιώνουν παραστάσεις από τη Βίβλο όπως το έθιμο του «Νιπτήρα» και του «Μυστικού Δείπνου». Η περιφορά της εικόνας του Νυμφίου ξεκινάει το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης και καταλήγει στην πλατεία Ξάνθου, όπου αναβιώνουν οι παραστάσεις του «Μυστικού Δείπνου» και του «Νιπτήρα» κατά το οποίο ο ηγούμενος της μονής βάζει ποδιά, ρίχνει τρεις φορές νερό στη λεκάνη και πλένει το δεξί πόδι των ιερέων-μαθητών. Το Μεγάλο Σάββατο το βράδυ πριν από την Ανάσταση, το Ευαγγέλιο διαβάζεται σε ηρωικό εξάμετρο με κώντιο και την Κυριακή του Πάσχα στις 3 το απόγευμα, στο Μοναστήρι της Πάτμου γίνεται η 2η Ανάσταση, όπου το Αναστάσιμο Ευαγγέλιο διαβάζεται σε επτά γλώσσες και ο ηγούμενος μοιράζει κόκκινα αβγά στους πιστούς.
Πάρος: Σκηνές των Παθών
Η περιφορά του Επιταφίου στην Μάρπησσα είναι ξεχωριστή και παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς γίνονται αναπαραστάσεις από τη ζωή του Χριστού. Το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής η περιφορά του Επιταφίου κάνει δεκαπέντε στάσεις.
Σε καθεμία από αυτές φωτίζεται και ένα σημείο του βουνού, όπου τα παιδιά ντυμένα Ρωμαίοι στρατιώτες ή μαθητές του Χριστού, αναπαριστούν σκηνές από την είσοδο στα Ιεροσόλυμα, την προσευχή στο Ορος των Ελαιών, το Μαρτύριο της Σταύρωσης και την Ανάσταση.
Τα μεσάνυχτα του Μεγάλου Σαββάτου, το νησί γεμίζει από τα φώτα και τον θόρυβο των αμέτρητων πυροτεχνημάτων.
Φολέγανδρος: Η περιφορά της εικόνας
Λίγο πριν ξεκινήσει η Μεγάλη Εβδομάδα οι κάτοικοι της Φολεγάνδρου φροντίζουν τα σπίτια τους να είναι ασπρισμένα και καθαρά. Ο λόγος; Η περιφορά της εικόνας της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, που θα περάσει από το σπίτι τους, αλλά και κάθε σπίτι του νησιού. Η περιφορά της εικόνας διαρκεί τρεις ημέρες και μπαίνει σε όλα τα σπίτια του νησιού, μαζί με την πομπή των πιστών, για ευλογηθεί το σπίτι και να πάνε όλα καλά στους νοικοκύρηδες. Με την αποχώρηση της εικόνας από το σπίτι ακολουθεί κέρασμα και ανταλλαγή ευχών.
Λιβαδειά: Οι «Λάκκοι» του κεφιού
Την Κυριακή του Πάσχα η Λιβαδειά είναι σκεπασμένη από ένα σύννεφο καπνού καθ’ όλη τη διάρκεια της μέρας, καθώς αναβιώνει το ρουμελιώτικο έθιμο των «λάκκων». Οι κάτοικοι της πόλης μένουν σχεδόν άγρυπνοι για να φτιάξουν τον «λάκκο» και πριν ακόμη ξημερώσει έχουν ετοιμάσει το σημείο και τον σωρό με τα κλαδιά. Ο μεγαλύτερος της οικογένειας ή της παρέας κάνει τον σταυρό του και ανάβει τη φωτιά με τη λαμπάδα της Αναστάσεως. Με αρκετή υπομονή, ραντίσματα νερού και χτυπήματα στα φλεγόμενα κλαδιά η θράκα ετοιμάζεται και μπαίνουν επάνω τα αρνιά. Το ψήσιμο και το γλέντι κρατούν μέχρι αργά το απόγευμα, συνοδεία τοπικής μουσικής και φυσικά άφθονου κρασιού. Στον δημοτικό «λάκκο», που στήνεται στην περιοχή της Κρύας, σερβίρονται δωρεάν σουβλιστό αρνί, μεζέδες και κρασί στους επισκέπτες και τους παρευρισκομένους, ενώ συμμετέχουν παραδοσιακά χορευτικά συγκροτήματα.
Σκιάθος: Στα πρότυπα του Αγίου Ορους
Οσοι βρεθείτε την περίοδο του Πάσχα στη Σκιάθο θα ζήσετε τις Αγιες Μέρες σε μια ιδιαίτερα κατανυκτική ατμόσφαιρα. Ολόκληρη τν Μεγάλη Εβδομάδα το νησί περιβάλλεται από ένα πέπλο πένθους με τις καμπάνες να χτυπούν πένθιμα, ενώ οι ώρες που τελούνται οι λειτουργίες των εκκλησιών ακολουθούν το Αγιονορίτικο Τυπικό. Με ιδιαίτερη ευλάβεια τελείται η ακολουθία του Επιταφίου και η περιφορά του ξεκινάει στις 4 το πρωί, τα ξημερώματα του Μεγάλου Σαββάτου. Οι Επιτάφιοι της Παναγίας και των Τριών Ιεραρχών συναντιούνται και περιφέρονται στα καλντερίμια του νησιού, με τον «προεξάρχοντα» (ή τελάλη) να απαγγέλλει δυνατά τους θρηνητικούς ψαλμούς και πίσω του να ψάλλουν οι πιστοί. Τα σπίτια είναι φωταγωγημένα και στις αυλές τους καίνε κεριά και λιβάνι. Η περιφορά συνεχίζεται σε ολόκληρο το νησί μέχρι τα ξημερώματα και κατόπιν επιστρέφουν στην εκκλησία όπου γίνεται η αναπαράσταση της «εις Άδου Καθόδου του Χριστού» και ψάλλεται το «άρατε πύλας» από τους ιερείς. Μετά το πέρας της λειτουργίας κανένας δεν πηγαίνει για ύπνο, αφού γίνονται οι τελευταίες ετοιμασίες πριν από την Ανάσταση.
Μέγαρα: Ο χορός της τράτας
Μεγάλο πανηγύρι στήνεται την Τρίτη του Πάσχα στην πλατεία της εκκλησίας του Αγίου Ιωάννη του Γαλιλαίου (ή Χορευταρά) στα Μέγαρα. Μετά τη θεία λειτουργία που τελείται στην εκκλησία στήνεται γλέντι με τα μέλη των Λαογραφικών Συλλόγων να χορεύουν τον Χορό της Τράτας. Χορεύεται αποκλειστικά από γυναίκες και πήρε το όνομά του από τη χαρακτηριστική κίνηση που κάνουν οι χορευτές και θυμίζει τράτα.
Το έθιμο έχει τις ρίζες του στην τουρκοκρατία και σύμφωνα με την παράδοση οι κάτοικοι ζήτησαν από τον Πασά να τους επιτρέψει να κτίσουν ένα εκκλησάκι. Ο πασάς έδωσε την άδεια, με την προϋπόθεση όμως να αρχίσουν το κτίσιμο της εκκλησίας το πρωί και να το τελειώσουν το βράδυ, διαφορετικά θα την γκρέμιζε και θα τους εκτελούσε όλους. Οι κάτοικοι κατάφεραν να τελειώσουν το κτίσιμο το μεσημέρι και την αφιέρωσαν στον Αγιο Ιωάννη τον Γαλιλαίο. Τότε οι κοπέλες άρχισαν να χορεύουν από τη χαρά τους και έτσι του δόθηκε και το προσωνύμιο «Χορευταράς».
Ναύπακτος: Επιτάφιοι με δάδες
Εκατοντάδες κόσμου συρρέουν στο παλιό λιμάνι για να δουν το φαστασμαγορικό θέαμα με τα πυροτεχνήματα, που ξεκινάει με την αποχώρηση των Επιταφίων της Ναυπάκτου. Οι Επιτάφιοι του Αγίου Δημητρίου και της Αγίας Παρασκευής, συναντώνται και περιφέρονται στα δρομάκια της πόλης, με πένθιμη υπόκρουση από τις καμπάνες. Θα καταλήξουν στο παλιό λιμάνι, που είναι στολισμένο για την περίσταση με έναν φλεγόμενο σταυρό στην είσοδό του και δεκάδες δάδες. Μόλις πάρουν τον δρόμο της επιστροφής, ανάβουν τα πυροτεχνήματα κάνοντας τη νύχτα-μέρα. Το έθιμο συνδέεται με την τουρκοκρατία και την ηρωική προσπάθεια του μπουρλοτιέρη Ανεμογιάννη να πυρπολήσει την τουρκική ναυαρχίδα στον χώρο αυτό.
Χίος: Πύρινη νύχτα
Στη Χίο η ανάσταση του Θεανθρώπου γιορτάζεται με πολύ μεγάλο ενθουσιασμό. Τέτοιον ώστε οι ενορίτες της Παναγίας Ερειθιανής και του Αγίου Μάρκου, στο Βροντάδο, να φροντίζουν να κάνουν τη νύχτα - μέρα με τις χιλιάδες ρουκέτες τους. Το βράδυ της Ανάστασης, μόλις ψάλει ο παπάς το «Χριστός Ανέστη» μια καταιγίδα φωτιάς ξεσπάει ανάμεσα στις δύο ενορίες.
Οι χιλιάδες φλεγόμενες ρουκέτες που εκτοξεύονται εκατέρωθεν φεγγοβολούν τον ολοσκότεινο ουρανό και δημιουργούν μια φαντασμαγορική ατμόσφαιρα. Το εντυπωσιακό αυτό θέαμα έχει τις ρίζες του στην Τουρκοκρατία, αλλά κανείς δεν γνωρίζει πώς ξεκίνησε, παρόλο που όλοι το παρακολουθούν μαγεμένοι πίσω από το συρματόπλεγμα που έχει τοποθετηθεί, προς αποφυγή τραυματισμών και ζημιών. Η προετοιμασία των ρουκετών είναι χρονοβόρα και ξεκινάει από το καλοκαίρι, τότε που οι νέοι των δύο ενοριών προετοιμάζουν το εκρηκτικό «κοκτέιλ» με κάρβουνο, νίτρο και θειάφι, και το τοποθετούν μέσα σε χάρτινους κυλίνδρους με φιτίλι. Από το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου στήνονται οι ξύλινες βάσεις από όπου θα εκτοξευθούν οι ρουκέτες (ρουκετοσύρτες ονομάζονται) και γίνονται κάποιες δοκιμαστικές βολές.
Περίπου στις 9 το βράδυ ξεκινάει ο ρουκετοπόλεμος, ο οποίος συνεχίζεται μέχρι τις 11 το βράδυ, με αυξανόμενη ένταση. Σταματάει για λίγο, μέχρι να πάνε οι πιστοί στην εκκλησία και ξαναρχίζει μόλις ψάλει ο παπάς το «Χριστός Ανέστη». Οι πιστοί που παρακολουθούν το θέαμα περιμένουν την «παύση πυρός» για να επιστρέψουν στα σπίτια τους.
Καλαμάτα: Μπουλούκια και Σαϊτες
Βγαλμένο από τη Μεσσηνιακή ιστορία και τους ηρωικούς αγώνες των κατοίκων της Καλαμάτας κατά των Τούρκων, είναι το διάσημο πλέον έθιμο του σαΐτοπόλεμου.
Σύμφωνα με την παράδοση, οι Μεσσήνιοι χρησιμοποίησαν τις σαΐτες για να αναχαιτίσουν το ιππικό των Τούρκων. Ο δυνατός θόρυβος και ο κρότος που προκάλεσαν τρόμαξαν τα άλογα τόσο πολύ που έριξαν κάτω τους αναβάτες τους και έφυγαν φοβισμένα. Οι σαΐτολόγοι προετοιμάζονται όλον τον χρόνο για εκείνη την ημέρα. Ετοιμάζουν τα χαρμάνια και γεμίζουν τους χαρτονένιους σωλήνες που θα σκάσουν την Κυριακή του Πάσχα.
Οι συμμετέχοντες χωρίζονται σε ομάδες των 10-15 ατόμων, οι οποίες διαθέτουν λάβαρο, σαλπιγκτή και επικεφαλής. Πολλοί από αυτούς φορούν παραδοσιακές στολές, ενώ οι υπόλοιποι προτιμούν πρόχειρα ρούχα και στρατιωτικές στολές. Με το σύνθημα της έναρξης οι σαΐτες ανάβουν και η εκκωφαντική φασαρία ξεσηκώνει το πλήθος που ζητωκραυγάζει. Οι σαΐτολόγοι αντιμετωπίζουν με ιδιαίτερο πάθος και ενθουσιασμό το συγκεκριμένο έθιμο, και εκφράζονται κάπως έτσι:
«Η μέση λυγίζει, τα γόνατα σπάνε, τα πόδια ψαλίδια, η πλάτη σκυμμένη, το κεφάλι χαμηλά, βλέμμα μακρινό, μυαλό σε έκσταση, χέρια φτερούγες». Η... νιρβάνα του σαϊτολόγου! Το έθιμο παλαιότερα αναβίωνε στο δημοτικό στάδιο του Μεσσηνιακού, όμως τα τελευταία χρόνια γίνεται στη Δυτική Παραλία (Παλιά Σφαγεία). Εκτός από την Καλαμάτα το έθιμο αναβιώνει στην Μεσσήνη και την Αιθαία.
Γύρω από την Καλαμάτα
Εκτός από τον σαϊτοπόλεμο κια τα πασχαλιάτικα έθιμα υπάρχουν αρκετά σημαντικά αξιοθέατα γύρω από την Καλαμάτα που μπορείτε να επισκεφθείτε με μια σύντομη αλλά απολαυστική βόλτα.
Στα βόρεια της Καλαμάτας βρίσκεται μία από τις σημαντικότερες πόλεις της αρχαιότητας, η Αρχαία Μεσσήνη, όπου υπάρχει ένα από τα πιο ενδιαφέροντα αρχαιολογικά πάρκα της Ελλάδος. Ιδρύθηκε τον 4ο π.Χ. και πήρε το όνομά της από την πριγκίπισσα Μεσσήνη, κόρη του βασιλιά Τρίοπα. Στον αρχαιολογικό της χώρο διατηρούνται σε καλή κατάσταση το θέατρο, το Εκκλησιαστήριο, το Ασκληπείο, το Ιερό της Δήμητρας και τον Διόσκουρων, η Οχύρωση κ.ά.
Το κάστρο της Κορώνης βρίσκεται νοτιοδυτικά της Καλαμάτας και είναι ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα κάστρα της Πελοποννήσου. Το αρχικό κτίσμα φτιάχτηκε κατά τους Βυζαντινούς χρόνους αλλά επεκτάθηκε σημαντικά το 1209 από τους Βενετούς.
Το κάστρο της Μεθώνης. Καταλαμβάνει ολόκληρη την έκταση στα νοτιοδυτικά της χερσονήσου και στη νότια πλευρά του υπάρχει οχυρωμένο νησάκι με οκταγωνικό πύργο. Στο εσωτερικό του κάστρου σώζονται ερείπια από σπίτια στα οποία κατοικούσαν βενετσιάνοι άρχοντες, το καλντερίμι που οδηγούσε στη λεγόμενη Πύλη της Θάλασσας και ο βυζαντινός ναός της Αγίας Σοφίας. Από την Πύλη της Θάλασσας ξεκινάει ο πλακόστρωτος δρόμος που οδηγεί στο οχυρωμένο νησάκι Μπούρτζι. Εδώ σφαγιάστηκαν το 1500 οι περισσότεροι άμαχοι της Μεθώνης, μετά την κατάληψη του οχυρού από τον σουλτάνο Βαγιαζήτ. Το Μπούρτζι χρησιμοποιήθηκε σε διάφορες εποχές ως φυλακή.
Κέρκυρα: Οι Μπότηδες και το Μαστέλο
Η περίοδος του Πάσχα είναι ιδιαίτερη στο νησί των Φαιάκων και περιλαμβάνει ένα πλούσιο πρόγραμμα από εκδηλώσεις και έθιμα. Παραδόσεις βγαλμένες από την ιστορία του νησιού και επηρεασμένες από τη μακρά κατοχή των Ιταλών.
Η αρχή γίνεται την Κυριακή των Βαΐων, με τη μεγάλη λιτανεία του Σεπτού Σκηνώματος του Αγίου Σπυρίδωνα και συνοδεία όλων των Φιλαρμονικών. Γίνεται από το 1630 σε ανάμνηση της απαλλαγής του νησιού από τη φοβερή πανώλη που το 1629 χτύπησε αλύπητα τους Κερκυραίους. Το απόγευμα της Μεγάλης Παρασκευής ξεκινά η περιφορά του επιβλητικού Επιταφίου από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, στο Παλαιό Φρούριο. Μέχρι το βράδυ, όλες οι εκκλησίες έχουν βγάλει τους Επιταφίους τους, με τη συμμετοχή της μπάντας κάθε ενορίας. Τελευταίος βγαίνει ο Επιτάφιος της Μητρόπολης. Το έθιμο του τεχνητού σεισμού αποτελεί παράδοση για τον Ιερό Ναό της Παναγίας των Ξένων και αναπαριστά τον σεισμό που περιγράφεται στο Ιερό Ευαγγέλιο, ως επακόλουθο της Αναστάσεως του Κυρίου.
