σκαρφιστεί μια έξυπνη λύση ώστε να τα αποθαρρύνουν να πλησιάζουν τα χωράφια τους. Η λύση αυτή είναι το γνωστό σκιάχτρο. Η λέξη σκιάχτρο προέρχεται από το ρήμα σκιάζω, που σημαίνει φοβίζω. Το σκιάχτρο, παραδοσιακά, έχει ανθρώπινη μορφή. Αποτελείται συνήθως από δύο κοντάρια. Το ένα το χώνουν κάθετα στο χώμα και το άλλο τοποθετείται οριζόντια στην επάνω πλευρά του κάθετου, ώστε να σχηματίζουν σταυρό. Στη συνέχεια, το ντύνουν με παλιά ρούχα. Το κεφάλι δημιουργείται από άχυρο ή κουρέλια και συνήθως του φοράνε καπέλο.Τα σκιάχτρα τοποθετούνται στο κέντρο των χωραφιών και παρότι είναι εντελώς ακίνδυνα, αποτελούν το φόβο και τον τρόμο των πουλιών, που δεν τολμούν να πλησιάσουν στην «επικράτειά» τους. Το μειονέκτημα, όμως, είναι ότι τα πουλιά όταν συναντάνε αρκετές φορές την ίδια ακίνητη, περίεργη μορφή, σιγά σιγά ξεθαρρεύουν και τελικά μπορεί κανείς να τα δει, όχι μόνο να τσιμπολογάνε ανέμελα σπόρους και καρπούς γύρω από το σκιάχτρο, αλλά να κάθονται και πάνω του! Τότε, ο αγρότης θα πρέπει να φτιάξει καινούριο σκιάχτρο, που θα τρομάξει ξανά τους φτερωτούς εισβολείς.
Όλγα –Μαρία Στ. ΣΤ2
