Διάθλαση του φωτός

Διάθλαση του φωτός

Ηλεκτρονικός Υπολογιστής

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ 1η Γενιά Υπολογιστών (1946-1956) Το 1946,μετά το τέλος του Β'Παγκοσμίου Πολέμου.οι Ηνωμενες Πολιτείες χρειάζονταν μια συσκευή η οποία να βοηθά τους στρατιωτικούς στους υπολογισμούς για να βρίσκουν τα όπλα τους και το στόχο με μεγαλύτερη ακρίβεια. Για πρώτη φορά δημιουργήθηκε ένα τεράστιο μηχάνημα που αντί για μηχανικά μέρη χρησιμοποιούσε ηλεκτρονικές λυχνίες,κατα σκευασμένες από τον Λι Ντε Φορέ(Lee DeForest).Ο πρώτοσ ηλεκτρονικός υπολογιστήσ επονομάστηκε ENIAC. Ο ENIAC ήταν τεράστειος σε μέγεθος(καταλάμβανε έναν ολόκληρο όροφο),και έπρεπε να τον ελέγχουν συνεχώς ειδικοί επιστήμονες.Συχνά,επίσης,καίγονταν οι λυχνίες του και έπρεπε να τις αντικαθιστούν.

Ακόμα και ο πιο ταπεινός σημερινός υπολογιστής είναι χιλιάδες φορές καλύτερος από τον ENIAC ως προς τις δυνατότητες.Ήταν,όμως,η πρώτη σοβαρή προσπάθεια δημιουργίας υπολογιστικής μηχανής. 2η Γενιά Υπολογιστων (1956-1963) external image MMI-PC-genie-r.png Την περίοδο αυτή οι λυχνίες αντικαθιστάνται από τρανζίστορς.Οι ηλεκτρονικές αυτές κατασκευές (κρυσταλλοτρίοδοι,όπως τις ονομάζουν οι ηλεκτρονικοί),επιτρέπουν τηδημιουργία μικρότερων και ταχύτερων υπολογιστών.Το 1956 στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο Μασαχουσέτης(Μ.Ι.Τ)κατασκευάστηκε ο πρώτος Ηλεκτρονικός Υπολογιστής που λειτουργούσε με τρανζίστορς,ο ΤΧ-0. Τα τρανζίστορς χρησιμοποιήθηκαν(και χρησιμοποιούνται ακόμη)σε πολλές συσκευές.Επέτρεψαν τη δημιουργία ραδιοφώνων αρκετά μικρών ώστε να μπορούν οι άνθρωποι να τα κουβαλούν μαζί τους (φορητά ραδιόφωνα),και πολλές φορές, ακόμη και σήμερα,τα φορητά ραδιόφωνα αποκαόύνται ''τρανζίστορ''. 3η Γενιά (1964-1971) Το 1958,ο Τζακ Κίλμπυ (Zack Kolby)της εταιρείας Tevas Instruments κατάφερε να δημιουργήσει κάτι που θα άλλαζε τον κόσμο των ηλεκτρονικών για πάντα.Κατασκεύασε το πρώτο Ολοκληρωμένο Κύκλωμα συνδυάζοντας τρανζίστορς,πυκνωτές,αντιστάσεις και άλλα ηλεκτρονικά εξαρτήματα όλα τοποθετημένα στο ίδιο κομμάτι από πυρίτιο.Το δημιούργημα του Κίλμπυ επέτρεψε στους επιστήμονες να κατασκευάσουν τόσο μικρούς ώστε να μπορούμε ακόμη και να τους μεταφέρουμε.Χρησιμοποιείται,επίσης,σε μια πληθώρα άλλων εφαρμογών,όπως τηλεπικοινωνίες,πολυμέσα,ακόμη και παιχνίδι 4η Γενιά (1965-σήμερα) Οι υπολογιστές που έχουμε σήμαρα ανήκουν στην 4η Γενιά.Ο κάθε ένας από αυτούς είναι εφοδιασμένος με Επεξεργαστή(CPU),έχει τη δικήτου Μνήμη,μονάδα αποθήκευσης πληροφοριών,οθόνη και κάποιο είδος μέσου για να δίνουμε πληροφορίες στον θπολογιστή(πληκτρολόγιο,πενάκι,ποντίκι κ.λ.π) Σύμφωνα με το νόμο του Moore,κάθε 18 περίπου μήνες η ισχύς των παραγόμενων υπολογιστών διπλασιάζεται.