Στις 9 το πρωί γίνεται η περιφορά του Επιταφίου της Εκκλησίας του Αγίου Σπυρίδωνα μαζί με το σκήνωμα του Αγίου. Μετά το τέλος της λιτανείας, ο Αγιος θα παραμείνει στη θύρα του, μέχρι την Τρίτη του Πάσχα για προσκύνημα. Το πρωί του Μ. Σαββάτου πραγματοποιείται η πρώτη Ανάσταση και όταν τελειώνει η ακολουθία στη Μητρόπολη, χτυπούν οι καμπάνες των εκκλησιών και από τα παράθυρα των σπιτιών πέφτουν κατά χιλιάδες πήλινα δοχεία (μπότηδες) γεμάτα νερό στους δρόμους, με μεγάλο κρότο.
Ενα άλλο έθιμο που αναβιώνει είναι το «Μαστέλο» (βαρέλι). Στην «Πίνια», το παλιό εμπορικό κέντρο, τοποθετείται ένα ξύλινο βαρέλι γεμάτο νερό, στολισμένο με μυρτιές. Οι περαστικοί καλούνται να ρίξουν νομίσματα για ευχές στο νερό. Οταν πλησιάζει η ώρα της πρώτης Ανάστασης, κάποιος πέφτει στο βαρέλι και παίρνει τα λεφτά, υπό τους ήχους της μπάντας.
Το βράδυ του Μ. Σαββάτου γίνεται η Ανάσταση στην Ανω Πλατεία και το θέμα είναι μοναδικό: τα παράθυρα των μεγάλων σπιτιών είναι ανοικτά, στολισμένα με χιλιάδες κεριά και από κάτω οι πιστοί παρακολουθούν την τελετή της Ανάστασης στη μεγαλύτερη πλατεία της Ελλάδας.
Πετροκέρασα Χαλκιδικής: Μοναδικό ιερό δικαίωμα
Το χωριό είναι το μοναδικό στον κόσμο που έχει το δικαίωμα να φιλοξενεί τμήμα του Τιμίου Σταυρού που έρχεται από τη Μονή Ξηροποτάμου του Αγίου Ορους. Το Τίμιο Ξύλο φιλοξενείται στην εκκλησιά του Προφήτη Ηλία από την Κυριακή των Βαΐων μέχρι τη Μεγάλη Δευτέρα και προσελκύει πλήθος πιστών που έρχεται εδώ για να προσκυνήσει και να παρακολουθήσει τις λειτουργίες που τελούνται στη Χάρη Του. Το έθιμο μετράει πάνω από 250 έτη ζωής και γίνεται σε ανάμνηση της σωτηρίας του χωριού από θανατηφόρα αρρώστια.
Λεωνίδιο: Ουρανός γεμάτος φως...
Το βράδυ της Ανάστασης ο ουρανός του Λεωνιδίου γεμίζει από φωτεινά αερόστατα, που ανεβαίνουν σε μεγάλο ύψος και γίνονται ένα με τα άστρα. Πρόκειται για ένα από τα εντυπωσιακότερα και πιο φαντασμαγορικά πασχαλιάτικα έθιμα της χώρας μας. Οι πιστοί των πέντε ενοριών του Λεωνιδίου έχουν προετοιμαστεί κατάλληλα για εκείνη την κρίσιμη στιγμή, έχοντας ήδη κατασκευάσει τους εκατοντάδες «αφανούς», όπως λένε τα χάρτινα αερόστατα.
Μόλις οι ιερείς αναγγείλουν το «Χριστός Ανέστη» ανάβουν τις ποτισμένες με πετρέλαιο και λάδι «κολλημάρες» και περίπου 600 πολύχρωμα αερόστατα ανυψώνονται κατακλύζοντας τον ουρανό πάνω από την πόλη. Κάποια χάνουν τον δρόμο για τα ψηλά, καθώς μπλέκονται στα ηλεκτροφόρα ή καίγονται από τις υπερμεγέθεις «κολλημάρες».
Αυτοί που για οποιοδήποτε λόγο δεν καταφέρνουν να ανυψώσουν τους «αφανούς» τους «στιγματίζονται» και την επόμενη μέρα, μετά τις πασχαλινές ευχές, δέχονται τα πειράγματα των ανταγωνιστών τους. Κίνδυνος για φωτιά δεν υπάρχει αφού σύμφωνα με την παράδοση, όποιες και αν είναι οι καιρικές συνθήκες στο Λεωνίδιο, ο καιρός αλλάζει την ώρα της Ανάστασης, με νηνεμία και ένα ελαφρό δυτικό αεράκι που σπρώχνει τα αερόστατα προς τη θάλασσα. Σύμφωνα με μελετητές της τοπικής ιστορίας, το έθιμο έφεραν οι πολυταξιδεμένοι ναυτικοί του Λεωνιδίου, από τη μακρινή Κίνα και την Ιαπωνία.
Τυρό Αρκαδίας: Ο Ιούδας στην πυρά
Στον Τυρό Αρκαδίας θα δείτε και θα συμμετάσχετε σε μερικά από τα πιο όμορφα πασχαλινά έθιμα που βασίζονται περισσότερο στη ναυτική ζωή των Τσακώνων κατοίκων του. Τη Μεγάλη Παρασκευή το βράδυ γίνεται η περιφορά των Επιταφίων στην παραλιακή οδό με φωταγωγημένα καΐκια και σκάφη να τους συνοδεύουν. Το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου αναβιώνει ένα μοναδικό έθιμο, το κάψιμο του Ιούδα μέσα στη θάλασσα, από την ενορία της Μεταμόρφωσης της Σωτήρος. Σε μια πλωτή πλατφόρμα τοποθετούνται ξύλα και από πάνω τους κρέμεται ένα ανθρώπινο ομοίωμα. Στη συνέχεια μπαίνει το μπουρλότο από τους Τσάκωνες πυρπολητές και το ομοίωμα παραδίδεται στη φωτιά, με τη συνοδεία φαντασμαγορικών πυροτεχνημάτων και ισχυρών δυναμιτών. Τη νύχτα της Ανάστασης τα παιδιά ρίχνουν στη θάλασσα χιλιάδες κεριά που συμβολίζουν τις χαμένες ψυχές των Τσακώνων ναυτικών και ψαράδων. Την Κυριακή του Πάσχα διοργανώνεται τσακώνικο γλέντι στην κεντρική πλατεία, με αρνιά, κρασί και χορό, ενώ διαβάζεται το Ευαγγέλιο στην τσακωνική διάλεκτο.
Σύρος: Δύο κόσμοι μαζί
Ο εορτασμός του Πάσχα στην πρωτεύουσα των Κυκλάδων είναι ιδιαίτερος και ενώνει δύο θρησκευτικούς κόσμους, τον ορθόδοξο και τον καθολικό. Το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής οι καθολικοί επιτάφιοι από τις εκκλησίες των Ευαγγελιστών και του Αγίου Γεωργίου συναντώνται με τους ορθόδοξους από τους ναούς της Μητροπόλεως (Μεταμόρφωσης) του Αγίου Νικολάου και της Κοιμήσεως, μετά το τέλος της περιφοράς στην κεντρική πλατεία Μιαούλη. Ακολουθεί κατανυκτική δέηση και ψάλλονται τροπάρια της Μεγάλης Παρασκευής από τη χορωδία του Αγίου Νικολάου και Ιεροψάλτες.
Πάτμος: Αγιες παραστάσεις
Στο νησί της Αποκάλυψης το Πάσχα δεν θα μπορούσε να είναι τυπικό. Ο ηγούμενος και οι μοναχοί της ιεράς μονής Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου αναβιώνουν παραστάσεις από τη Βίβλο όπως το έθιμο του «Νιπτήρα» και του «Μυστικού Δείπνου». Η περιφορά της εικόνας του Νυμφίου ξεκινάει το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης και καταλήγει στην πλατεία Ξάνθου, όπου αναβιώνουν οι παραστάσεις του «Μυστικού Δείπνου» και του «Νιπτήρα» κατά το οποίο ο ηγούμενος της μονής βάζει ποδιά, ρίχνει τρεις φορές νερό στη λεκάνη και πλένει το δεξί πόδι των ιερέων-μαθητών. Το Μεγάλο Σάββατο το βράδυ πριν από την Ανάσταση, το Ευαγγέλιο διαβάζεται σε ηρωικό εξάμετρο με κώντιο και την Κυριακή του Πάσχα στις 3 το απόγευμα, στο Μοναστήρι της Πάτμου γίνεται η 2η Ανάσταση, όπου το Αναστάσιμο Ευαγγέλιο διαβάζεται σε επτά γλώσσες και ο ηγούμενος μοιράζει κόκκινα αβγά στους πιστούς.
Πάρος: Σκηνές των Παθών
Η περιφορά του Επιταφίου στην Μάρπησσα είναι ξεχωριστή και παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς γίνονται αναπαραστάσεις από τη ζωή του Χριστού. Το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής η περιφορά του Επιταφίου κάνει δεκαπέντε στάσεις.
Σε καθεμία από αυτές φωτίζεται και ένα σημείο του βουνού, όπου τα παιδιά ντυμένα Ρωμαίοι στρατιώτες ή μαθητές του Χριστού, αναπαριστούν σκηνές από την είσοδο στα Ιεροσόλυμα, την προσευχή στο Ορος των Ελαιών, το Μαρτύριο της Σταύρωσης και την Ανάσταση.
Τα μεσάνυχτα του Μεγάλου Σαββάτου, το νησί γεμίζει από τα φώτα και τον θόρυβο των αμέτρητων πυροτεχνημάτων.
Φολέγανδρος: Η περιφορά της εικόνας
Λίγο πριν ξεκινήσει η Μεγάλη Εβδομάδα οι κάτοικοι της Φολεγάνδρου φροντίζουν τα σπίτια τους να είναι ασπρισμένα και καθαρά. Ο λόγος; Η περιφορά της εικόνας της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, που θα περάσει από το σπίτι τους, αλλά και κάθε σπίτι του νησιού. Η περιφορά της εικόνας διαρκεί τρεις ημέρες και μπαίνει σε όλα τα σπίτια του νησιού, μαζί με την πομπή των πιστών, για ευλογηθεί το σπίτι και να πάνε όλα καλά στους νοικοκύρηδες. Με την αποχώρηση της εικόνας από το σπίτι ακολουθεί κέρασμα και ανταλλαγή ευχών.
Λιβαδειά: Οι «Λάκκοι» του κεφιού
Την Κυριακή του Πάσχα η Λιβαδειά είναι σκεπασμένη από ένα σύννεφο καπνού καθ’ όλη τη διάρκεια της μέρας, καθώς αναβιώνει το ρουμελιώτικο έθιμο των «λάκκων». Οι κάτοικοι της πόλης μένουν σχεδόν άγρυπνοι για να φτιάξουν τον «λάκκο» και πριν ακόμη ξημερώσει έχουν ετοιμάσει το σημείο και τον σωρό με τα κλαδιά. Ο μεγαλύτερος της οικογένειας ή της παρέας κάνει τον σταυρό του και ανάβει τη φωτιά με τη λαμπάδα της Αναστάσεως. Με αρκετή υπομονή, ραντίσματα νερού και χτυπήματα στα φλεγόμενα κλαδιά η θράκα ετοιμάζεται και μπαίνουν επάνω τα αρνιά. Το ψήσιμο και το γλέντι κρατούν μέχρι αργά το απόγευμα, συνοδεία τοπικής μουσικής και φυσικά άφθονου κρασιού. Στον δημοτικό «λάκκο», που στήνεται στην περιοχή της Κρύας, σερβίρονται δωρεάν σουβλιστό αρνί, μεζέδες και κρασί στους επισκέπτες και τους παρευρισκομένους, ενώ συμμετέχουν παραδοσιακά χορευτικά συγκροτήματα.
Σκιάθος: Στα πρότυπα του Αγίου Ορους
Οσοι βρεθείτε την περίοδο του Πάσχα στη Σκιάθο θα ζήσετε τις Αγιες Μέρες σε μια ιδιαίτερα κατανυκτική ατμόσφαιρα. Ολόκληρη τν Μεγάλη Εβδομάδα το νησί περιβάλλεται από ένα πέπλο πένθους με τις καμπάνες να χτυπούν πένθιμα, ενώ οι ώρες που τελούνται οι λειτουργίες των εκκλησιών ακολουθούν το Αγιονορίτικο Τυπικό. Με ιδιαίτερη ευλάβεια τελείται η ακολουθία του Επιταφίου και η περιφορά του ξεκινάει στις 4 το πρωί, τα ξημερώματα του Μεγάλου Σαββάτου. Οι Επιτάφιοι της Παναγίας και των Τριών Ιεραρχών συναντιούνται και περιφέρονται στα καλντερίμια του νησιού, με τον «προεξάρχοντα» (ή τελάλη) να απαγγέλλει δυνατά τους θρηνητικούς ψαλμούς και πίσω του να ψάλλουν οι πιστοί. Τα σπίτια είναι φωταγωγημένα και στις αυλές τους καίνε κεριά και λιβάνι. Η περιφορά συνεχίζεται σε ολόκληρο το νησί μέχρι τα ξημερώματα και κατόπιν επιστρέφουν στην εκκλησία όπου γίνεται η αναπαράσταση της «εις Άδου Καθόδου του Χριστού» και ψάλλεται το «άρατε πύλας» από τους ιερείς. Μετά το πέρας της λειτουργίας κανένας δεν πηγαίνει για ύπνο, αφού γίνονται οι τελευταίες ετοιμασίες πριν από την Ανάσταση.
Μέγαρα: Ο χορός της τράτας
Μεγάλο πανηγύρι στήνεται την Τρίτη του Πάσχα στην πλατεία της εκκλησίας του Αγίου Ιωάννη του Γαλιλαίου (ή Χορευταρά) στα Μέγαρα. Μετά τη θεία λειτουργία που τελείται στην εκκλησία στήνεται γλέντι με τα μέλη των Λαογραφικών Συλλόγων να χορεύουν τον Χορό της Τράτας. Χορεύεται αποκλειστικά από γυναίκες και πήρε το όνομά του από τη χαρακτηριστική κίνηση που κάνουν οι χορευτές και θυμίζει τράτα.
Το έθιμο έχει τις ρίζες του στην τουρκοκρατία και σύμφωνα με την παράδοση οι κάτοικοι ζήτησαν από τον Πασά να τους επιτρέψει να κτίσουν ένα εκκλησάκι. Ο πασάς έδωσε την άδεια, με την προϋπόθεση όμως να αρχίσουν το κτίσιμο της εκκλησίας το πρωί και να το τελειώσουν το βράδυ, διαφορετικά θα την γκρέμιζε και θα τους εκτελούσε όλους. Οι κάτοικοι κατάφεραν να τελειώσουν το κτίσιμο το μεσημέρι και την αφιέρωσαν στον Αγιο Ιωάννη τον Γαλιλαίο. Τότε οι κοπέλες άρχισαν να χορεύουν από τη χαρά τους και έτσι του δόθηκε και το προσωνύμιο «Χορευταράς».
Ναύπακτος: Επιτάφιοι με δάδες
Εκατοντάδες κόσμου συρρέουν στο παλιό λιμάνι για να δουν το φαστασμαγορικό θέαμα με τα πυροτεχνήματα, που ξεκινάει με την αποχώρηση των Επιταφίων της Ναυπάκτου. Οι Επιτάφιοι του Αγίου Δημητρίου και της Αγίας Παρασκευής, συναντώνται και περιφέρονται στα δρομάκια της πόλης, με πένθιμη υπόκρουση από τις καμπάνες. Θα καταλήξουν στο παλιό λιμάνι, που είναι στολισμένο για την περίσταση με έναν φλεγόμενο σταυρό στην είσοδό του και δεκάδες δάδες. Μόλις πάρουν τον δρόμο της επιστροφής, ανάβουν τα πυροτεχνήματα κάνοντας τη νύχτα-μέρα. Το έθιμο συνδέεται με την τουρκοκρατία και την ηρωική προσπάθεια του μπουρλοτιέρη Ανεμογιάννη να πυρπολήσει την τουρκική ναυαρχίδα στον χώρο αυτό.
Διαδικτυακή τουριστική πρωτιά για την Ελλάδα...Στην πρώτη θέση παγκοσμίως η Σαντορίνη
Έρευνα αποκαλύπτει ότι οι ελληνικοί προορισμοί βρίσκονται πρώτοι στη λίστα αποδράσεων
τουριστών από όλο τον κόσμο. Κερδίζει έδαφος η Σαντορίνη. Μάλιστα, στη νέα κατάταξη για το 2011 εμφανίζεται στην 3η θέση η Κέρκυρα, στην 4η η Κρήτη και στην 7η η Μύκονος.
Σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε τη Μεγάλη Τετάρτη για τον τουρισμό, ο πρωθυπουργός ζήτησε την αξιοποίηση διαδικτιακών μέσων για την προβολή της χώρας και επεσήμανε ότι στις ιστοσελίδες προβολής της Ελλάδας έχει αυξηθεί η επισκεψιμότητα απο τον Ιανουάριο κατά 110% σε σχέση με πέρσι τον Απρίλιο.
