ώσπου να φτάσει η χελώνα. Έτσι η χελώνα όταν έφτασε, βρήκε τον λαγό να κοιμάται και έτσι τον πέρασε και έφτασε πρώτη στο τέρμα. Ο λαγός όταν είχε ξυπνήσει έτρεξε αλλά ήταν αργά. Η ταχύτητα δεν είναι το παν. Υπάρχουν και άλλοι τρόποι για να νικήσεις.
Γιώργος Β. Γ2
Ο ΣΚΥΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΛΑΓΟΣ
Ο σκύλος πήρε στο κυνήγι έναν λαγό κι αφού τον έπιασε , πότε τον δάγκωνε και πότε έγλυφε το αίμα που έτρεχε από τις πληγές Ο λαγός νόμιζε πως τον φιλούσε και του είπε: << Ή χάιδευε με σαν φίλος ή δάγκωνε με σαν εχθρός.>>
Η αλεπού κι ο λαγός στο πηγάδι
Ένας λαγός διψούσε και κατέβηκε στο πηγάδι για να πιει νερό. Αφού ξεδίψασε με την ψυχή του, αποφάσισε ν’ ανέβει. Αλλά διαπίστωσε πως δεν υπήρχε τρόπος κι έπεσε σε μαύρη απελπισία.
Κάποια αλεπού, που έτυχε να περνάει από εκεί, τον είδε σ αυτὴ την κατάσταση και του είπε:
«Έκανες μεγάλο λάθος. Έπρεπε πρώτα να σκεφτείς πως θ’ ανέβεις κι ύστερα να κατέβεις… εκ του ασφαλούς».
Ο λύκος και η κατσίκα
Η κατσίκα έβοσκε στην κορυφή ενός βράχου. Ο λύκος πέρασε, την είδε, την ορέχτηκε και βάλθηκε να τη φτάσει, αλλά ο βράχος ήταν πολύ ψηλός και δεν μπορούσε ν’ ανέβει. Στάθηκε τότε από κάτω και της είπε: «Άφησες, φουκαριάρα μου, τα λιβάδια και τους κάμπους κι ανέβηκες στα κατσάβραχα να βοσκήσεις; Δε βλέπεις πως κινδυνεύεις να τσακιστείς;»
«Εγώ αυτό που βλέπω είναι πως αφού δεν κατάφερες να με φτάσεις, προσπαθείς να με κατεβάσεις, για να με φας», του γύρισε εκείνη.
Κατερίνα Λ.Γ2
ΤΟ ΕΛΑΦΙ ΜΕ ΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΚΕΡΑΤΑ.
Ήταν ένα ελάφι που θαύμαζε τα κέρατά του γιατί ήταν ωραία και μεγάλα. Λυπόταν για τα πόδια του που ήταν λεπτά και άσχημα. Όταν όμως ο εχθρός το κυνήγησε τα πόδια του το έσωσαν που έτρεχαν πολύ γρήγορα ενώ τα κέρατά του που μπλέχτηκαν στα κλαδιά των δέντρων,το έβαλαν σε κίνδυνο.
ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ ΚΑΙ Ο ΛΑΓΟΣ.
Μια φορά ήταν ένας λαγός ταχυδρόμος που ήταν πολύ κουρασμένος γιατί είχε πολλά γράμματα να παραδώσει. Γι' αυτό είπε να κάτσει κάτω από ένα δέντρο να ξεκουραστεί. Κάπου όμως εκεί κοντά παραμόνευε ένα λιοντάρι που έψαχνε να βρει να φάει.
Όταν είδε το λαγό έτρεξε να τον κάνει μια χαψιά. Τότε περνούσε από εκεί ένα ελάφι .Όταν το λιοντάρι το είδε άφησε το λαγό κι έτρεξε να πιάσει το ελάφι για να το φάει γιατί ήταν πιο ωραίος μεζές. Το ελάφι όμως που έτρεχε πιο γρήγορα του ξέφυγε και τότε το λιοντάρι ξαναγύρισε στο λαγό. Όμως ο λαγός είχε φύγει για τα καλά και το λιοντάρι που πήγαινε για τα πολλά έχασε και τα λίγα και έμεινε νηστικό. Κωνσταντίνα Λ. Γ2
Ο κάβουρας
Ανήκει στα μαλακόστρακα και ζει κυρίως στη θάλασσα. Το σώμα του καλύπτεται από εξωσκελετό και έχει 5 ζευγάρια ποδιών. Το πρώτο έχει δαγκάνες ενώ τα άλλα έχουν νύχια. Κινούνται πλάγια σε βράχους, πέτρες, αμμουδιές. Τα καβούρια είναι παμφάγα και νυκτόβια. Τρώνε φύκια, σκουλήκια και αυγά μικρών ζώων. Κόβουν την τροφή με τις δαγκάνες τους.
Έχει αρσενικό και θηλυκό που γεννά εκατομμύρια αυγά. Ζευγαρώνουν όταν το θηλυκό αλλάζει όστρακο. Από τα αυγά βγαίνουν οι προνύμφες και μετά γίνονται τα μικρά καβούρια.
Εκτός από τον άνθρωπο εχθρός του είναι και το χταπόδι .
Αναστάσης Μ. Γ2
Ο Δίας και η χελώνα.
Ο Δίας στο γάμο του κάλεσε όλα τα ζώα. Μόνο η χελώνα δεν πήγε και ο Δίας θυμωμένος την ρώτησε γιατί δεν πήγε. Η χελώνα τον απάντησε: <<Το καλύτερο σπίτι είναι για τον καθένα το δικό του >>. Και τότε, ο Δίας θυμωμένος μαζί της, την ανάγκασε να κουβαλάει το καλύβι της στην πλάτη της.
Στην αρχαία Ελλάδα οι, πεταλούδες ονομάζονταν <<ψυχές>>, καθώς πίστευαν ότι είναι οι ψυχές των νεκρών.
Στην ελληνική αλλά και ρωμαϊκή μυθολογία η ψυχή, μια θνητή , απελευθερώθηκε από το θάνατο από τον Δία και η μυθολογία την αναπαριστά πολλές φόρες με φτερά πεταλούδας .
Λίνα M. Γ2