Έτσι, γίνεται αντιληπτό γιατί ένας υπολογιστής που αγοράζεται σήμερα είναι (περίπου) δύο φορές ταχύτερος από έναν υπολογιστή της ίδιας <<κατηγορίας>> που αγοράστηκε πριν ενάμιση χρόνο. Ο άνθρωπος , ο οποίος χειρίζεται τον υπολογιστή , εισάγει δεδομένα στον υπολογιστή . Τα δεδομένα αυτά , που μπορεί να είναι κείμενο , αριθμοί , ήχος , εικόνα κ.λ.π. , ο υπολογιστής μας τα επεξεργάζεται και τα αποτελέσματα της επεξεργασίας εμφανίζονται σε κάποια συσκευή εξόδου ( οθόνη , εκτυπωτής , ηχεία ) . Για να γίνει η επεξεργασία των δεδομένων χρειάζεται να τροφοδοτήσουμε τον υπολογιστή μας με το κατάλληλο και ανάλογο πρόγραμμα . Π.χ. αν θέλουμε ο υπολογιστής μας να μας μεταφράζει μια γαλλική φράση , πρέπει προηγουμένως να τον τροφοδοτήσουμε με το πρόγραμμα των γαλλικών , ενώ αν θέλουμε να παίξουμε ένα παιχνίδι πρέπει να τον τροφοδοτήσουμε με το πρόγραμμα του συγκεκριμένου παιχνιδιού . Δηλαδή ο υπολογιστής είναι ένα "πολυμηχάνημα" αφού η συμπεριφορά του εξαρτάται από το πρόγραμμα που τον τροφοδοτούμε . Αν ρωτούσαμε έναν άνθρωπο "ποιο είναι το σπουδαιότερο πρόγραμμα που υπάρχει στον υπολογιστή σου ;" , το πιθανότερο θα ήταν να απαντούσε το πρόγραμμα με το οποίο ασχολείται στον περισσότερο χρόνο του . Για τον ίδιο τον υπολογιστή όμως , το σπουδαιότερο πρόγραμμα είναι το πρόγραμμα που καθορίζει τη λειτουργία του κι αυτό είναι το λεγόμενο λειτουργικό σύστημα π.χ. τα windows XP. Αυτό σε τελευταία ανάλυση θα έπρεπε να είναι και η απάντηση του ανθρώπου στην παραπάνω ερώτηση , αλλά αυτό θα το μάθουμε σε λιγάκι ! Τα προγράμματα την παλιά εποχή ήταν πολύ δύσκολο να γραφούν και χρειαζόταν η γνώση μιας ιδιαίτερης γλώσσας προγραμματισμού . Στη σημερινή εποχή τα προγράμματα γράφονται σε αρκετά πιο φιλικές γλώσσες ( π.χ. basic , Java , Pascal κ.ά. ) . Τα προγράμματα αφού γραφτούν αποθηκεύονται σε δίσκους : μαγνητικούς ( δισκέτες ή σκληρούς δίσκους ) ή σε οπτικούς δίσκους ( CD ή DVD ) . Αυτοί οι δίσκοι βρίσκονται μέσα σε συσκευές ( που λέγονται drive δηλ. οδηγοί ) , οι οποίοι τοποθετούνται στην κεντρική μονάδα . Σημειωτέον ότι πριν την εφεύρεση των μαγνητικών και κατόπιν των οπτικών δίσκων , τα προγράμματα - πάντα απαραίτητα για τη λειτουργία του υπολογιστή - γραφόντουσαν με ειδικές συσκευές επάνω σε διάτρητες κάρτες και κατόπιν σε κασέτες ( όπως αυτές του κασετόφωνου ) . Αργότερα έγινε η εφεύρεση των μεγάλου τύπου δισκετών , κατόπιν των μικρών κ.λ.