ΣΤ2
τουριστών από όλο τον κόσμο. Κερδίζει έδαφος η Σαντορίνη. Μάλιστα, στη νέα κατάταξη για το 2011 εμφανίζεται στην 3η θέση η Κέρκυρα, στην 4η η Κρήτη και στην 7η η Μύκονος.Σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε τη Μεγάλη Τετάρτη για τον τουρισμό, ο πρωθυπουργός ζήτησε την αξιοποίηση διαδικτιακών μέσων για την προβολή της χώρας και επεσήμανε ότι στις ιστοσελίδες προβολής της Ελλάδας έχει αυξηθεί η επισκεψιμότητα απο τον Ιανουάριο κατά 110% σε σχέση με πέρσι τον Απρίλιο.
ΣΤ2
Τετάρτη 27 Απριλίου 2011
Πασχαλινές παιδικές ιστορίες
Η περιπέτεια της κάμπιας
Ζωή είναι αυτή; είπε με αγανάκτηση η κάμπια καθώς σερνόταν πάνω σε μια λαχανίδα. Θα προτιμούσα να ήμουν σαν εκείνον το σπουργίτη που πετάει ελεύθερα από κλαδί σε κλαδί.
- Κάμε κουράγιο, της είπε ο σπουργίτης που την άκουσε πάνω απ' τη μηλιά. Κι εγώ κάποτε ήμουν μέσα στο τσόφλι του αυγού και νόμιζα ότι εκεί θα τελείωνε η ζωή μου. Όμως ήρθε η ώρα που το έσπασα με το ράμφος μου και βγήκα από τη φυλακή μου. Όταν ήμουν μικρός, η μητέρα μου με προφύλαξε μέσα στη φωλίτσα, και μου δίδαξε πώς να χρησιμοποιώ τα φτερά μου. Και μια μέρα ο Δημιουργός μου με έκανε ικανό να πετώ.
- Εγώ όμως δεν έχω φτερούγες να πετάξω, είπε η κάμπια παραπονεμένη. Κάμπια γεννήθηκα και κάμπια θα πεθάνω.
- Μην απελπίζεσαι.
- Πίστεψέ με, μια μέρα ο Δημιουργός
Θα σου δώσει φτερά και θα γίνεις μια όμορφη πεταλούδα.
- Τι είπες, εγώ πεταλούδα; Σίγουρα αστειεύεσαι.
- Ναι, εσύ. Γιατί έχω δει και άλλες κάμπιες σαν κι εσένα που έγιναν πολύχρωμες πεταλούδες. Ίσως το Πάσχα σου δώσει ο Δημιουργός φτερά.
- Πάσχα! Και τι είναι αυτό; θέλησε να μάθει η κάμπια.
- Κάθε άνοιξη χιλιάδες άνθρωποι γιορτάζουν το Πάσχα. Τις προάλλες άκουσα τον κυρ-Νίκο, τον κηπουρό, που έλεγε στο γιο του, τον Τάσο ότι το Πάσχα αναστήθηκε ο Γιος του Θεού ο Χριστός και Αυτός δίνει καινούργια ζωή σ' όσους τον πιστέψουν. Ίσως, φίλε μου, κι εσύ τότε αποκτήσεις τα φτερά σου.
Εκείνο το απόγευμα ο κυρ-Νίκος βγήκε στον κήπο να δουλέψει. Ο Τάσος τον ακολούθησε.
- Πατέρα, πατέρα! Έλα να δεις ένα παράξενο σκουλήκι.
- Αλίμονο μου. Τώρα που μ' ανακάλυψαν, θα με σκοτώσουν και πού είναι τα φτερά μου να πετάξω κυρ-σπουργίτη; σκέφτηκε και κουλουριάστηκε η κάμπια.
- Μην την πειράξεις, Τάσο και θα δεις το θαύμα που ο Θεός θα κάνει, είπε ο κυρ-Νίκος και με προσοχή έκοψε το λαχανόφυλλο, άνοιξε το θερμοκήπιο και τοποθέτησε την κουλουριασμένη κάμπια κάτω από το τζάμι.
- Εδώ που με κλείσανε, σίγουρα θα πεθάνω. Αν μπορούσα να κοιμηθώ βαθιά και να μην καταλάβω τίποτα, είπε η κάμπια θλιμμένη.
Ύστερα από μερικές μέρες ο Τάσος πήγε να δει την κάμπια. Το λαχανόφυλλο ήταν τρυπημένο σε πολλές μεριές. Η κάμπια όμως έλειπε. Πρόσεξε πάνω στο έδαφος μια παράξενη μπαλίτσα. Ο πατέρας του εξήγησε πως αυτό ήταν το κουκούλι που έφτιαξε η κάμπια, μέσα στο οποίο κοιμόταν, ώσπου ο Θεός να την μεταμορφώσει σε μια όμορφη πεταλούδα. Ο Τάσος και ο πατέρας καθημερινά παρατηρούσαν το κουκούλι και περίμεναν.
Ξημέρωσε Πάσχα. Πριν ο Τάσος πάει στην Εκκλησία με τους γονείς του, έτρεξε πρώτα στο θερμοκήπιο.
- Πατέρα, πατέρα!. Έλα να δεις μια πανέμορφη πεταλούδα μέσα στο θερμοκήπιο.
Πράγματι, ο πατέρας είδε το κουκούλι αδειανό και την πεταλούδα να φτερουγίζει περιμένοντας την ελευθερία της. Έμειναν οι δυο για λίγο αμίλητοι θαυμάζοντας την εντυπωσιακή μεταμόρφωση της άσχημης κάμπιας σε μια πολύχρωμη πεταλούδα.
Κατόπιν ο πατέρας πήρε την πεταλούδα και με προσοχή την τοποθέτησε πάνω στο χέρι του Τάσου.
- Το θαύμα αυτής της μεταμόρφωσης μονάχα ο Θεός μπορεί να το κάνει, είπε και ευχαρίστησε τον Θεό για το Πασχαλινό μάθημα που του έδωσε. Και πρόσθεσε:
- Γιε μου, όπως ο Θεός μεταμόρφωσε την άσχημη κάμπια σ' ένα αριστούργημα της δημιουργίας, το ίδιο υπόσχεται να κάνει και στη ζωή αυτών που Τον πιστεύουν.
Έτσι, η πεταλούδα, το λαμπερό κείνο Πασχαλινό πρωινό, άπλωσε τα βελούδινα φτερά της και πέταξε προς την ελευθερία της. Ο σπουργίτης, που όλο αυτό το διάστημα παρατηρούσε σιωπηλά την περιπέτεια της κάμπιας, μόλις την είδε να πετά, ξέσπασε σ' ένα δυνατό κελάηδισμα δοξολογίας προς τον ουράνιο Πατέρα και Δημιουργό.
Παιδιά μου, όπως το πουλί βγήκε μέσα απ' το αυγό και η πεταλούδα μέσα από το κουκούλι, έτσι και ο Χριστός βγήκε ζωντανός μέσα από τον τάφο. Το ίδιο μια μέρα θα κάνει και με τα παιδιά του. Ο Απόστολος Ιωάννης γράφει: "Αγαπητοί μου, τώρα είμαστε παιδιά του Θεού. Τι πρόκειται να γίνουμε στο μέλλον, δεν έχει ακόμα φανερωθεί. Ξέρουμε όμως όταν ο Χριστός φανερωθεί στην Δευτέρα Παρουσία Του, Θα γίνουμε όμοιοι μ' αυτόν, γιατί θα Τον δούμε όπως πραγματικά είναι"
Το πασχαλινό αυγό του Τάσου
Ο Τάσος γεννήθηκε με νοητική και σωματική καθυστέρηση. Αν και δώδεκα χρονών, ήταν ακόμα στη δεύτερη τάξη. Η δασκάλα του, η κυρία Κατίνα, συχνά αγανακτούσε με την ιδιόρρυθμη συμπεριφορά του. Στριφογύριζε στο θρανίο διαρκώς, έβγαζε παράξενες κραυγές και διασπούσε την προσοχή των άλλων παιδιών. Τελικά αποφάσισε να καλέσει τους γονείς του και να τους πει το πρόβλημα που δημιουργούσε ο γιος τους μέσα στην τάξη.
Ο Τάσος, όπως αντιλαμβάνεστε, έχει πρόβλημα μάθησης. Δεν είναι ικανός να συμβαδίσει με τους συνομήλικούς του. Ούτε και το βρίσκω σωστό να τον έχουμε στην τάξη που τα αλλά παιδιά είναι κατά πέντε χρόνια μικρότερα απ' αυτόν. Σας συμβουλεύω να τον στείλετε σε ειδικό σχολείο καθυστερημένων παιδιών. Η μητέρα άρχισε να κλαίει, ενώ ο πατέρας προσπάθησε να εξηγήσει:
- Κυρία Κατίνα, στην περιοχή μας τέτοιο σχολείο δεν υπάρχει. Ο Τάσος θα γίνει πολύ χειρότερα, αν τον στείλουμε κάπου μακριά. Τον βλέπουμε πόσο πολύ προσπαθεί και του αρέσει το σχολείο.
Όταν η κυρία Κατίνα έμεινε μόνη, προσπα0ησε να δικαιολογηθεί. Θα ήθελε να δείξει συμπόνια και κατανόηση στους γονείς και στον Τάσο, όμως τι έφταιγαν τα αλλά παιδιά, που έπρεπε να προχωρήσουν. Αν και η ίδια προσπαθούσε πολύ, ο Τάσος δε διέθετε ικανότητες κι έτσι οι κόποι της θα ήταν μάταιοι. Ξαφνικά ένα αίσθημα ενοχής την κυρίεψε.
- Ω Θεέ μου, βοήθησέ με να τον αποδεχτώ όπως είναι και να τον βοηθήσω όσο μπορώ, προσευχήθηκε. Από τη μέρα εκείνη προσπάθησε να παραβλέψει τα στραβά που έκανε και να του δείξει αγάπη. Μια μέρα ο Τάσος σέρνοντας το χωλό του πόδι, πλησίασε την έδρα και μπροστά σ' όλη την τάξη φώναξε:
- Σ' αγαπώ, κυρία Κατίνα.
Τα παιδιά γέλασαν, μα η κυρία Κατίνα συγκινήθηκε απ' την ανταπόκριση του.
Ήρθε η άνοιξη και τα παιδιά ήταν έτοιμα για τις πασχαλινές διακοπές. Η κυρία Κατίνα τούς διηγήθηκε την ιστορία της ένδοξης Ανάστασης του Ιησού Χριστού, δίνοντας έμφαση στον άδειο τάφο και στην καινούρια ζωή. Στο τέλος, τους έδωσε από ένα πλαστικό αβγό και τους εξήγησε:
- Το κάθε παιδί να μου επιστρέψει το αβγό, αφού πρώτα βάλει μέσα κάτι που συμβολίζει την καινούρια ζωή.
Όλα τα παιδιά ανταποκρίθηκαν με ενθουσιασμό, εκτός από τον Τάσο. Αυτός κοίταγε σκεφτικός τη δασκάλα, χωρίς ούτε να βγάλει τις συνηθισμένες του κραυγές. Η δασκάλα αναρωτιόταν αν ο Τάσος κατάλαβε την ιστορία της σταύρωσης και της ανάστασης του Ιησού Χριστού. Αν κατάλαβε, τι θα έκανε με το αβγό που του έδωσε;
- Θα πρέπει να τηλεφωνήσω στους γονείς του και να τους εξηγήσω, σκέφτηκε.
Στο σπίτι την περίμεναν πολλές δουλειές και φροντίδες και της διέφυγε εντελώς να τηλεφωνήσει. Την επομένη μέρα τα παιδιά τοποθέτησαν τα πολύχρωμα πλαστικά αβγά στο ψάθινο καλάθι, που είχε βάλει η δασκάλα στην έδρα.
Η κυρία Κατίνα άνοιξε το πρώτο αβγό. Μέσα ήταν ένα λουλούδι.
- Μάλιστα, το λουλούδι είναι σημάδι της άνοιξης και της καινούριας ζωής.
Ένα κοριτσάκι από το πρώτο θρανίο σήκωσε το χέρι.
- Το αβγό αυτό είναι δικό μου, φώναξε με καμάρι.
Το επόμενο αβγό είχε μέσα μια πεταλούδα. Η δασκάλα τη σήκωσε ψηλά και είπε:
- Όπως μάθαμε, η πεταλούδα γίνεται από μια κάμπια. Σίγουρα είναι ένα δείγμα καινούριας ζωής.
Ένα άλλο κοριτσάκι φώναξε:
- Το αβγό με την πεταλούδα είναι δικό μου.
Η δασκάλα άνοιξε με προσοχή το επόμενο. Ήταν άδειο.
- Σίγουρα το αβγό αυτό είναι του Τάσου. Ο φουκαράς δεν κατάλαβε κι εγώ αμέλησα να τηλεφωνήσω στους γονείς του, σκέφτηκε και για να μην ντροπιάσει τον Τάσο, το έβαλε στην άκρη κι άπλωσε το χέρι να πάρει ένα άλλο. Ο Τάσος φώναξε:
- Κυρία Κατίνα, δε θα πείτε τίποτα για το δικό μου αβγό;
Η δασκάλα ταραγμένη είπε:
- Τι να πω για το δικό σου αβγό, που είναι άδειο;
Ο Τάσος σηκώθηκε όρθιος.
- Ναι, αλλά και του Ιησού ο τάφος είναι αδειανός.
Η κυρία Κατίνα κατάπιε για να χαλαρώσει τον κόμπο που δημιουργήθηκε στο λαιμό της.
- Ξέρεις γιατί ο τάφος του Ιησού είναι αδειανός;
- Μάλιστα, κυρία. Τον Ιησού τον σκότωσαν και τον έβαλαν στον τάφο, αλλά ο Πατέρας Του ο Ουράνιος Τον ανάστησε.
Το κουδούνι χτύπησε και τα παιδιά βγήκαν έξω. Η κυρία Κατίνα άφησε τα καυτά της δάκρυα ελεύθερα να κυλήσουν και να λιώσουν τους πάγους που είχαν απομείνει μέσα της. Ναι, ο Τάσος είχε καταλάβει. Οι κόποι της δεν πήγαν χαμένοι.
Τρεις μήνες αργότερα ο Τάσος πέθανε. Όλοι οι συμμαθητές του ήρθαν να τον αποχαιρετήσουν. 0 καθένας τους ακούμπησε πάνω στο φέρετρο από ένα άδειο πλαστικό αβγό.
Ακριβώς αυτό είναι, παιδιά μου, το ενθαρρυντικό μήνυμα που έφεραν οι άγγελοι που στέκονταν έξω από τον αδειανό τάφο του αναστημένου Χριστού: «Δεν είναι εδώ, γιατί, όπως το είπε, αναστήθηκε»
Θάλεια Γεωργουβέλα
Ζωή είναι αυτή; είπε με αγανάκτηση η κάμπια καθώς σερνόταν πάνω σε μια λαχανίδα. Θα προτιμούσα να ήμουν σαν εκείνον το σπουργίτη που πετάει ελεύθερα από κλαδί σε κλαδί.
- Κάμε κουράγιο, της είπε ο σπουργίτης που την άκουσε πάνω απ' τη μηλιά. Κι εγώ κάποτε ήμουν μέσα στο τσόφλι του αυγού και νόμιζα ότι εκεί θα τελείωνε η ζωή μου. Όμως ήρθε η ώρα που το έσπασα με το ράμφος μου και βγήκα από τη φυλακή μου. Όταν ήμουν μικρός, η μητέρα μου με προφύλαξε μέσα στη φωλίτσα, και μου δίδαξε πώς να χρησιμοποιώ τα φτερά μου. Και μια μέρα ο Δημιουργός μου με έκανε ικανό να πετώ.
- Εγώ όμως δεν έχω φτερούγες να πετάξω, είπε η κάμπια παραπονεμένη. Κάμπια γεννήθηκα και κάμπια θα πεθάνω.
- Μην απελπίζεσαι.
- Πίστεψέ με, μια μέρα ο Δημιουργός
Θα σου δώσει φτερά και θα γίνεις μια όμορφη πεταλούδα.
- Τι είπες, εγώ πεταλούδα; Σίγουρα αστειεύεσαι.
- Ναι, εσύ. Γιατί έχω δει και άλλες κάμπιες σαν κι εσένα που έγιναν πολύχρωμες πεταλούδες. Ίσως το Πάσχα σου δώσει ο Δημιουργός φτερά.
- Πάσχα! Και τι είναι αυτό; θέλησε να μάθει η κάμπια.
- Κάθε άνοιξη χιλιάδες άνθρωποι γιορτάζουν το Πάσχα. Τις προάλλες άκουσα τον κυρ-Νίκο, τον κηπουρό, που έλεγε στο γιο του, τον Τάσο ότι το Πάσχα αναστήθηκε ο Γιος του Θεού ο Χριστός και Αυτός δίνει καινούργια ζωή σ' όσους τον πιστέψουν. Ίσως, φίλε μου, κι εσύ τότε αποκτήσεις τα φτερά σου.
Εκείνο το απόγευμα ο κυρ-Νίκος βγήκε στον κήπο να δουλέψει. Ο Τάσος τον ακολούθησε.
- Πατέρα, πατέρα! Έλα να δεις ένα παράξενο σκουλήκι.
- Αλίμονο μου. Τώρα που μ' ανακάλυψαν, θα με σκοτώσουν και πού είναι τα φτερά μου να πετάξω κυρ-σπουργίτη; σκέφτηκε και κουλουριάστηκε η κάμπια.