π. Όταν τα προγράμματα "φορτωθούν" ( ή εκτελεστούν ) από τον υπολογιστή μας , τότε μόνο αυτός είναι σε θέση να επεξεργαστεί τα δεδομένα τους και να μας βοηθήσει στην καθημερινή μας εργασία ή να γίνει ο σύντροφός μας σε παιχνίδια . Για να εκτελεστεί ένα πρόγραμμα από τον υπολογιστή μας , πρέπει αυτό να φορτωθεί στη μνήμη του . Αυτή τη μνήμη του υπολογιστή την λέμε μνήμη RAM . Εδώ ακριβώς παρεμβαίνει το λειτουργικό σύστημα , επειδή αυτό είναι που φορτώνει τα προγράμματα στη μνήμη RAM . Ο άνθρωπος είναι σε θέση να βγάλει το πρόγραμμα από τη μνήμη του υπολογιστή ( κλείσιμο προγράμματος ) και να εργαστεί με κάποιο άλλο ή να ανοίξει ένα νέο πρόγραμμα χωρίς να κλείσει το προηγούμενο . Έτσι μπορεί να προσθέτει ή να αφαιρεί προγράμματα από τη μνήμη RAM . Προφανώς μπορεί εργαζόμενος με ένα πρόγραμμα να προσθέτει ή να αφαιρεί δεδομένα από τη μνήμη . Η μνήμη RAM είναι , λοιπόν , άμεσα προσπελάσιμη από τον άνθρωπο και τα αρχικά της προκύπτουν από τις λέξεις : Random Access Memory δηλ. μνήμη τυχαίας προσπέλασης . Όταν επιλέξουμε τον τερματισμό της λειτουργίας του υπολογιστή , τότε όλα τα δεδομένα , πληροφορίες και προγράμματα που τυχόν υπάρχουν σ΄αυτήν διαγράφονται ( σβήνονται ) . Έτσι η μνήμη RAM δεν είναι καλό μέσο για μόνιμη αποθήκευση . Για το τελευταίο επιλέγουμε κάποιο άλλο μέσο μαγνητικό ή οπτικό , που αποτελεί έτσι μια μνήμη που λέγεται βοηθητική ή περιφερειακή μνήμη ð Η επεξεργασία των δεδομένων Η επεξεργασία των δεδομένων μας γίνεται όχι από τη μνήμη , αλλά από μια άλλη πολύ σπουδαία μονάδα . που λέγεται μικροεπεξεργαστής . Ο μικροεπεξεργαστής είναι τόσο σπουδαίος που το όνομά του "βαφτίζει" και τον ίδιο τον υπολογιστή . Π.χ. αν διαθέτουμε μικροεπεξεργαστή Pentium IV λέμε ότι έχουμε και υπολογιστή με το ίδιο όνομα . Τόσο ο μικροεπεξεργαστής όσο και η μνήμη RAM βρίσκονται πάνω σε μια πλακέτα που λέγεται μητρική πλακέτα ή mother board και η οποία τοποθετείται σταθερά μέσα στην κεντρική μονάδα του υπολογιστή . Όταν ανοίγουμε τον υπολογιστή μας , κάποιος πρέπει να φορτώσει το λειτουργικό σύστημα στη μνήμη RAM και από κάπου να το πάρει. Το λειτουργικό σύστημα είναι γραμμένο στο σκληρό δίσκο του υπολογιστή μας . Εδώ είναι που χρησιμοποιείται μια άλλη μνήμη , που λέγεται μνήμη ROM . Αυτή η μνήμη περιλαμβάνει τις οδηγίες για τη φόρτωση του λειτουργικού συστήματος από το σκληρό δίσκο στη μνήμη RAM . Στη μνήμη ROM βρίσκονται επίσης καταγεγραμμένες όλες οι πληροφορίες που αφορούν όλες τις συσκευές εισόδου-εξόδου του υπολογιστή μας : στο BIOS ( Basic Input Output system δηλ. βασικό σύστημα εισόδου εξόδου ) . Με τη φόρτωση του λειτουργικού συστήματος στη μνήμη RAM , ο υπολογιστής μας είναι σε θέση να συντονίσει και να ελέγξει όλες τις μονάδες που συνδέονται σ΄ αυτόν. Εκτός από τα μέρη ( μονάδες ) του υπολογιστικού μας συστήματος , που συνήθως ερχόμαστε σε επαφή π.χ. οθόνη , κεντρική μονάδα , πληκτρολόγιο , εκτυπωτή κ.λ.π. , υπάρχουν και μονάδες με πάρα πολύ μεγάλη σημασία που βρίσκονται αθέατες στο εσωτερικό της κεντρικής μονάδας . Αυτές οι μονάδες έχουν καθοριστική σημασία για τη λειτουργία του υπολογιστή μας . Μερικές μονάδες που βρίσκονται πάνω στη μητρική πλακέτα ( βλ στην παραπάνω εικόνα ) είναι : Είναι ένα chip , το οποίο είναι υπεύθυνο για όλη τη λειτουργία του υπολογιστή μας . Βρίσκεται πάνω στη μητρική πλακέτα ( mother board ) .Τροφοδοτείται με δεδομένα από το πληκτρολόγιο ή από τη μνήμη. Πρόκειται για ένα τσιπ πυριτίου, στο οποίο έχουν χαραχτεί μικροσκοπικά κυκλώματα με φωτοχημική επεξεργασία.

Ο μικροεπεξεργαστής αποτελείται εσωτερικά από ένα μεγάλο πλήθος transistors δηλ. ηλεκτρονικούς διακόπτες που επιτρέπουν ή απαγορεύουν τη διέλευση ρεύματος , καταχωρητές και αντιστάτες . Επίσης υπάρχουν εξαρτήματα που εκτελούν συγκεκριμένες εργασίες και τα σημαντικότερα των οποίων είναι : - Το εσωτερικό ρολόι που είναι υπεύθυνο για τον συντονισμό των υπόλοιπων εξαρτημάτων στέλνοντας περιοδικά σήματα . Η περίοδος ανάμεσα σε δυο σήματα λέγεται κύκλος του ρολογιού . Όσο μικρότερη είναι η περίοδος τόσο ταχύτερος είναι ο μικροεπεξεργαστής , Η απόδοση του μικροεπεξεργαστή μετριέται σε ΜHz ή σε GHz . - Η αριθμητική και λογική μονάδα , που εκτελεί τις αριθμητικές ή λογικές πράξεις - Η μονάδα ελέγχου που διευθύνει και συντονίζει την επεξεργασία Μετά το τέλος των εργασιών, ο μικροεπεξεργαστής στέλνει τα αποτελέσματα πάλι πίσω στη μνήμη ή σε άλλη κατεύθυνση που ορίζεται από το πρόγραμμα. Το πρώτο PC χρησιμοποιούσε το μικροεπεξεργαστή 8088 της Intel - ενώ τα επόμενα μοντέλα βασίστηκαν σε όλο και ισχυρότερους μικροεπεξεργαστές, τους 8086, 80286, 80386, 80486 και PentiumΗ μνήμη είναι, μετά τον επεξεργαστή, το σημαντικότερο τμήμα ενός υπολογιστή. Στη μνήμη είναι που αποθηκεύονται όλες οι εντολές και πληροφορίες κάθε προγράμματος. Τα χαρακτηριστικά της μνήμης είναι : η χωρητικότητα και η ταχύτητα. Όσο μεγαλύτερες δυνατότητες έχει η μνήμη τόσο μεγαλύτερο είναι το κόστος της. Ο υπολογιστής έχει δυο είδη τσιπ αποθήκευσης μνήμης: τη RAM (Random Access Memory - μνήμη τυχαίας προσπέλασης) και τη ROM (Read Only Memory - μνήμη μόνο ανάγνωσης). Αυτά τα τσιπ είναι συνδεδεμένα με τη μητρική πλακέτα. Οι μνήμες RAM χρησιμοποιούνται για την αποθήκευση δεδομένων κατά την εκτέλεση ενός προγράμματος στον υπολογιστή. Το πρόγραμμα, δηλαδή, που σας επιτρέπει αυτή τη στιγμή να διαβάζετε αυτό το κείμενο βρίσκεται στη RAM. Το μεγαλύτερο μειονέκτημα της μνήμης RAM είναι ότι χάνει τα δεδομένα της μόλις κλείσετε τον υπολογιστή σας και για αυτό δεν μπορεί να χρησιμεύσει για μακροχρόνια αποθήκευση. Η χωρητικότητα της μνήμης μετριέται σε Mbyte.