- Μην την πειράξεις, Τάσο και θα δεις το θαύμα που ο Θεός θα κάνει, είπε ο κυρ-Νίκος και με προσοχή έκοψε το λαχανόφυλλο, άνοιξε το θερμοκήπιο και τοποθέτησε την κουλουριασμένη κάμπια κάτω από το τζάμι.
- Εδώ που με κλείσανε, σίγουρα θα πεθάνω. Αν μπορούσα να κοιμηθώ βαθιά και να μην καταλάβω τίποτα, είπε η κάμπια θλιμμένη.
Ύστερα από μερικές μέρες ο Τάσος πήγε να δει την κάμπια. Το λαχανόφυλλο ήταν τρυπημένο σε πολλές μεριές. Η κάμπια όμως έλειπε. Πρόσεξε πάνω στο έδαφος μια παράξενη μπαλίτσα. Ο πατέρας του εξήγησε πως αυτό ήταν το κουκούλι που έφτιαξε η κάμπια, μέσα στο οποίο κοιμόταν, ώσπου ο Θεός να την μεταμορφώσει σε μια όμορφη πεταλούδα. Ο Τάσος και ο πατέρας καθημερινά παρατηρούσαν το κουκούλι και περίμεναν.
Ξημέρωσε Πάσχα. Πριν ο Τάσος πάει στην Εκκλησία με τους γονείς του, έτρεξε πρώτα στο θερμοκήπιο.
- Πατέρα, πατέρα!. Έλα να δεις μια πανέμορφη πεταλούδα μέσα στο θερμοκήπιο.
Πράγματι, ο πατέρας είδε το κουκούλι αδειανό και την πεταλούδα να φτερουγίζει περιμένοντας την ελευθερία της. Έμειναν οι δυο για λίγο αμίλητοι θαυμάζοντας την εντυπωσιακή μεταμόρφωση της άσχημης κάμπιας σε μια πολύχρωμη πεταλούδα.
Κατόπιν ο πατέρας πήρε την πεταλούδα και με προσοχή την τοποθέτησε πάνω στο χέρι του Τάσου.
- Το θαύμα αυτής της μεταμόρφωσης μονάχα ο Θεός μπορεί να το κάνει, είπε και ευχαρίστησε τον Θεό για το Πασχαλινό μάθημα που του έδωσε. Και πρόσθεσε:
- Γιε μου, όπως ο Θεός μεταμόρφωσε την άσχημη κάμπια σ' ένα αριστούργημα της δημιουργίας, το ίδιο υπόσχεται να κάνει και στη ζωή αυτών που Τον πιστεύουν.
Έτσι, η πεταλούδα, το λαμπερό κείνο Πασχαλινό πρωινό, άπλωσε τα βελούδινα φτερά της και πέταξε προς την ελευθερία της. Ο σπουργίτης, που όλο αυτό το διάστημα παρατηρούσε σιωπηλά την περιπέτεια της κάμπιας, μόλις την είδε να πετά, ξέσπασε σ' ένα δυνατό κελάηδισμα δοξολογίας προς τον ουράνιο Πατέρα και Δημιουργό.
Παιδιά μου, όπως το πουλί βγήκε μέσα απ' το αυγό και η πεταλούδα μέσα από το κουκούλι, έτσι και ο Χριστός βγήκε ζωντανός μέσα από τον τάφο. Το ίδιο μια μέρα θα κάνει και με τα παιδιά του. Ο Απόστολος Ιωάννης γράφει: "Αγαπητοί μου, τώρα είμαστε παιδιά του Θεού. Τι πρόκειται να γίνουμε στο μέλλον, δεν έχει ακόμα φανερωθεί. Ξέρουμε όμως όταν ο Χριστός φανερωθεί στην Δευτέρα Παρουσία Του, Θα γίνουμε όμοιοι μ' αυτόν, γιατί θα Τον δούμε όπως πραγματικά είναι"
Το πασχαλινό αυγό του Τάσου
Ο Τάσος γεννήθηκε με νοητική και σωματική καθυστέρηση. Αν και δώδεκα χρονών, ήταν ακόμα στη δεύτερη τάξη. Η δασκάλα του, η κυρία Κατίνα, συχνά αγανακτούσε με την ιδιόρρυθμη συμπεριφορά του. Στριφογύριζε στο θρανίο διαρκώς, έβγαζε παράξενες κραυγές και διασπούσε την προσοχή των άλλων παιδιών. Τελικά αποφάσισε να καλέσει τους γονείς του και να τους πει το πρόβλημα που δημιουργούσε ο γιος τους μέσα στην τάξη.
Ο Τάσος, όπως αντιλαμβάνεστε, έχει πρόβλημα μάθησης. Δεν είναι ικανός να συμβαδίσει με τους συνομήλικούς του. Ούτε και το βρίσκω σωστό να τον έχουμε στην τάξη που τα αλλά παιδιά είναι κατά πέντε χρόνια μικρότερα απ' αυτόν. Σας συμβουλεύω να τον στείλετε σε ειδικό σχολείο καθυστερημένων παιδιών. Η μητέρα άρχισε να κλαίει, ενώ ο πατέρας προσπάθησε να εξηγήσει:
- Κυρία Κατίνα, στην περιοχή μας τέτοιο σχολείο δεν υπάρχει. Ο Τάσος θα γίνει πολύ χειρότερα, αν τον στείλουμε κάπου μακριά. Τον βλέπουμε πόσο πολύ προσπαθεί και του αρέσει το σχολείο.
Όταν η κυρία Κατίνα έμεινε μόνη, προσπα0ησε να δικαιολογηθεί. Θα ήθελε να δείξει συμπόνια και κατανόηση στους γονείς και στον Τάσο, όμως τι έφταιγαν τα αλλά παιδιά, που έπρεπε να προχωρήσουν. Αν και η ίδια προσπαθούσε πολύ, ο Τάσος δε διέθετε ικανότητες κι έτσι οι κόποι της θα ήταν μάταιοι. Ξαφνικά ένα αίσθημα ενοχής την κυρίεψε.
- Ω Θεέ μου, βοήθησέ με να τον αποδεχτώ όπως είναι και να τον βοηθήσω όσο μπορώ, προσευχήθηκε. Από τη μέρα εκείνη προσπάθησε να παραβλέψει τα στραβά που έκανε και να του δείξει αγάπη. Μια μέρα ο Τάσος σέρνοντας το χωλό του πόδι, πλησίασε την έδρα και μπροστά σ' όλη την τάξη φώναξε:
- Σ' αγαπώ, κυρία Κατίνα.
Τα παιδιά γέλασαν, μα η κυρία Κατίνα συγκινήθηκε απ' την ανταπόκριση του.
Ήρθε η άνοιξη και τα παιδιά ήταν έτοιμα για τις πασχαλινές διακοπές. Η κυρία Κατίνα τούς διηγήθηκε την ιστορία της ένδοξης Ανάστασης του Ιησού Χριστού, δίνοντας έμφαση στον άδειο τάφο και στην καινούρια ζωή. Στο τέλος, τους έδωσε από ένα πλαστικό αβγό και τους εξήγησε:
- Το κάθε παιδί να μου επιστρέψει το αβγό, αφού πρώτα βάλει μέσα κάτι που συμβολίζει την καινούρια ζωή.
Όλα τα παιδιά ανταποκρίθηκαν με ενθουσιασμό, εκτός από τον Τάσο. Αυτός κοίταγε σκεφτικός τη δασκάλα, χωρίς ούτε να βγάλει τις συνηθισμένες του κραυγές. Η δασκάλα αναρωτιόταν αν ο Τάσος κατάλαβε την ιστορία της σταύρωσης και της ανάστασης του Ιησού Χριστού. Αν κατάλαβε, τι θα έκανε με το αβγό που του έδωσε;
- Θα πρέπει να τηλεφωνήσω στους γονείς του και να τους εξηγήσω, σκέφτηκε.
Στο σπίτι την περίμεναν πολλές δουλειές και φροντίδες και της διέφυγε εντελώς να τηλεφωνήσει. Την επομένη μέρα τα παιδιά τοποθέτησαν τα πολύχρωμα πλαστικά αβγά στο ψάθινο καλάθι, που είχε βάλει η δασκάλα στην έδρα.
Η κυρία Κατίνα άνοιξε το πρώτο αβγό. Μέσα ήταν ένα λουλούδι.
- Μάλιστα, το λουλούδι είναι σημάδι της άνοιξης και της καινούριας ζωής.
Ένα κοριτσάκι από το πρώτο θρανίο σήκωσε το χέρι.
- Το αβγό αυτό είναι δικό μου, φώναξε με καμάρι.
Το επόμενο αβγό είχε μέσα μια πεταλούδα. Η δασκάλα τη σήκωσε ψηλά και είπε:
- Όπως μάθαμε, η πεταλούδα γίνεται από μια κάμπια. Σίγουρα είναι ένα δείγμα καινούριας ζωής.
Ένα άλλο κοριτσάκι φώναξε:
- Το αβγό με την πεταλούδα είναι δικό μου.
Η δασκάλα άνοιξε με προσοχή το επόμενο. Ήταν άδειο.
- Σίγουρα το αβγό αυτό είναι του Τάσου. Ο φουκαράς δεν κατάλαβε κι εγώ αμέλησα να τηλεφωνήσω στους γονείς του, σκέφτηκε και για να μην ντροπιάσει τον Τάσο, το έβαλε στην άκρη κι άπλωσε το χέρι να πάρει ένα άλλο. Ο Τάσος φώναξε:
- Κυρία Κατίνα, δε θα πείτε τίποτα για το δικό μου αβγό;
Η δασκάλα ταραγμένη είπε:
- Τι να πω για το δικό σου αβγό, που είναι άδειο;
Ο Τάσος σηκώθηκε όρθιος.
- Ναι, αλλά και του Ιησού ο τάφος είναι αδειανός.
Η κυρία Κατίνα κατάπιε για να χαλαρώσει τον κόμπο που δημιουργήθηκε στο λαιμό της.
- Ξέρεις γιατί ο τάφος του Ιησού είναι αδειανός;
- Μάλιστα, κυρία. Τον Ιησού τον σκότωσαν και τον έβαλαν στον τάφο, αλλά ο Πατέρας Του ο Ουράνιος Τον ανάστησε.
Το κουδούνι χτύπησε και τα παιδιά βγήκαν έξω. Η κυρία Κατίνα άφησε τα καυτά της δάκρυα ελεύθερα να κυλήσουν και να λιώσουν τους πάγους που είχαν απομείνει μέσα της. Ναι, ο Τάσος είχε καταλάβει. Οι κόποι της δεν πήγαν χαμένοι.
Τρεις μήνες αργότερα ο Τάσος πέθανε. Όλοι οι συμμαθητές του ήρθαν να τον αποχαιρετήσουν. 0 καθένας τους ακούμπησε πάνω στο φέρετρο από ένα άδειο πλαστικό αβγό.
Ακριβώς αυτό είναι, παιδιά μου, το ενθαρρυντικό μήνυμα που έφεραν οι άγγελοι που στέκονταν έξω από τον αδειανό τάφο του αναστημένου Χριστού: «Δεν είναι εδώ, γιατί, όπως το είπε, αναστήθηκε»
Θάλεια Γεωργουβέλα
Δύσκολο να το πιστέψετε , ΑΛΛΑ !!
Φέτος θα έχουμε την εμπειρία τεσσάρων ασυνήθιστων ημερομηνιών. 1/1/11, 1/11/11, 11/1/11, 11/11/11 και αυτό δεν είναι όλο ...
Πάρτε τα δύο τελευταία ψηφία του έτους κατά το οποίο γεννηθήκατε -
Τώρα προσθέστε την ηλικία που θα έχετε φέτος, και το αποτέλεσμα θα είναι 111 για όλους!
Για παράδειγμα, ο Χάρι γεννήθηκε το 1957 και 57 + 54 = 111 καλό, ε !!!
Αυτό είναι το έτος των χρημάτων!
Φέτος τον Οκτώβριο θα έχουμε 5 Κυριακές, 5 Δευτέρες και 5 Σάββατα.
Αυτό συμβαίνει μόνο κάθε 823 χρόνια.
Αυτά τα συγκεκριμένα έτη είναι γνωστά ως «Moneybags» ("σακούλες λεφτά")
H παροιμία, λέει, ότι αν στείλετε αυτό το μήνυμα, σε οκτώ καλούς φίλους θα εμφανιστούν χρήματα στις επόμενες τέσσερις ημέρες όπως εξηγεί και το κινέζικο feng-shui.
Όσοι δεν συνεχίσουν την αλυσίδα δεν θα πάρουν, είναι ένα μυστήριο, αλλά αξίζει μια δοκιμή, καλή τύχη.
Ροδ. ΣΤ2
Πάρτε τα δύο τελευταία ψηφία του έτους κατά το οποίο γεννηθήκατε -
Τώρα προσθέστε την ηλικία που θα έχετε φέτος, και το αποτέλεσμα θα είναι 111 για όλους!
Για παράδειγμα, ο Χάρι γεννήθηκε το 1957 και 57 + 54 = 111 καλό, ε !!!
Αυτό είναι το έτος των χρημάτων!
Φέτος τον Οκτώβριο θα έχουμε 5 Κυριακές, 5 Δευτέρες και 5 Σάββατα.
Αυτό συμβαίνει μόνο κάθε 823 χρόνια.
Αυτά τα συγκεκριμένα έτη είναι γνωστά ως «Moneybags» ("σακούλες λεφτά")
H παροιμία, λέει, ότι αν στείλετε αυτό το μήνυμα, σε οκτώ καλούς φίλους θα εμφανιστούν χρήματα στις επόμενες τέσσερις ημέρες όπως εξηγεί και το κινέζικο feng-shui.
Όσοι δεν συνεχίσουν την αλυσίδα δεν θα πάρουν, είναι ένα μυστήριο, αλλά αξίζει μια δοκιμή, καλή τύχη.
Ροδ. ΣΤ2
Τρίτη 26 Απριλίου 2011
Αυξέντιος Καλαγκός
Ο Έλληνας Γιατρός !
Τα τελευταία έντεκα χρόνια έχει δώσει ζωή σε 9.000 παιδιά σε ολόκληρο τον κόσμο.
Μοναδική του αμοιβή, το χαμόγελο που ξαναγεννήθηκε στα χείλη τους.
Ο καρδιοχειρουργός Αυξέντιος Καλαγκός, ο καλύτερος μαθητής του Μαγκντί Γιακούμπ, αποτελεί ένα ζωντανό μήνυμα ελπίδας ότι η ανθρωπιά δεν έχει χαθεί.
Το όνομά του έχει συνδεθεί με τη σωτηρία πολλών καρδιοπαθών στο Λίβανο, στη Γεωργία, στη Σερβία, στην Κύπρο, στην Ινδία, στο Μαρόκο, στην Αλγερία, στο Μαυρίκιο, στη Μοζαμβίκη, στην Ερυθραία, στο Κιργιστάν, στη Μαδαγασκάρη, στη Βενεζουέλα, στην Ουκρανία και στην Μποτσουάνα.
Ο Ελληνας καρδιοχειρουργός Αυξέντιος Καλαγκός δεν απέκτησε τυχαία τον τίτλο του «γιατρού των φτωχών παιδιών».
Στα 23 του αποφοίτησε από την Αμερικανική Ιατρική Σχολή της Κωνσταντινούπολης και στα 40 του έγινε τακτικός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης. Αργότερα ήταν ο καλύτερος μαθητής του κορυφαίου καρδιοχειρουργού Μαγκντί Γιακούμπ.
Ιδρυτής του φιλανθρωπικού ιδρύματος «Καρδιές για όλους», ο Έλληνας γιατρός από την Πόλη μαζί με την ομάδα του δεν κάνει τίποτα άλλο από το να χειρουργεί καθημερινά δωρεάν όλα τα παιδιά στις φτωχές συνοικίες του κόσμου, μόνο και μόνο για να ξαναδεί το χαμόγελο στα χείλη τους.
Τα τελευταία έντεκα χρόνια έχει δώσει ζωή σε 9.000 παιδιά σε ολόκληρο τον κόσμο.
Μοναδική του αμοιβή, το χαμόγελο που ξαναγεννήθηκε στα χείλη τους.
Ο καρδιοχειρουργός Αυξέντιος Καλαγκός, ο καλύτερος μαθητής του Μαγκντί Γιακούμπ, αποτελεί ένα ζωντανό μήνυμα ελπίδας ότι η ανθρωπιά δεν έχει χαθεί.
Το όνομά του έχει συνδεθεί με τη σωτηρία πολλών καρδιοπαθών στο Λίβανο, στη Γεωργία, στη Σερβία, στην Κύπρο, στην Ινδία, στο Μαρόκο, στην Αλγερία, στο Μαυρίκιο, στη Μοζαμβίκη, στην Ερυθραία, στο Κιργιστάν, στη Μαδαγασκάρη, στη Βενεζουέλα, στην Ουκρανία και στην Μποτσουάνα.
Ο Ελληνας καρδιοχειρουργός Αυξέντιος Καλαγκός δεν απέκτησε τυχαία τον τίτλο του «γιατρού των φτωχών παιδιών».