Όταν ένα σύστημα έχει μεγάλη μνήμη βελτιώνεται σημαντικά η απόδοσή του , επειδή στην αντίθετη περίπτωση αυτά που δεν χωράνε στη μνήμη αποθηκεύονται σε ένα μέρος του σκληρού δίσκου , ο οποίος όμως είναι πολύ πιο αργός σε σχέση με τη μνήμη . Καλό είναι όταν αγοράζουμε υπολογιστή να ζητάμε να μας βάλουν όσο λιγότερα αρθρώματα ( modules ) μνήμης γίνεται , ώστε να έχουμε ελεύθερο χώρο για πιθανές αναβαθμίσεις . Για παράδειγμα, αν θέλετε να τοποθετήσετε 256ΜΒ μνήμη στον υπολογιστή σας, είναι καλύτερο να βάλετε ένα module των 256ΜΒ αντί για 2 των 128ΜΒ. Υπάρχουν 3 είδη μνήμης RAM : H μνήμη DRAM ( δυναμική ) , που χρειάζεται να επαναφορτίζεται σε τακτά χρονικά διαστήματα για να μπορεί να διατηρεί τα δεδομένα της και είναι πιο φθηνή . Η SRAM ( στατική ) , που διατηρεί τα δεδομένα της σταθερά όσο υπάρχει παροχή ρεύματος , δουλεύει σε πολύ υψηλές ταχύτητες και χρησιμοποιείται σαν μνήμη cache για την επιτάχυνση του επεξεργαστή . Είναι όμως αρκετά ακριβή . Τέλος υπάρχει και η μνήμη VRAM ( Video Ram ) που χρησιμοποιείται από την κάρτα οθόνης για να στέλνει εικόνες στην οθόνη . PROM : ( Programmable Read Only Memory ) Είναι ένα τσιπ μνήμης στο οποίο μπορεί να αποθηκευτεί ένα πρόγραμμα και είναι μόνιμη μνήμη EPROM : ( Erasable PROM ) Είναι ένας ειδικός τύπος μνήμης PROM που μπορεί να σβηστεί κατά την έκθεσή της σε υπεριώδες φως .

Πάνω στις υποδοχές επέκτασης τοποθετούνται οι κάρτες επέκτασης Π.χ. η κάρτα γραφικών , η κάρτα δικτύου , η κάρτα δικτύου κ.λ.π. Oι υποδοχές επέκτασης χωρίζονται στις παρακάτω κατηγορίες: 1) ISA όπου συνδέονται κάρτες παλαιότερης γενιάς (τείνουν να εξαφανιστούν), 2) PCI που είναι το σημερινό στανταρ (οι περισσότερες κάρτες επέκτασης συνδέονται σε αυτές) 3) AGP που είναι οι υποδοχές διασύνδεσης με την μεγαλύτερη ταχύτητα μετάδοσης δεδομένων (συνήθως εδώ συνδέονται οι κάρτες γραφικών) και τελευταία οι PCI Express , που συνδέεται με ειδικό καλώδιο εξωτερικά με την οθόνη. Είναι η πλέον απαραίτητη κάρτα επέκτασης σ' έναν υπολογιστή. Οτιδήποτε αφορά την απεικόνιση στην οθόνη , είτε αυτό είναι γραφικά είτε παράθυρα είτε βίντεο , εξαρτάται από την κάρτα γραφικών. Η κάρτα γραφικών έχει το δικό της - εξειδικευμένο στην επεξεργασία γραφικών - επεξεργαστή και κάποια ποσότητα μνήμης . , που επιτρέπει την αναπαραγωγή ήχων που έχουν αποθηκευτεί στον υπολογιστή σε ψηφιακή μορφή. Αναλαμβάνει επίσης την εισαγωγή ήχων από το περιβάλλον, τη μετατροπή τους σε ψηφιακή μορφή και την αποθήκευσή τους στο δίσκο. Όλες οι κάρτες ήχου διαθέτουν υποδοχές για ηχεία και μικρόφωνο. Ορισμένες κάρτες ήχου διαθέτουν επίσης υποδοχή MIDI, η οποία παρέχει τη δυνατότητα σύνδεσης του Η/Υ με μουσικά όργανα. external image PB200030.JPG Ο ήχος κατάλληλα συνδυασμένος με τα άλλα είδη πληροφορίας μπορεί να κάνει μια εφαρμογή πολυμέσων πιο αποτελεσματική. Η εισαγωγή του θεωρείται απαραίτητη π.χ. σε εκπαιδευτικές εφαρμογές . Αν και οι υπολογιστές διαθέτουν κυκλώματα ήχου, η απόδοση είναι πραγματικά "απαράδεκτη", έτσι απαιτείται ειδική κάρτα ήχου (sound card). external image ball.gif Οι ηχητικές πηγές που συνδέονται πάνω στην κάρτα ήχου στέλνουν σήματα που λέγονται αναλογικά σήματα . Το πρόβλημα είναι ότι ο υπολογιστής αντιλαμβάνεται μόνο ψηφιακά σήματα ( 0 , 1 ) . Γι΄ αυτό το λόγο - δηλαδή την μετατροπή των αναλογικών σημάτων σε ψηφιακά - υπάρχει σε κάθε κάρτα ήχου ένας μετατροπέας αναλογικού σε ψηφιακό σήμα ( Analog to digital convert - ADC ) , που κάνει την ψηφιοποίηση του αναλογικού σήματος . external image ball.gif Λαμβάνονται δείγματα (sampling size) των 8 , 16 , 32 κ.λ.π. bits από το αναλογικό σήμα Όταν χρησιμοποιείται ένα μονό κανάλι τότε παράγεται μονοφωνικός ήχος, ενώ όταν έχουμε δυο κανάλια ήχου παράγεται στερεοφωνικός ήχος. external image ball.gif Ο ρυθμός δειγματοληψίας (sampling rate) δείχνει τον αριθμό των δειγμάτων που συλλέγονται ανά δευτερόλεπτο. Μερικές τυπικές δειγματοληψίες είναι στα 11,22 και 44,1 KHz. . Μια καλή απόδοση επιτυγχάνεται με δειγματοληψία στα 44,1 KHz με μέγεθος δείγματος 16 bits σε δυο κανάλια ήχου (ποιότητα μουσικού CD). Το μέγεθος του αρχείου που δημιουργείται αυξάνεται όσο αυξάνεται το μέγεθος του δείγματος και ο ρυθμός δειγματοληψίας . || Midi Midi | external image ball.gif Η κάρτα ήχου διαθέτει μια υποδοχή που χρησιμοποιείται είτε από έναν οδηγό joystick είτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την είσοδο-έξοδο (input-output) ηχητικών πληροφοριών σε δυαδική μορφή μεταξύ του υπολογιστή και διαφόρων μουσικών ηλεκτρικών οργάνων . Οι πληροφορίες από το μουσικό όργανο που λαμβάνονται μέσω της θύρας MIDI είναι : ο τόνος, η διάρκεια και η ένταση κάθε νότας . Μπορούμε στη συνέχεια τις πληροφορίες αυτές να τις αποθηκεύσουμε σε ένα αρχείο ( συνήθως με κατάληξη .MID ) . Το μέγεθος των αρχείων MIDI είναι μικρό σε σύγκριση με το μέγεθος ενός αρχείου WAV . external image s_card[1].gif , που χρησιμοποιείται για να συνδέσουμε υπολογιστές μεταξύ τους σε κοντινή απόσταση (πχ. μέσα στο ίδιο κτίριο). Η κάρτα video μας παρέχει τη δυνατότητα να εμφανίσουμε κινούμενη εικόνα στην οθόνη του υπολογιστή, με ποιότητα παρόμοια