Στα 23 του αποφοίτησε από την Αμερικανική Ιατρική Σχολή της Κωνσταντινούπολης και στα 40 του έγινε τακτικός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης. Αργότερα ήταν ο καλύτερος μαθητής του κορυφαίου καρδιοχειρουργού Μαγκντί Γιακούμπ.
Ιδρυτής του φιλανθρωπικού ιδρύματος «Καρδιές για όλους», ο Έλληνας γιατρός από την Πόλη μαζί με την ομάδα του δεν κάνει τίποτα άλλο από το να χειρουργεί καθημερινά δωρεάν όλα τα παιδιά στις φτωχές συνοικίες του κόσμου, μόνο και μόνο για να ξαναδεί το χαμόγελο στα χείλη τους.
Σάββατο 16 Απριλίου 2011
Πασχαλινά έθιμα
Πρόκειται για τα έθιμα που σχετίζονται με τη θρησκευτική εορτή του Πάσχα. Το Πάσχα είναι η μεγαλύτερη και πλουσιότερη σε λαογραφικές εκδηλώσεις γιορτή των ορθοδόξων χριστιανών. Η λέξη Πάσχα προέρχεται από την εβραϊκή «pasah» που σημαίνει διάβαση. Οι Εβραίοι γιόρταζαν το Πάσχα σε ανάμνηση της απελευθέρωσής τους από τους Αιγυπτίους και της διάβασης της Ερυθράς θάλασσας, ενώ οι χριστιανοί γιορτάζουν την ανάσταση του Σωτήρα και τη διάβαση από το θάνατο στη ζωή. Η αντίστοιχη ελληνική λέξη για το Πάσχα είναι Λαμπρή, διότι η ημέρα της ανάστασης του Χριστού είναι μέρα ευφρόσυνη.
Το Πάσχα είναι κινητή γιορτή. Ο εορτασμός της ορίζεται κάθε χρόνο για την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο της εαρινής ισημερίας. Πληθώρα εθίμων και παραδόσεων αναβιώνουν κατά τη διάρκεια της εβδομάδας που προηγείται του Πάσχα (Μεγάλη Εβδομάδα) σε όλες τις περιοχές του ελληνικού χώρου.
Οι προετοιμασίες για τον εορτασμό της Ανάστασης ξεκινούν από τη Μεγάλη Πέμπτη. Την ημέρα αυτή οι νοικοκυρές κατά παράδοση ετοιμάζουν τα τσουρέκια και βάφουν αβγά με ειδικές βαφές κόκκινου χρώματος.
Το αυγό συμβολίζει από την αρχαιότητα την ανανέωση της ζωής και το κόκκινο χρώμα το αίμα του Χριστού. Παλιότερα συνήθιζαν να τοποθετούν το πρώτο κόκκινο αβγό στο εικονοστάσι του σπιτιού για να ξορκίζουν το κακό. Σε κάποια χωριά, πάλι, σημάδευαν το κεφάλι και την πλάτη των μικρών αρνιών με την κόκκινη μπογιά που είχε χρησιμοποιηθεί για το βάψιμο των αβγών. Συνήθιζαν επίσης να φυλάσσουν μία από τις κουλούρες της Μεγάλης Πέμπτης στο εικονοστάσι για να προστατεύονται τα μέλη της οικογένειας από τα μάγια.
Την πιο ιερή μέρα της Μεγάλης Εβδομάδας αποτελεί η Παρασκευή, μέρα κορύφωσης του θείου δράματος με την Αποκαθήλωση από το σταυρό και την Ταφή του Χριστού. Λόγω του πένθους της ημέρας οι νοικοκυρές δεν ασχολούνται με τις δουλειές του σπιτιού, αποφεύγοντας ακόμη και το μαγείρεμα. Με λουλούδια που μαζεύουν ή αγοράζουν, γυναίκες και παιδιά πηγαίνουν στις εκκλησίες για να στολίσουν τον Επιτάφιο. Το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής γίνεται στις εκκλησίες αναπαράσταση της ταφής του Χριστού και το ίδιο απόγευμα η περιφορά του Επιταφίου.
Από το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου ξεκινούν οι ετοιμασίες για το γιορτινό τραπέζι της Ανάστασης και οι νοικοκυρές μαγειρεύουν τη μαγειρίτσα. Λίγο πριν τα μεσάνυχτα οι πιστοί συγκεντρώνονται στις εκκλησίες κρατώντας λευκές λαμπάδες, τις οποίες ανάβουν με το «Άγιο φως», που μοιράζει ο ιερέας. Όταν ο τελευταίος ψάλλει το «Χριστός Ανέστη» οι πιστοί ανταλλάσσουν ευχές και το λεγόμενο «φιλί της Αγάπης». Με το «Άγιο φως» συνηθίζουν να σταυρώνουν το ανώφλι της εξώπορτας των σπιτιών τρεις φορές για καλή τύχη. Κατόπιν κάθονται γύρω από το γιορτινά στρωμένο τραπέζι για να τσουγκρίσουν τα κόκκινα αυγά και να γευματίσουν με την παραδοσιακή μαγειρίτσα.
Το πρωί της Κυριακής σουβλίζεται σε πολλές περιοχές της χώρας ο οβελίας. Σε άλλες πάλι, το κρέας για το πασχαλινό τραπέζι, αρνί ή κατσίκι κατά περίπτωση, ψήνεται στο φούρνο. Μέσα σε εορταστική ατμόσφαιρα ακολουθεί πλούσιο γεύμα και το γλέντι διαρκεί συνήθως μέχρι αργά το βράδυ.
Σε ολόκληρη την Ελλάδα, η Μεγάλη Εβδομάδα και το Πάσχα γιορτάζονται με ξεχωριστή λαμπρότητα και κατάνυξη.
Καλό Πάσχα
Το υψηλότερο τελεφερίκ στον κόσμο
Το Aiguille du Midi (3842 μ.) είναι ένα βουνό στην οροσειρά του Mont Blanc στις γαλλικές Αλπεις.
Το τελεφερίκ για τη κορυφή, χτίστηκε το 1955 και κράτησε τον τίτλο του υψηλότερου τελεφερίκ στον κόσμο για περίπου δύο δεκαετίες. Θα εξακολουθεί να κατέχει το ρεκόρ
ως η υψηλότερη κάθετη κατασκευή τελεφερίκ στον κόσμο, με ανάβαση από τα 1035m σε 3842m. Ταξιδεύει από το Chamonix στην κορυφή του το Aiguille du Midi – με υψόμετρο πάνω από 2.800 τ.μ. - σε 20 λεπτά. Ένα εισιτήριο από το Chamonix για την κορυφή κοστίζει € 40 μετ 'επιστροφής.Απολαύστε φωτογραφικό υλικό από ένα από τα πιο όμορφα αλλά και τρομακτικά μέρη στον κόσμο.
Ε1
Πέμπτη 14 Απριλίου 2011
Η Καρέττα - Καρέττα
Η Καρέττα - Καρέττα είναι ένα παλιό και μεγάλο ερπετό που κατάγεται από τους δεινοσαύρους. Ζει στη θάλασσα για πάνω από εκατό χρόνια. Όταν φτάνει τα τέσσερα χρόνια, έρχεται στην ακτή για να τοποθετήσει τα αυγά της στην άμμο.
Κάθε χελώνα γεννά περίπου 100 - 120 αυγά σε μια τρύπα, που σκάβει στην άμμο κατά τη διάρκεια της νύχτας. Τα αυγά έχουν το μέγεθος μιας μπάλας του τέννις και παραμένουν στην φωλιά για 55 ημέρες.
Ύστερα, όλα τα αυγά εκκολάπτονται και μικρά χελωνάκια προσπαθούν όλα μαζί να βγουν στην επιφάνεια, τη νύχτα. (Η θερμότητα του ήλιου βοηθά στην εκκόλαψη των αυγών.) Μετά, όλα τα χελωνάκια βρίσκουν το δρόμο τους προς το νερό, οδηγούμενα από ένα μυστηριώδες σήμα. Ίσως, να είναι η αντανάκλαση του φεγγαρόφωτος πάνω στη θάλασσα.
Επιστήμονες πιστεύουν ότι οι χελώνες που πετυχαίνουν να φτάσουν την ενήλικη περίοδό
τους είναι μόνο δέκα (10) από κάθε φωλιά. Πολλοί εχθροί περιμένουν τα μικρά χελωνάκια στη θάλασσα και στις ακτές, επίσης. Τα φώτα στην ακτή, που εμποδίζουν τις χελώνες από το να βγουν και να γεννήσουν τα αυγά τους και που επίσης, παραπλανούν τα μικρά χελωνάκια προς λάθος κατεύθυνση. Αν κάποιος τουρίστας κατά λάθος κάνει μια τρύπα στη φωλιά και σπάσει ένα αυγό, τότε τα υπόλοιπα αυγά στη φωλιά καταστρέφονται.
Αλεπούδες και αρουραίοι τρώνε τα χελωνάκια στην ακτή και γλάροι και μεγάλα ψάρια στη θάλασσα. Οι χελώνες βρίσκονται σε κίνδυνο και από αλιευτικά εργαλεία, από μόλυνση και άλλες αιτίες όπως τη συμπίεση της άμμου, το φύτεμα δέντρων και θάμνων, τη τοποθέτηση ομπρελών, ξαπλώστρων, ποδηλάτων και διάφορων ειδών σκαφών στις ακτές.
Στην Ελλάδα η Καρέττα Καρέττα γεννάει τα αυγά της στη νοτιοανατολική Ζάκυνθο.
Η καρέττα- καρέττα είναι είδος υπό απειλή και χρειάζεται τη βοήθεια όλων μας. Ο Σύλλογος γιά την Προστασία της Θαλάσσιας Χελώνας άρχισε ένα εντατικό πρόγραμμα σημαδέματος των χελωνών το 1982, το οποίο συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Μαγδαλένα Λ. Ε1
Κάθε χελώνα γεννά περίπου 100 - 120 αυγά σε μια τρύπα, που σκάβει στην άμμο κατά τη διάρκεια της νύχτας. Τα αυγά έχουν το μέγεθος μιας μπάλας του τέννις και παραμένουν στην φωλιά για 55 ημέρες.
Ύστερα, όλα τα αυγά εκκολάπτονται και μικρά χελωνάκια προσπαθούν όλα μαζί να βγουν στην επιφάνεια, τη νύχτα. (Η θερμότητα του ήλιου βοηθά στην εκκόλαψη των αυγών.) Μετά, όλα τα χελωνάκια βρίσκουν το δρόμο τους προς το νερό, οδηγούμενα από ένα μυστηριώδες σήμα. Ίσως, να είναι η αντανάκλαση του φεγγαρόφωτος πάνω στη θάλασσα.
Επιστήμονες πιστεύουν ότι οι χελώνες που πετυχαίνουν να φτάσουν την ενήλικη περίοδό
τους είναι μόνο δέκα (10) από κάθε φωλιά. Πολλοί εχθροί περιμένουν τα μικρά χελωνάκια στη θάλασσα και στις ακτές, επίσης. Τα φώτα στην ακτή, που εμποδίζουν τις χελώνες από το να βγουν και να γεννήσουν τα αυγά τους και που επίσης, παραπλανούν τα μικρά χελωνάκια προς λάθος κατεύθυνση. Αν κάποιος τουρίστας κατά λάθος κάνει μια τρύπα στη φωλιά και σπάσει ένα αυγό, τότε τα υπόλοιπα αυγά στη φωλιά καταστρέφονται. Αλεπούδες και αρουραίοι τρώνε τα χελωνάκια στην ακτή και γλάροι και μεγάλα ψάρια στη θάλασσα. Οι χελώνες βρίσκονται σε κίνδυνο και από αλιευτικά εργαλεία, από μόλυνση και άλλες αιτίες όπως τη συμπίεση της άμμου, το φύτεμα δέντρων και θάμνων, τη τοποθέτηση ομπρελών, ξαπλώστρων, ποδηλάτων και διάφορων ειδών σκαφών στις ακτές.
Στην Ελλάδα η Καρέττα Καρέττα γεννάει τα αυγά της στη νοτιοανατολική Ζάκυνθο.
Η καρέττα- καρέττα είναι είδος υπό απειλή και χρειάζεται τη βοήθεια όλων μας. Ο Σύλλογος γιά την Προστασία της Θαλάσσιας Χελώνας άρχισε ένα εντατικό πρόγραμμα σημαδέματος των χελωνών το 1982, το οποίο συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Μαγδαλένα Λ. Ε1
Πυρηνική ενέργεια ή Ατομική ενέργεια
Πυρηνική ενέργεια ή Ατομική ενέργεια ονομάζεται η ενέργεια που απελευθερώνεται όταν μετασχηματίζονται ατομικοί πυρήνες. Είναι δηλαδή η δυναμική ενέργεια που είναι εγκλεισμένη στους πυρήνες των ατόμων λόγω της αλληλεπίδρασης των σωματιδίων που τα συνιστούν. Η πυρηνική ενέργεια απελευθερώνεται κατά τη σχάση η τη σύντηξη των πυρήνων και εφόσον οι πυρηνικές αντιδράσεις είναι ελεγχόμενες (όπως συμβαίνει στην καρδιά ενός πυρηνικού αντιδραστήρα ) μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να καλύψει ενεργειακές ανάγκες. 
Σε έναν τυπικό πυρηνικό αντιδραστήρα για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας ο πυρήνας του αντιδραστήρα αποτελείται από 80 με 100 τόνους ουρανίου σε παραπάνω από 30 000 ράβδους καυσίμων Οι ράβδοι καυσίμων αποδίδουν τη θερμότητα που παράγουν στο νερό, σε μια σειρά ατμοπαραγωγών (μπόϊλερ) Ο ατμός συνεχίζει την πορεία του για την κίνηση ατμοστροβίλων (τουρμπίνες) που συνδέονται με μια ηλεκτρική γεννήτρια. Ακολουθεί ψύξη του κορεσμένου ατμού που εξέρχεται από τους ατμοστροβίλους, ο οποίος συμπυκνώνεται και διοχετεύεται και πάλι στο σύστημα. Ο διαχωρισμός του νερού ψύξης σε δακτυλίους συμβάλει στην ελαχιστοποίηση του ρίσκου να φτάσει το μολυσμένο νερό στο περιβάλλον. Οι μεγάλες ποσότητες ατμού που βλέπουμε να εξέρχονται από τους πύργους ψύξης προέρχονται από κύκλωμα νερού ψύξης που είναι ανεξάρτητο από το σύστημα ατμοπαραγωγής.
Σε έναν πυρηνικό αντιδραστήρα δεν γίνεται πυρηνική έκρηξη και αν γίνει είναι πολύ μικρή. Υπάρχει όμως ο κίνδυνος να εκλυθούν μεγάλες ποσότητες ραδιενέργειες από την καρδιά του αντιδραστήρα όπου είναι το ουράνιο, στο οποίο γίνονται οι σχάσεις και παράγεται ενέργεια. Η καρδιά αυτή πρέπει να ψύχεται συνεχώς με αντλίες που λειτουργούν με ηλεκτρισμό.
Στην προκειμένη περίπτωση, στο εργοστάσιο της Φουκοσίμα, από τον σεισμό έγινε διακοπή ρεύματος, οπότε σταμάτησε να ψύχεται η καρδιά του αντιδραστήρα. Ο αντιδραστήρας βέβαια με τη σειρά του σταμάτησε να λειτουργεί αλλά και μετά το σβήσιμό του εξακολουθούν να παράγονται ραδιενεργά υλικά και θερμότητα στην καρδιά του.
Αν δεν διορθωθούν τα συστήματα ψύξης άμεσα, θα έχουμε ως αποτέλεσμα την υπερθέρμανση της καρδιάς τους αντιδραστήρα και των αερίων στο κτίριο του αντιδραστήρια, τα οποία βέβαια είναι ραδιενεργά υλικά. Μεταξύ των αερίων που βγαίνουν είναι και το υδρογόνο, κατ' εξοχήν εκρηκτικό αέριο. Ετσι αν δεν αποκατασταθεί η βλάβη, η πίεση των αερίων μέσα στον αντιδραστήρα θα αυξηθεί πολύ, με αποτέλεσμα να γίνει έκρηξή του, όπως στο Τσερνόμπιλ.
Βέβαια είναι υπαρκτός και ο κίνδυνος, αν στην ατμόσφαιρα έχει υγρασία και σύννεφα, τα αέρια να «εγκλωβιστούν» στα σταγονίδια του νέφους και να ταξιδέψουν μαζί του σε άλλες περιοχές.
Αλεξάνδρα Ε1
Σε έναν τυπικό πυρηνικό αντιδραστήρα για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας ο πυρήνας του αντιδραστήρα αποτελείται από 80 με 100 τόνους ουρανίου σε παραπάνω από 30 000 ράβδους καυσίμων Οι ράβδοι καυσίμων αποδίδουν τη θερμότητα που παράγουν στο νερό, σε μια σειρά ατμοπαραγωγών (μπόϊλερ) Ο ατμός συνεχίζει την πορεία του για την κίνηση ατμοστροβίλων (τουρμπίνες) που συνδέονται με μια ηλεκτρική γεννήτρια. Ακολουθεί ψύξη του κορεσμένου ατμού που εξέρχεται από τους ατμοστροβίλους, ο οποίος συμπυκνώνεται και διοχετεύεται και πάλι στο σύστημα. Ο διαχωρισμός του νερού ψύξης σε δακτυλίους συμβάλει στην ελαχιστοποίηση του ρίσκου να φτάσει το μολυσμένο νερό στο περιβάλλον. Οι μεγάλες ποσότητες ατμού που βλέπουμε να εξέρχονται από τους πύργους ψύξης προέρχονται από κύκλωμα νερού ψύξης που είναι ανεξάρτητο από το σύστημα ατμοπαραγωγής.