αυτής της πραγματικής τηλεόρασης. external image v_card.gif Πηγή της εικόνας μπορεί να είναι μια βιντεοκάμερα που τη συνδέουμε στην κάρτα video . Υπάρχουν βασικά δυο τύποι της κάρτας video . Ο πρώτος τύπος αποτυπώνει μεμονωμένα καρέ και άρα δεν υπάρχει κίνηση . Μπορεί βέβαια κανείς αν αποτυπώσει διαδοχικά καρέ και τα παρουσιάσει με γρήγορη διαδοχή να δημιουργήσει κίνηση . Αυτός ο τύπος της κίνησης είναι η βάση των περισσοτέρων κινούμενων εικόνων στα πολυμέσα . Ο δεύτερος τύπος κίνησης επιτρέπει την αποτύπωση εικόνας με πλήρη κίνηση και την αποθήκευση σε ένα video clip αρχείο . Ο χώρος αποθήκευσης είναι προφανώς τώρα πολύ μεγαλύτερΟ σκληρός δίσκος είναι το μέσο που χρησιμοποιείται περισσότερο για τη μόνιμη αποθήκευση των δεδομένων . Η χωρητικότητά του είναι πολύ μεγαλύτερη από τη χωρητικότητα των υπόλοιπων μαγνητικών ή οπτικών μέσων . Π.χ. ενώ η χωρητικότητα μιας δισκέτας είναι 1,44 ΜΒ , ενός CD περίπου 700 ΜΒ , ενός DVD 4,7 GB , κατασκευάζονται σκληροί δίσκοι με όλο και μεγαλύτερη χωρητικότητα ( π.χ. 120 GB και ακόμα μεγαλύτεροι ) . Στο σκληρό δίσκο βρίσκονται αποθηκευμένα μεταξύ των άλλων το λειτουργικό σύστημα του υπολογιστή ( π.χ. τα windows ή κάποιο άλλο ) και τα αρχεία που δημιουργούμε με τη βοήθεια διαφόρων προγραμμάτων . Το σημαντικότερο μειονέκτημα που έχει ο σκληρός δίσκος σε σχέση με τη μνήμη είναι η χαμηλή του ταχύτητα σε σχέση με αυτή . external image knowne2.jpg Επειδή ο αριθμός των αρχείων που βρίσκονται αποθηκευμένα στο σκληρό δίσκο είναι πάρα πολλά , τα χωρίζουμε συνήθως σε φακέλους ( directories ) . Τα ίδια τα windows έχουν πολλούς έτοιμους φακέλους όπως π.χ. οι εικόνες μου , τα έγγραφά μου , program Files κ.λ.π. Στην παραπάνω εικόνα βλέπετε κάποιους φακέλους που υπάρχουν στο φάκελο program Files καθώς και αρκετά αρχεία . Τέτοιους φακέλους μπορούμε να δημιουργήσουμε κι εμείς με εντολές που παρέχουν τα ίδια τα windows .Όπως φαίνεται στην παραπάνω εικόνα αρκεί να επιλέξουμε File / New / Folder . Κατόπιν δίνουμε μια ονομασία στο φάκελό μας π.χ. κείμενα ή φωτογραφίες ή προγράμματα ανάλογα με την περίπτωση. Στο φάκελο που δημιουργήσαμε μπορούμε να αντιγράψουμε ή να μεταφέρουμε αρχεία από έναν άλλο φάκελο . Ακόμα μπορούμε να διαγράψουμε αρχεία απλά επιλέγοντάς τα με το mouse .

Ντοκιμαντέρ για την καταστροφή της Σμύρνης 1922

Ένα ντοκιμαντέρ το οποίο για 60 χρόνια ήταν χαμένο, ανκαλύφθηκε τώρα τελευταία και αποτελεί πολύτιμο ντοκουμέντο, ιστορικής αξίας για την καταστροφή της Σμύρνης και την τύχη των προσφύγων. Είναι βουβό και με αγγλικούς υπότιτλους.