Σε έναν πυρηνικό αντιδραστήρα δεν γίνεται πυρηνική έκρηξη και αν γίνει είναι πολύ μικρή. Υπάρχει όμως ο κίνδυνος να εκλυθούν μεγάλες ποσότητες ραδιενέργειες από την καρδιά του αντιδραστήρα όπου είναι το ουράνιο, στο οποίο γίνονται οι σχάσεις και παράγεται ενέργεια. Η καρδιά αυτή πρέπει να ψύχεται συνεχώς με αντλίες που λειτουργούν με ηλεκτρισμό.
Στην προκειμένη περίπτωση, στο εργοστάσιο της Φουκοσίμα, από τον σεισμό έγινε διακοπή ρεύματος, οπότε σταμάτησε να ψύχεται η καρδιά του αντιδραστήρα. Ο αντιδραστήρας βέβαια με τη σειρά του σταμάτησε να λειτουργεί αλλά και μετά το σβήσιμό του εξακολουθούν να παράγονται ραδιενεργά υλικά και θερμότητα στην καρδιά του.
Αν δεν διορθωθούν τα συστήματα ψύξης άμεσα, θα έχουμε ως αποτέλεσμα την υπερθέρμανση της καρδιάς τους αντιδραστήρα και των αερίων στο κτίριο του αντιδραστήρια, τα οποία βέβαια είναι ραδιενεργά υλικά. Μεταξύ των αερίων που βγαίνουν είναι και το υδρογόνο, κατ' εξοχήν εκρηκτικό αέριο. Ετσι αν δεν αποκατασταθεί η βλάβη, η πίεση των αερίων μέσα στον αντιδραστήρα θα αυξηθεί πολύ, με αποτέλεσμα να γίνει έκρηξή του, όπως στο Τσερνόμπιλ.
Βέβαια είναι υπαρκτός και ο κίνδυνος, αν στην ατμόσφαιρα έχει υγρασία και σύννεφα, τα αέρια να «εγκλωβιστούν» στα σταγονίδια του νέφους και να ταξιδέψουν μαζί του σε άλλες περιοχές.
Αλεξάνδρα Ε1
Τετάρτη 13 Απριλίου 2011
ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
Πριν από περίπου ένα μήνα, πήγαμε για τρεις μέρες, στις 25, 26 και 27 Φεβρουαρίου, στην Αθήνα, την πρωτεύουσα της Ελλάδας. Την εκδρομή την είχε οργανώσει το σχολείο. Στην Αθήνα, πήγαν κάποια παιδιά της τάξης μου και κάποια άλλα απ’ τη Στ’1 του σχολείου μας, συνοδευμένα απ’ τους γονείς τους.
Ξεκινήσαμε την Παρασκευή, περίπου στις 6 το πρωί και αφού κάναμε τρεις στάσεις, φτάσαμε στην Αθήνα γύρω στις 4 το μεσημέρι. Πήγαμε στο ξενοδοχείο, όπου θα μέναμε, ταχτοποιήσαμε τα πράγματά μας και ξαπλώσαμε για μία ώρα. Στις 5, κατεβήκαμε στη ρεσεψιόν και περίπου ένα τέταρτο αργότερα ξεκινήσαμε με τα πόδια για να πάμε στο Μουσείο της Ακρόπολης. Ήταν όλα τα αντικείμενα του μουσείου όμορφα και ενδιαφέροντα, ενώ ο ξεναγός μας μίλαγε για αυτά πολύ καλά. Όταν τελείωσε η ξενάγηση καθίσαμε στο καφέ του μουσείου, όπου πήραμε κάτι να πιούμε και μετά πήγαμε στο θέατρο Περοκέ.
Εκεί είδαμε την παράσταση «Mrs. Doubtfire», με τον Μάρκο Σεφερλή. Η υπόθεση ήταν η εξής: Οι γονείς μιας οικογένειας αποφασίζουν να πάρουν διαζύγιο και την κηδεμονία των παιδιών αναλαμβάνει η μητέρα. Όμως ο πατέρας θέλει να βλέπει τα παιδιά του. Η μητέρα τους είχε βάλει αγγελία, γιατί έψαχνε μια νταντά για να φροντίζει τα παιδιά ενώ θα λείπει και έτσι ο πατέρας τους μεταμφιέζεται σε μεσήλικη νταντά και προσλαμβάνεται. Μια μέρα, όμως, ανακαλύπτουν ότι ήταν ο πατέρας των παιδιών. Στο τέλος, η μητέρα των παιδιών πηγαίνει στον πατέρα τους, του ζητάει συγνώμη κι έτσι η οικογένεια ενώνεται. Αφού τελείωσε η παράσταση, γυρίσαμε στο ξενοδοχείο στις 1.30 η ώρα και κοιμηθήκαμε.
Το Σάββατο, ξυπνήσαμε στις 7 το πρωί και μόλις ντυθήκαμε, κατεβήκαμε κάτω για να φάμε πρωινό. Στις 9, φτάσαμε στη Βουλή, όπου μας ξενάγησαν και στη συνέχεια πήγαμε σ’ ένα καφέ κοντά στην πλατεία Συντάγματος. Έπειτα, ξαναγυρίσαμε στην πλατεία Συντάγματος, όπου δίναμε φαγητό στα περιστέρια και περιμέναμε μία ώρα το λεωφορείο. Ύστερα, επισκεφτήκαμε το Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας. Εκεί είδαμε βαλσαμωμένα ζώα, φυτά, πετρώματα κι έναν ψεύτικο δεινόσαυρο σε φυσικό μέγεθος. Μετά πήγαμε με λεωφορείο στα Mall. Εκεί φάγαμε και ψωνίσαμε. Κατόπιν, κατά τις 5, φτάσαμε στο ξενοδοχείο και εγώ με τα παιδιά της τάξης μου μαζευτήκαμε σ’ ένα δωμάτιο και παίξαμε. Αργότερα, για μια ώρα έμεινα στο δωμάτιο που είχα εγώ και η μαμά μου και στη συνέχεια, μαζευτήκαμε και πάλι για να παίξουμε μέχρι αργά το βράδυ.
Την Κυριακή, ξυπνήσαμε στις 7, φάγαμε πρωινό και στις 8 με 8:30 πήγαμε στην Ακρόπολη, όπου είχαμε τον ίδιο ξεναγό που είχαμε και στο Μουσείο της Ακρόπολης. Αργότερα, πήγαμε (εγώ, μια φίλη μου και οι μαμάδες μας) στο Μουσείο του Κεραμεικού και σ’ ένα καφέ στην Πλάκα. Τέλος, στις 1 με 1:30 επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο, στις 2 ξεκινήσαμε το ταξίδι του γυρισμού και περίπου στις 9 φτάσαμε στη Θεσσαλονίκη.
Μου άρεσε πολύ το Μουσείο της Ακρόπολης, διότι είχε αρχαία ελληνικά αντικείμενα, τα οποία ήταν πολύ όμορφα. Το Μουσείο της Ακρόπολης αναδεικνύει, επίσης, το λαμπρό αρχαιοελληνικό πολιτισμό και βοηθά τους Έλληνες να καταλάβουν πόσο σπουδαίοι ήταν οι πρόγονοί τους, ενώ δείχνει στους ξένους τα έργα των Αρχαίων Ελλήνων.
Ακόμα, μου άρεσε η Βουλή, διότι είναι ένα κτήριο πολύ όμορφο. Με εντυπωσίασε το Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας, ιδιαίτερα όμως μου άρεσαν τα βαλσαμωμένα ζώα, όπως τα ελάφια, τα καγκουρό, τα λιοντάρια, οι τίγρεις και η καμηλοπάρδαλη. Καταπληκτική ήταν και η Ακρόπολη. Είμαι πολύ περήφανη που ο Παρθενώνας και γενικότερα η Ακρόπολη είναι δημιουργίες Ελλήνων, για την ακρίβεια Αρχαίων Ελλήνων.Η παράσταση με το Σεφερλή δε μου άρεσε ιδιαίτερα, αλλά είχε μερικά αστεία σημεία.
Όταν πηγαίναμε στην Αθήνα, στην τρίτη στάση, σταματήσαμε στα μεγαλύτερα Goody’ s στην Ελλάδα, για να φάμε κάτι για το μεσημέρι. Ήταν πραγματικά τεράστια! Μου έκαναν μεγάλη εντύπωση. Είχαν περίπου 3 ορόφους!!! Επίσης, και το Μουσείο της Ακρόπολης ήταν μεγάλο και είχε πάρα πολλά εκθέματα, ενώ το Μουσείο Γουλανδρή είχε τεράστια ποικιλία ζώων, φυτών και πετρωμάτων! Ακόμη, στην Ακρόπολη, η θέα ήταν καταπληκτική! Έβλεπες όλη την Αθήνα! Επίσης, το ξενοδοχείο ήταν υπέροχο! Είχε μέχρι και πισίνα, ενώ το πρωινό ήταν τεράστιο!
Μου άρεσε πολύ η εκδρομή στην Αθήνα και θα ήθελα να πάμε ξανά! Ήταν πράγματι μια αξέχαστη εμπειρία!!!
Όλγα – Μαρία Στ. ΣΤ’2
Τρίτη 12 Απριλίου 2011
Μηχανισμός των Αντικυθήρων
Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων είναι η αρχαιότερη μηχανή με γρανάζια που έχει βρεθεί σε ολόκληρο τον κόσμο και θεωρείται από πολλούς επιστήμονες ως το πιο περίπλοκο τεχνολογικό δημιούργημα των προγόνων μας. Είναι γνωστός και ως αστρολάβος ή υπολογιστής των Αντικυθήρων ανακαλύφθηκε το 1900, σε ένα αρχαίο ναυάγιο ,από ένα σφουγγαρά στα ανοικτά των Αντικυθήρων, σε βάθος 40 μέτρων, μέσα σε ένα παλιό ρωμαϊκό ναυάγιο. 
Σύμφωνα με γραφολογικές μελέτες υπολογίστηκε ότι ο Μηχανισμός είχε κατασκευαστεί το 150 έως 100 π.Χ.. Οι διαστάσεις του ήταν περίπου 30×20×10 cm – λίγο μεγαλύτερος από ένα σημερινό Laptop – και περιείχε τουλάχιστον 30 συνεργαζόμενα γρανάζια, με τη βοήθεια των οποίων ήταν δυνατόν να υπολογισθεί, με μεγάλη ακρίβεια, η κίνηση του Ήλιου και της Σελήνης, οι φάσεις της Σελήνης και να προβλεφθούν εκλείψεις (ηλιακές ή σεληνιακές). Είχε μια διπλή κυκλική κλίμακα έμπροσθεν και δύο σπειροειδείς κλίμακες όπισθεν. Ο χειριστής μπορούσε να επιλέξει (στην εμπρόσθια κυκλική κλίμακα) μια οποιαδήποτε ημερομηνία χρησιμοποιώντας ένα στρόφαλο (μανιβέλα). Ο στρόφαλος εμπλέκονταν συγχρόνως, με μία σειρά συνεργαζομένων γραναζιών, τα οποία κινούσαν διάφορους δείκτες, οι οποίοι έδειχναν τα αστρονομικά φαινόμενα που αναφέρθηκαν παραπάνω, πάνω στις υπόλοιπες κλίμακες του οργάνου. Περιείχε επίσης ένα εκτεταμένο εγχειρίδιο χρήσης. Οι κύριες λειτουργίες του Μηχανισμού των Αντικυθήρων έχουν αποκρυπτογραφηθεί και πάνω από 2000 γράμματα του εγχειριδίου χρήσεως έχουν διαβαστεί (μετά από 2000 χρόνια!) με τη χρήση εξειδικευμένων καινοτόμων μεθόδων.
Παρά το γεγονός, όμως, ότι αποκρυπτογραφήθηκαν οι κύριες λειτουργίες του, οι ειδικοί θεωρούν ότι υπάρχουν ακόμη πολλά σκοτεινά σημεία για διαλεύκανση, τόσο πάνω στον ίδιο τον Μηχανισμό, όσο και στην τεχνολογική πρόοδο της περιόδου που αντιπροσωπεύει (1ος π.Χ. αιώνας).
Τα κομμάτια του Μηχανισμού φυλάσσονται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας. Αντικρίζοντας τα ο ενθουσιώδης επισκέπτης δεν βλέπει τίποτα παραπάνω από φθαρμένα και κολλημένα μεταξύ τους μεταλλικά μέρη. Διαβρωμένος, όμως, από το πέρασμα 21 φθοροποιών αιώνων, κρύβει στα σκουριασμένα γρανάζια του την καλύτερη στιγμή μιας ολόκληρης εποχής και ενός λαού με τεράστια πνευματική δύναμη και προηγμένο πολιτισμό, που ακόμη και σήμερα προκαλεί δέος με το ασύλληπτο μεγαλείο του!
Ταξιάρχης-Μαγδαλένα Ε1
Σύμφωνα με γραφολογικές μελέτες υπολογίστηκε ότι ο Μηχανισμός είχε κατασκευαστεί το 150 έως 100 π.Χ.. Οι διαστάσεις του ήταν περίπου 30×20×10 cm – λίγο μεγαλύτερος από ένα σημερινό Laptop – και περιείχε τουλάχιστον 30 συνεργαζόμενα γρανάζια, με τη βοήθεια των οποίων ήταν δυνατόν να υπολογισθεί, με μεγάλη ακρίβεια, η κίνηση του Ήλιου και της Σελήνης, οι φάσεις της Σελήνης και να προβλεφθούν εκλείψεις (ηλιακές ή σεληνιακές). Είχε μια διπλή κυκλική κλίμακα έμπροσθεν και δύο σπειροειδείς κλίμακες όπισθεν. Ο χειριστής μπορούσε να επιλέξει (στην εμπρόσθια κυκλική κλίμακα) μια οποιαδήποτε ημερομηνία χρησιμοποιώντας ένα στρόφαλο (μανιβέλα). Ο στρόφαλος εμπλέκονταν συγχρόνως, με μία σειρά συνεργαζομένων γραναζιών, τα οποία κινούσαν διάφορους δείκτες, οι οποίοι έδειχναν τα αστρονομικά φαινόμενα που αναφέρθηκαν παραπάνω, πάνω στις υπόλοιπες κλίμακες του οργάνου. Περιείχε επίσης ένα εκτεταμένο εγχειρίδιο χρήσης. Οι κύριες λειτουργίες του Μηχανισμού των Αντικυθήρων έχουν αποκρυπτογραφηθεί και πάνω από 2000 γράμματα του εγχειριδίου χρήσεως έχουν διαβαστεί (μετά από 2000 χρόνια!) με τη χρήση εξειδικευμένων καινοτόμων μεθόδων.
Παρά το γεγονός, όμως, ότι αποκρυπτογραφήθηκαν οι κύριες λειτουργίες του, οι ειδικοί θεωρούν ότι υπάρχουν ακόμη πολλά σκοτεινά σημεία για διαλεύκανση, τόσο πάνω στον ίδιο τον Μηχανισμό, όσο και στην τεχνολογική πρόοδο της περιόδου που αντιπροσωπεύει (1ος π.Χ. αιώνας).
Τα κομμάτια του Μηχανισμού φυλάσσονται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας. Αντικρίζοντας τα ο ενθουσιώδης επισκέπτης δεν βλέπει τίποτα παραπάνω από φθαρμένα και κολλημένα μεταξύ τους μεταλλικά μέρη. Διαβρωμένος, όμως, από το πέρασμα 21 φθοροποιών αιώνων, κρύβει στα σκουριασμένα γρανάζια του την καλύτερη στιγμή μιας ολόκληρης εποχής και ενός λαού με τεράστια πνευματική δύναμη και προηγμένο πολιτισμό, που ακόμη και σήμερα προκαλεί δέος με το ασύλληπτο μεγαλείο του!
Ταξιάρχης-Μαγδαλένα Ε1
Δευτέρα 11 Απριλίου 2011
Σεισμοί και μέτρα προστασίας
Το ζητούμενο είναι ο κάθε εκπαιδευτικός και ο κάθε μαθητής να είναι προετοιμασμένος ψυχολογικά και πρακτικά ώστε να αντιμετωπίσει την κατάσταση που θα προκύψει.
Επίσης είναι απαραίτητη η σύναξη σχεδίου έκτακτης ανάγκης. Αυτό έχει σαν στόχο την αντιμετώπιση των συνεπειών του σεισμού, τόσο από τους εκπαιδευτικούς όσο και από τους μαθητές με ψύχραιμες και οργανωμένες κινήσεις που θα έχουν αποφασιστεί και σχεδιαστεί προσεισμικά.
Ποιες πρέπει να είναι οι ενέργειες σε πιθανό σεισμό;
Κατά τη διάρκεια της σεισμικής δόνησης οι μαθητές ενεργούν ως εξής:-Μπαίνουν αμέσως κάτω από τα θρανία και ο εκπαιδευτικός κάτω από την έδρα για όσο χρονικό διάστημα διαρκεί ο σεισμός.-Όλοι κρατούν σταθερά ένα από τα πόδια του επίπλου κάτω από το οποίο βρίσκονται. Με τον τρόπο αυτό, αποφεύγονται τραυματισμοί από πτώση δομικών στοιχείων όπως: σοβάδες, τούβλα, αλλά και μη δομικών όπως: φωτιστικά, βιβλιοθήκες, ντουλάπια, βιβλία, κ.ά.
-Περιμένουν ψύχραιμα, χωρίς πανικό, τις οδηγίες από τον εκπαιδευτικό-Δεν εγκαταλείπουν το κτίριο κατά τη διάρκεια του σεισμού-Δε βγαίνουν σε μπαλκόνια ή βεράντες-Δεν πλησιάζουν κοντά σε παράθυρα ή τζαμαρίες.-Δεν προσπαθούν να διαφύγουν από τα παράθυρα.-Δε χρησιμοποιούν ανελκυστήρα, εάν υπάρχει. Ο κίνδυνος εγκλωβισμού λόγω διακοπής του ηλεκτρικού ρεύματος ή λόγω βλάβης του ίδιου του ανελκυστήρα είναι μεγάλος-Δεν μπαίνουν στο κτίριο όσοι μαθητές βρίσκονται στο προαύλιο, ενώ ταυτόχρονα απομακρύνονται από τους εξωτερικούς τοίχους του σχολείου.
Μετά το τέλος της σεισμικής δόνησης οι μαθητές με τη καθοδήγηση των εκπαιδευτικών εκκενώνουν τις αίθουσες διδασκαλίας και οδηγούνται στους καθορισμένους εκ' των προτέρων χώρους συγκέντρωσης.
Πέννυ ΣΤ2
Επίσης είναι απαραίτητη η σύναξη σχεδίου έκτακτης ανάγκης. Αυτό έχει σαν στόχο την αντιμετώπιση των συνεπειών του σεισμού, τόσο από τους εκπαιδευτικούς όσο και από τους μαθητές με ψύχραιμες και οργανωμένες κινήσεις που θα έχουν αποφασιστεί και σχεδιαστεί προσεισμικά.
Ποιες πρέπει να είναι οι ενέργειες σε πιθανό σεισμό;
Κατά τη διάρκεια της σεισμικής δόνησης οι μαθητές ενεργούν ως εξής:-Μπαίνουν αμέσως κάτω από τα θρανία και ο εκπαιδευτικός κάτω από την έδρα για όσο χρονικό διάστημα διαρκεί ο σεισμός.-Όλοι κρατούν σταθερά ένα από τα πόδια του επίπλου κάτω από το οποίο βρίσκονται. Με τον τρόπο αυτό, αποφεύγονται τραυματισμοί από πτώση δομικών στοιχείων όπως: σοβάδες, τούβλα, αλλά και μη δομικών όπως: φωτιστικά, βιβλιοθήκες, ντουλάπια, βιβλία, κ.ά.
-Περιμένουν ψύχραιμα, χωρίς πανικό, τις οδηγίες από τον εκπαιδευτικό-Δεν εγκαταλείπουν το κτίριο κατά τη διάρκεια του σεισμού-Δε βγαίνουν σε μπαλκόνια ή βεράντες-Δεν πλησιάζουν κοντά σε παράθυρα ή τζαμαρίες.-Δεν προσπαθούν να διαφύγουν από τα παράθυρα.-Δε χρησιμοποιούν ανελκυστήρα, εάν υπάρχει. Ο κίνδυνος εγκλωβισμού λόγω διακοπής του ηλεκτρικού ρεύματος ή λόγω βλάβης του ίδιου του ανελκυστήρα είναι μεγάλος-Δεν μπαίνουν στο κτίριο όσοι μαθητές βρίσκονται στο προαύλιο, ενώ ταυτόχρονα απομακρύνονται από τους εξωτερικούς τοίχους του σχολείου.
Μετά το τέλος της σεισμικής δόνησης οι μαθητές με τη καθοδήγηση των εκπαιδευτικών εκκενώνουν τις αίθουσες διδασκαλίας και οδηγούνται στους καθορισμένους εκ' των προτέρων χώρους συγκέντρωσης.
Πέννυ ΣΤ2
Παρασκευή 8 Απριλίου 2011
O ΣΕΙΣΜΟΣ, ΤΟ ΤΣΟΥΝΑΜΙ ΚΑΙ Η ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΕΚΡΗΞΗ ΣΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ
Συγκλονιστική είναι η καταστροφή που υπέστη η ανατολική ακτή της Ιαπωνίας με δεκάδες χιλιάδες –ακόμη- αγνοούμενους ενώ στρατός, αστυνομία και ειδικά σώματα εθελοντών επιχειρούν να διαπιστώσουν αν ο σεισμός και το τσουνάμι έχουν αφήσει πίσω τους νεκρούς και πόσους, καθώς μόλις 2000 θάνατοι περίπου έχουν διαπιστωθεί. Οι ακτές της βορειοανατολικής Ιαπωνίας μοιάζουν με «σκηνές κολάσεως» σύμφωνα με ανταποκριτή ειδησεογραφικού πρακτορείου ενώ την ίδια ώρα η κυβέρνηση στο Τόκυο αντιμετωπίζει με τρόμο, την πιθανότητα η έκρηξη στα έγκατα του πυρηνικού αντιδραστήρα στο εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής Φοκουτσίμα Νταίτσι να είναι σοβαρότερη απ’ ότι θεωρούσαν ως τώρα και με τις φήμες ότι και δεύτερος αντιδραστήρας αντιμετωπίζει πρόβλημα να εξαπλώνονται μέσα στο κύμα της αστάθειας, που τα αλλεπάλληλα κτυπήματα δημιούργησαν, στους συνήθως ψύχραιμους Ιάπωνες.
Η καταστροφή πέραν του ανθρωπιστικού χαρακτήρα της παρέλυσε σχεδόν στο σύνολό της την ιαπωνική βιομηχανία που αντιμετωπίζει τρομακτικές ελλείψεις μόνον σε εργατικά χέρια (στη φάση αυτή) αλλά κυρίως σε ενέργεια με αποτέλεσμα να αναγκαστεί η κυβέρνηση να αποδεχθεί τη ρωσική προσφορά για μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου με στόχο να καλυφθούν οι βασικές ανάγκες της χώρας. Οι μεγαλύτερες βιομηχανίες της Ιαπωνίας από το Σάββατο παραμένουν κλειστές, χωρίς να έχει ανακοινωθεί πότε θα επαναλειτουργήσουν και χωρίς να είναι σαφές τι προβλήματα θα δημιουργηθούν σε όσες διέθεταν εργοστάσια ή βοηθητικές υπηρεσίες στις ανατολικές περιοχές.
Στο μεταξύ εκφράζονται φόβοι για πιθανή σημαντική μείωση των ιαπωνικών αξιών στις διεθνείς αγορές καθώς δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για το μέγεθος των ζημιών ή για το χρόνο που θα απαιτηθεί πριν ο ιαπωνικός οικονομικός μηχανισμός αρχίσει και πάλι να δραστηριοποιείται. Όπως επίσης παραμένει προς το παρόν άγνωστο, ποιές θα είναι οι συνέπειες αυτής της κρίσης στη διεθνή οικονομία λαμβανομένου υπόψη ότι η Ιαπωνία είναι η Τρίτη μεγαλύτερη οικονομική δύναμη του κόσμου, μετά τις ΗΠΑ και την Κίνα!
Σαββουλα Χιδ. ΣΤ2
Ο πολύ ισχυρός σεισμός μεγέθους 8,9 βαθμών κλίμακας ρίχτερ εδώ και 140 έτη στη χώρα του ανατέλλοντος Ηλίου σε συνδυασμό με το μεγάλο τσουνάμι που προκλήθηκε,έχουν πολλούς νεκρούς και αγνοούμενους. Υπάρχουν επίσης 707 τραυματίες αρκετοί πολύ σοβαρά.Διακόσια πτώματα εντοπίστηκαν μόνο στη παραλία στο Σεντάι στη βορειανατολική Ιαπωνία στη νομαρχεία Μιγιάγκι,όπου το ύψος μετασεισμικού τσουναμιού άγγιξε τα δέκα μέτρα.Στην πόλη Κεζενούμα (βόρεια Ιαπωνία) έχουν εκδηλωθεί πολλές φωτιές,ενώ το ένα τρίτο της πόλης είναι πλημμυρισμένο μετά από τον ισχυρό σεισμό.Νωρίτερα στη δημοσιότητα δόθηκαν τα ακόλουθα στοιχεία......
Ένα φράγμα έσπασε στην περιοχή της Φουκουσίμα,παρασύροντας σπίτια,ενώ αρκετοί κάτοικοι αγνοούνται.
Ένα πλοίο μιας ναυτικής εταιρείας του λιμανιού Ισινομάκι με περίπου 100 ανθρώπους παρασύρθηκε από το τσουνάμι στο νομό Μιγιάγκι.
Δύο τρένα τα οποία μεταφέρουν άγνωστο αριθμό επιβατών,αγνοούνται.Το ένα χάθηκε στην περιοχή Μιγιάγκι και το άλλο στην Ιβάτε.Ισχυρή έκρηξη σημειώθηκε σε πετροχημικό εργοστάσιο κοντά στην πόλη της Σεντάι.
Οι καταστροφές στην Ιαπωνία μετά τον ισχυρό σεισμό και το φονικό τσουνάμι, αν και ανυπολόγιστες, μπορούν να απεικονιστούν εν μέρει σε αριθμούς:
Νεκροί : Αναμένεται να ανέλθουν σε 15.000 ενώ προς το παρόν έχει επιβεβαιωθεί ο θάνατος 3.000 ανθρώπων.
Άστεγοι : Περίπου 50.000 κάτοικοι απομακρύνθηκαν από 10 ιαπωνικές περιφέρειες.
Κτίρια: Περισσότερα από 76.000 κτίρια υπέστησαν ζημιές και 6.300 καταστράφηκαν ολοσχερώς.
Οικονομική ζημιά: Υπολογίζεται στο 3% του ΑΕΠ της Ιαπωνίας, δηλαδή περίπου στα 183 δισεκατομμύρια δολάρια, μόνο από την καταστροφή σπιτιών και υποδομών.
Βοήθεια: 102 χώρες και 14 διεθνείς οργανισμοί πρόσφεραν οικονομική βοήθεια, εθελοντές και είδη πρώτης ανάγκης
Σταμάτησε η διαρροή ραδιενεργού ύδατος στη θάλασσα από την πυρηνική μονάδα της Φουκουσίμα, αφού σφραγίστηκε το ρήγμα σε αγωγό του αντιδραστήρα 2, όπως ανακοίνωσε η διαχειρίστρια εταιρία του σχεδόν κατεστραμμένου από το φοβερό σεισμό και το τσουνάμι εργοστασίου. Την ίδια ώρα, έκτακτο κονδύλι ύψους 3 τρισ. γιεν (περίπου 35 εκατ. δολαρίων) για την ανακούφιση των θυμάτων της καταστροφής σκοπεύει να εκταμιεύσει από τον προϋπολογισμό η κυβέρνηση
Μαρία Χαρ.- Μαρία Μυρ.-Στέλα Δομ. Ε1
Η καταστροφή πέραν του ανθρωπιστικού χαρακτήρα της παρέλυσε σχεδόν στο σύνολό της την ιαπωνική βιομηχανία που αντιμετωπίζει τρομακτικές ελλείψεις μόνον σε εργατικά χέρια (στη φάση αυτή) αλλά κυρίως σε ενέργεια με αποτέλεσμα να αναγκαστεί η κυβέρνηση να αποδεχθεί τη ρωσική προσφορά για μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου με στόχο να καλυφθούν οι βασικές ανάγκες της χώρας. Οι μεγαλύτερες βιομηχανίες της Ιαπωνίας από το Σάββατο παραμένουν κλειστές, χωρίς να έχει ανακοινωθεί πότε θα επαναλειτουργήσουν και χωρίς να είναι σαφές τι προβλήματα θα δημιουργηθούν σε όσες διέθεταν εργοστάσια ή βοηθητικές υπηρεσίες στις ανατολικές περιοχές.
Στο μεταξύ εκφράζονται φόβοι για πιθανή σημαντική μείωση των ιαπωνικών αξιών στις διεθνείς αγορές καθώς δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για το μέγεθος των ζημιών ή για το χρόνο που θα απαιτηθεί πριν ο ιαπωνικός οικονομικός μηχανισμός αρχίσει και πάλι να δραστηριοποιείται. Όπως επίσης παραμένει προς το παρόν άγνωστο, ποιές θα είναι οι συνέπειες αυτής της κρίσης στη διεθνή οικονομία λαμβανομένου υπόψη ότι η Ιαπωνία είναι η Τρίτη μεγαλύτερη οικονομική δύναμη του κόσμου, μετά τις ΗΠΑ και την Κίνα!
Σαββουλα Χιδ. ΣΤ2
Ο πολύ ισχυρός σεισμός μεγέθους 8,9 βαθμών κλίμακας ρίχτερ εδώ και 140 έτη στη χώρα του ανατέλλοντος Ηλίου σε συνδυασμό με το μεγάλο τσουνάμι που προκλήθηκε,έχουν πολλούς νεκρούς και αγνοούμενους. Υπάρχουν επίσης 707 τραυματίες αρκετοί πολύ σοβαρά.Διακόσια πτώματα εντοπίστηκαν μόνο στη παραλία στο Σεντάι στη βορειανατολική Ιαπωνία στη νομαρχεία Μιγιάγκι,όπου το ύψος μετασεισμικού τσουναμιού άγγιξε τα δέκα μέτρα.Στην πόλη Κεζενούμα (βόρεια Ιαπωνία) έχουν εκδηλωθεί πολλές φωτιές,ενώ το ένα τρίτο της πόλης είναι πλημμυρισμένο μετά από τον ισχυρό σεισμό.Νωρίτερα στη δημοσιότητα δόθηκαν τα ακόλουθα στοιχεία......
Ένα φράγμα έσπασε στην περιοχή της Φουκουσίμα,παρασύροντας σπίτια,ενώ αρκετοί κάτοικοι αγνοούνται.
Ένα πλοίο μιας ναυτικής εταιρείας του λιμανιού Ισινομάκι με περίπου 100 ανθρώπους παρασύρθηκε από το τσουνάμι στο νομό Μιγιάγκι.
Δύο τρένα τα οποία μεταφέρουν άγνωστο αριθμό επιβατών,αγνοούνται.Το ένα χάθηκε στην περιοχή Μιγιάγκι και το άλλο στην Ιβάτε.Ισχυρή έκρηξη σημειώθηκε σε πετροχημικό εργοστάσιο κοντά στην πόλη της Σεντάι.
Οι καταστροφές στην Ιαπωνία μετά τον ισχυρό σεισμό και το φονικό τσουνάμι, αν και ανυπολόγιστες, μπορούν να απεικονιστούν εν μέρει σε αριθμούς:
Νεκροί : Αναμένεται να ανέλθουν σε 15.000 ενώ προς το παρόν έχει επιβεβαιωθεί ο θάνατος 3.000 ανθρώπων.
Άστεγοι : Περίπου 50.000 κάτοικοι απομακρύνθηκαν από 10 ιαπωνικές περιφέρειες.
Κτίρια: Περισσότερα από 76.000 κτίρια υπέστησαν ζημιές και 6.300 καταστράφηκαν ολοσχερώς.
Οικονομική ζημιά: Υπολογίζεται στο 3% του ΑΕΠ της Ιαπωνίας, δηλαδή περίπου στα 183 δισεκατομμύρια δολάρια, μόνο από την καταστροφή σπιτιών και υποδομών.
Βοήθεια: 102 χώρες και 14 διεθνείς οργανισμοί πρόσφεραν οικονομική βοήθεια, εθελοντές και είδη πρώτης ανάγκης
Σταμάτησε η διαρροή ραδιενεργού ύδατος στη θάλασσα από την πυρηνική μονάδα της Φουκουσίμα, αφού σφραγίστηκε το ρήγμα σε αγωγό του αντιδραστήρα 2, όπως ανακοίνωσε η διαχειρίστρια εταιρία του σχεδόν κατεστραμμένου από το φοβερό σεισμό και το τσουνάμι εργοστασίου. Την ίδια ώρα, έκτακτο κονδύλι ύψους 3 τρισ. γιεν (περίπου 35 εκατ. δολαρίων) για την ανακούφιση των θυμάτων της καταστροφής σκοπεύει να εκταμιεύσει από τον προϋπολογισμό η κυβέρνηση
Μαρία Χαρ.- Μαρία Μυρ.-Στέλα Δομ. Ε1
Τρίτη 5 Απριλίου 2011
3o Μαθητικό Συνέδριο πληροφορικής
Συγχαρητήρια
στην Όλγα-Μαρίνα-Μαγδαλένα-Αλεξάνδρα για την παρουσίαση της εφημερίδας στο 3ο Πανελλήνιο μαθητικό προσυνέδριο πληροφορικής, που πραγματοποιήθηκε σήμερα.
Και
ένα μεγάλο μπράβο στην Πέννυ-Σαββούλα-Διονυσία για την καταπληκτική παρουσία τους στο προεδρείο του συνεδρίου.
Συγχαρητήρια αξίζουν και όλοι οι μαθητές της Ε1+ΣΤ2 που συμμετέχουν στη δημιουργία της εφημερίδας.
στην Όλγα-Μαρίνα-Μαγδαλένα-Αλεξάνδρα για την παρουσίαση της εφημερίδας στο 3ο Πανελλήνιο μαθητικό προσυνέδριο πληροφορικής, που πραγματοποιήθηκε σήμερα.
Και
ένα μεγάλο μπράβο στην Πέννυ-Σαββούλα-Διονυσία για την καταπληκτική παρουσία τους στο προεδρείο του συνεδρίου.
Συγχαρητήρια αξίζουν και όλοι οι μαθητές της Ε1+ΣΤ2 που συμμετέχουν στη δημιουργία της εφημερίδας.
Δευτέρα 4 Απριλίου 2011
ΣΥΣΚΕΥΕΣ ΠΟΥ «ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ» ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Υπάρχουν κάποιες συσκευές, οι οποίες είναι φιλικές προς το περιβάλλον. Μερικές τέτοιες συσκευές είναι οι παρακάτω.
Ηλεκτρονικά βιβλία
Κάθε χρόνο οι άνθρωποι κόβουν πολλά δέντρα για να φτιάξουν βιβλία. Ευτυχώς, έχει βρεθεί μια λύση, η νέα ηλεκτρονική μορφή βιβλίων, τα e-books. Είναι πολύ οικολογική λύση για την ανάγνωση εφημερίδων, περιοδικών, βιβλίων, ακόμη και σχολικών. Άμα χρησιμοποιούμε τα e-books οι άνθρωποι θα κόβουν λιγότερα δέντρα το χρόνο, ενώ, η μεταφορά τους μπορεί να είναι πιο ελαφριά απ’ τη μεταφορά βιβλίων.
Ψηφιακό ρολόι λάσπης
Το ρολόι αυτό είναι οικολογικό, αφού λειτουργεί, όχι με μπαταρίες, αλλά με λάσπη! Η χρήση του είναι αρκετά απλή: συνδυάζει το υγρό χώμα με δύο διαφορετικά είδη μετάλλων, χαλκό και υδράργυρο, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός ρεύματος ηλεκτρονίων, το οποίο είναι αρκετό για να κάνει το ψηφιακό ρολόι να λειτουργήσει. Έτσι δε θα χρειάζεται να παίρνουμε μπαταρίες για το ρολόγια μας!
Οικο-συρραπτικό
Σύμφωνα με έρευνες, αν σε όλα τα γραφεία και τις εταιρίες στην Αγγλία κατανάλωναν ένα συνδετήρα συρραπτικού λιγότερο κάθε μέρα, το κέρδος θα ήταν περίπου 72 τόνοι μετάλλου κάθε χρόνο! Το οικο-συρραπτικό συνδέει τα χαρτιά χωρίς καθόλου μέταλλο, κι έτσι δεν επιβαρύνει το περιβάλλον.
Σακίδιο-συλλέκτης ηλιακής ενέργειας
Κατασκευασμένο από ανακυκλωμένα κουτάκια αναψυκτικών, το βολταϊκό σχολικό σακίδιο συγκεντρώνει περίπου 4 βατ ηλιακής ενέργειας, αρκετή δηλαδή για να μην ξεμένουμε από μικρές ηλεκτρικές συσκευές, όπως κινητό. Επίσης, διαθέτει ειδικούς αντάπτορες για τις διάφορες συσκευές.
Όλγα - Μαρία Στ. ΣΤ'2
Ηλεκτρονικά βιβλία
Κάθε χρόνο οι άνθρωποι κόβουν πολλά δέντρα για να φτιάξουν βιβλία. Ευτυχώς, έχει βρεθεί μια λύση, η νέα ηλεκτρονική μορφή βιβλίων, τα e-books. Είναι πολύ οικολογική λύση για την ανάγνωση εφημερίδων, περιοδικών, βιβλίων, ακόμη και σχολικών. Άμα χρησιμοποιούμε τα e-books οι άνθρωποι θα κόβουν λιγότερα δέντρα το χρόνο, ενώ, η μεταφορά τους μπορεί να είναι πιο ελαφριά απ’ τη μεταφορά βιβλίων.
Ψηφιακό ρολόι λάσπης
Το ρολόι αυτό είναι οικολογικό, αφού λειτουργεί, όχι με μπαταρίες, αλλά με λάσπη! Η χρήση του είναι αρκετά απλή: συνδυάζει το υγρό χώμα με δύο διαφορετικά είδη μετάλλων, χαλκό και υδράργυρο, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός ρεύματος ηλεκτρονίων, το οποίο είναι αρκετό για να κάνει το ψηφιακό ρολόι να λειτουργήσει. Έτσι δε θα χρειάζεται να παίρνουμε μπαταρίες για το ρολόγια μας!
Οικο-συρραπτικό
Σύμφωνα με έρευνες, αν σε όλα τα γραφεία και τις εταιρίες στην Αγγλία κατανάλωναν ένα συνδετήρα συρραπτικού λιγότερο κάθε μέρα, το κέρδος θα ήταν περίπου 72 τόνοι μετάλλου κάθε χρόνο! Το οικο-συρραπτικό συνδέει τα χαρτιά χωρίς καθόλου μέταλλο, κι έτσι δεν επιβαρύνει το περιβάλλον.
Σακίδιο-συλλέκτης ηλιακής ενέργειας
Κατασκευασμένο από ανακυκλωμένα κουτάκια αναψυκτικών, το βολταϊκό σχολικό σακίδιο συγκεντρώνει περίπου 4 βατ ηλιακής ενέργειας, αρκετή δηλαδή για να μην ξεμένουμε από μικρές ηλεκτρικές συσκευές, όπως κινητό. Επίσης, διαθέτει ειδικούς αντάπτορες για τις διάφορες συσκευές.
Όλγα - Μαρία Στ. ΣΤ'2
ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ
Τα οικολογικά σχολεία είναι το μεγαλύτερο Δίκτυο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, με 27.304 σχολεία σε 44 χώρες, σε όλες τις ηπείρους, με 6.375.575 μαθητές και 392.653 εκπαιδευτικούς. Όσο για την Ελλάδα, το πρόγραμμα ξεκίνησε το 1995 και μέχρι τις αρχές του 2009 είχε καταγραφεί η συμμετοχή 417 «πράσινων» σχολείων στο συγκεκριμένο δίκτυο, με την έγκριση του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.
Οφείλουμε να σεβόμαστε το περιβάλλον και αυτό θα το πετύχουμε αλλάζοντας συμπεριφορά και προσπαθώντας να το βοηθήσουμε. Έτσι, τα οικολογικά σχολεία βοηθάνε το περιβάλλον, ακολουθώντας τα εξής:
1.Υιοθετώντας τον «Οικοκώδικα», ένα σύνολο με οδηγίες περιβαλλοντικής συμπεριφοράς.
2. Εφαρμόζοντας ένα «Περιβαλλοντικό Σχέδιο Δράσης», που σημαίνει βοηθάω ώστε το σχολείο μου να γίνει καθαρό, όμορφο, ανθρώπινο και φιλικό.
Μαθητές και εκπαιδευτικοί σε κάθε οικολογικό σχολείο συγκροτούν μία Περιβαλλοντική Επιτροπή, που επεξεργάζεται θέματα, όπως η ενέργεια, τα απορρίμματα και το νερό. Η ίδια Επιτροπή είναι υπεύθυνη για την υλοποίηση του «Σχεδίου Δράσης» και του «Οικοκώδικα», φροντίζοντας να συμμετάσχει ολόκληρη η σχολική κοινότητα. Παράλληλα, προσπαθεί να ευαισθητοποιήσει την κοινωνία και γι’ αυτό οργανώνει εκδηλώσεις σε συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Όταν ολοκληρωθεί το «Σχέδιο Δράσης», οι συντονιστές του Προγράμματος αξιολογούν την προσπάθεια και το σχολείο παίρνει το χρίσμα του «Οικολογικού» και αποκτά τη σημαία με το σήμα του Προγράμματος.
Όλγα-Μαρία Στ. ΣΤ2
Οφείλουμε να σεβόμαστε το περιβάλλον και αυτό θα το πετύχουμε αλλάζοντας συμπεριφορά και προσπαθώντας να το βοηθήσουμε. Έτσι, τα οικολογικά σχολεία βοηθάνε το περιβάλλον, ακολουθώντας τα εξής:
1.Υιοθετώντας τον «Οικοκώδικα», ένα σύνολο με οδηγίες περιβαλλοντικής συμπεριφοράς.
2. Εφαρμόζοντας ένα «Περιβαλλοντικό Σχέδιο Δράσης», που σημαίνει βοηθάω ώστε το σχολείο μου να γίνει καθαρό, όμορφο, ανθρώπινο και φιλικό.
Μαθητές και εκπαιδευτικοί σε κάθε οικολογικό σχολείο συγκροτούν μία Περιβαλλοντική Επιτροπή, που επεξεργάζεται θέματα, όπως η ενέργεια, τα απορρίμματα και το νερό. Η ίδια Επιτροπή είναι υπεύθυνη για την υλοποίηση του «Σχεδίου Δράσης» και του «Οικοκώδικα», φροντίζοντας να συμμετάσχει ολόκληρη η σχολική κοινότητα. Παράλληλα, προσπαθεί να ευαισθητοποιήσει την κοινωνία και γι’ αυτό οργανώνει εκδηλώσεις σε συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Όταν ολοκληρωθεί το «Σχέδιο Δράσης», οι συντονιστές του Προγράμματος αξιολογούν την προσπάθεια και το σχολείο παίρνει το χρίσμα του «Οικολογικού» και αποκτά τη σημαία με το σήμα του Προγράμματος.
Όλγα-Μαρία Στ. ΣΤ2
Παρασκευή 1 Απριλίου 2011
Το έθιμο της Πρωταπριλιάς
Το πρωταπριλιάτικο ψέμα, έχει τις ρίζες του στον 15ο αιώνα και που τελικά επικράτησε τις μέρες μας και έχει γίνει πλέον έθιμο. Το πρωταπριλιάτικο ψέμα ξεκίνησε αρχικά από την Γαλλία, στην οποία για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα η πρώτη του Απρίλη είχε καθιερωθεί ως πρωτοχρονιά. Έτσι ενώ όλη η άλλη Ευρώπη την πρωτοχρονιά την γιόρταζε την 1 Ιανουαρίου, οι Γάλλοι, ήταν οι μοναδικοί που ξεχώριζαν, και την γιόρταζαν την 1 Απρίλη. Όταν το 1564 ο βασιλιάς Κάρολος θ' αποφάσιζε να το αλλάξει, καθιερώνοντας ως πρώτη του έτους την 1 Ιανουαρίου, συνάντησε έντονες αντιδράσεις από ορισμένους ένθερμους οπαδούς του εθίμου, οι οποίοι επέμεναν σε πείσμα όλων των άλλων να γιορτάζουν σαν πρωτοχρονιά την Πρωταπριλιά. Οι άλλοι που δέχτηκαν την αλλαγή πείραζαν τους «παραδοσιακούς» με κάλπικα πρωτοχρονιάτικα δώρα και πιπεράτα ψέματα.
Άλλη εκδοχή είναι η εξής: Οι Γάλλοι πάλι ονόμαζαν το πρωταπριλιάτικο ψέμα «ψάρι του Απρίλη» και η εξήγηση είναι, ότι οι Κέλτες λόγω του καλού καιρού άρχιζαν το ψάρεμα την πρώτη Απριλίου. Όμως συχνά η φτωχή ψαριά διέψευδε τις ικανότητες τους, και οι ψαράδες γύριζαν στα σπίτια τους μ' άδεια τα χέρια, αλλά με την φαντασία να οργιάζει και να διηγούνται πολλά ψεύτικα συμβάντα κατά τις ημέρες που ψάρευαν.
Για κάποιους πάλι, οι πρωταπριλιάτικες φάρσες οφείλουν την ύπαρξή τους στη γιορτή της «Κοροϊδίας και του Ξεγελάσματος» της ρωμαϊκής Θεάς «Bένους Aπρίλης», δηλαδή της Aπριλίου Aφροδίτης, που έδινε το έναυσμα για απελευθέρωση του πνεύματος ταυτόχρονα με την οργιώδη απελευθέρωση της φύσης...
Το ψέμα (της πρωταπριλιάς) στην Ελλάδα
Στην Ελλάδα διαφοροποιήθηκε το έθιμο και πήρε την γνωστή ελληνική χροιά . Η βασική ιδέα βέβαια παρέμεινε ίδια. Λέμε αθώα ψέματα με σκοπό να ξεγελάσουμε το «θύμα» μας. Σε κάποιες περιοχές της πατρίδας μας, θεωρούν ότι όποιος καταφέρει να ξεγελάσει τον άλλο, θα έχει την τύχη με το μέρος του όλη την υπόλοιπη χρονιά. Σε κάποιες άλλες πιστεύουν ότι ο «θύτης» θα έχει καλή σοδειά στις καλλιέργειες του.Όσο για το «θύμα», πιστεύεται ότι, σε αντίθεση με τον «θύτη», θα έχει γρουσουζιά τον υπόλοιπο χρόνο και πιθανότατα αν είναι παντρεμένος θα χηρέψει γρήγορα. Στη Θράκη το βρόχινο νερό της Πρωταπριλιάς θεωρείται θεραπευτικό και γι’ αυτό το μαζεύουν σε μπουκάλι και πίνει απ’ αυτό ο άρρωστος.
Στην Κομοτηνή, την παλιά Γκιουμουλτζίνα, λέγανε πως την πρωταπριλιά το είχαν σε καλό να γελούν, «για να γίνουν τα κουκούλια τους»,όταν, βέβαια, είχαν σηροτροφία (εκτροφή μεταξοσκωλήκων). Στην Τζαντώ της Ανατολικής Θράκης, είχανε, λέει, σε καλό να γελάσουν τον άλλον, για να κάνουν τα δέντρα καρπό Μα κείνος που ξεγελιόταν το είχε σε κακό όλο το χρόνο θα ήτανε γελασμένος, κι αν ήταν παντρεμένος, θα χήρευε. Στην Άνδρο, πάλι, λένε ψέματα την 1η του Μάρτη κι όχι την Πρωταπριλιά.
ΣΤ2
Άλλη εκδοχή είναι η εξής: Οι Γάλλοι πάλι ονόμαζαν το πρωταπριλιάτικο ψέμα «ψάρι του Απρίλη» και η εξήγηση είναι, ότι οι Κέλτες λόγω του καλού καιρού άρχιζαν το ψάρεμα την πρώτη Απριλίου. Όμως συχνά η φτωχή ψαριά διέψευδε τις ικανότητες τους, και οι ψαράδες γύριζαν στα σπίτια τους μ' άδεια τα χέρια, αλλά με την φαντασία να οργιάζει και να διηγούνται πολλά ψεύτικα συμβάντα κατά τις ημέρες που ψάρευαν.
Για κάποιους πάλι, οι πρωταπριλιάτικες φάρσες οφείλουν την ύπαρξή τους στη γιορτή της «Κοροϊδίας και του Ξεγελάσματος» της ρωμαϊκής Θεάς «Bένους Aπρίλης», δηλαδή της Aπριλίου Aφροδίτης, που έδινε το έναυσμα για απελευθέρωση του πνεύματος ταυτόχρονα με την οργιώδη απελευθέρωση της φύσης...
Το ψέμα (της πρωταπριλιάς) στην Ελλάδα
Στην Ελλάδα διαφοροποιήθηκε το έθιμο και πήρε την γνωστή ελληνική χροιά . Η βασική ιδέα βέβαια παρέμεινε ίδια. Λέμε αθώα ψέματα με σκοπό να ξεγελάσουμε το «θύμα» μας. Σε κάποιες περιοχές της πατρίδας μας, θεωρούν ότι όποιος καταφέρει να ξεγελάσει τον άλλο, θα έχει την τύχη με το μέρος του όλη την υπόλοιπη χρονιά. Σε κάποιες άλλες πιστεύουν ότι ο «θύτης» θα έχει καλή σοδειά στις καλλιέργειες του.Όσο για το «θύμα», πιστεύεται ότι, σε αντίθεση με τον «θύτη», θα έχει γρουσουζιά τον υπόλοιπο χρόνο και πιθανότατα αν είναι παντρεμένος θα χηρέψει γρήγορα. Στη Θράκη το βρόχινο νερό της Πρωταπριλιάς θεωρείται θεραπευτικό και γι’ αυτό το μαζεύουν σε μπουκάλι και πίνει απ’ αυτό ο άρρωστος.
Στην Κομοτηνή, την παλιά Γκιουμουλτζίνα, λέγανε πως την πρωταπριλιά το είχαν σε καλό να γελούν, «για να γίνουν τα κουκούλια τους»,όταν, βέβαια, είχαν σηροτροφία (εκτροφή μεταξοσκωλήκων). Στην Τζαντώ της Ανατολικής Θράκης, είχανε, λέει, σε καλό να γελάσουν τον άλλον, για να κάνουν τα δέντρα καρπό Μα κείνος που ξεγελιόταν το είχε σε κακό όλο το χρόνο θα ήτανε γελασμένος, κι αν ήταν παντρεμένος, θα χήρευε. Στην Άνδρο, πάλι, λένε ψέματα την 1η του Μάρτη κι όχι την Πρωταπριλιά.
ΣΤ2
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)