Κυριακή 25 Μαρτίου 2018

Παραδοσιακή φορεσιά

 Η παραδοσιακή μας φορεσιά τι συμβολίζει ;

Φουστανέλα σημαίνει πολύπτυχη λευκή βαμβακερή ανδρική φούστα και οι πτυχές – δίπλες που έχει αριθμούν τις 400, όσα και τα χρόνια της τουρκικής σκλαβιάς. Το λευκό χρώμα που κυριαρχεί σε όλη την ευζωνική στολή συμβολίζει την αγνότητα των εθνικών αγώνων. 
Η φέρμελη είναι το γιλέκο του εύζωνα. Αποτελεί το δυσκολότερο, όσον αφορά την κατασκευή του, κομμάτι της ευζωνικής στολής. Διαθέτει λευκά και επίχρυσα νήματα, με τα οποία απεικονίζονται σχέδια λαογραφικής σημασίας. Ένα από αυτά αποτελούν τα αρχικά Χ και Ο, τα οποία θεωρείται ότι αντιστοιχούν στις λέξεις χριστιανός και ορθόδοξος. 
Η μαύρη φούντα που κρέμεται από το κόκκινο φάριο (ή φάρεο) θεωρείται ότι συμβολίζει το δάκρυ του Χριστού στη Σταύρωση. 
Τα τσαρούχια είναι τα υποδήματα του εύζωνα. Χαρακτηριστικό κομμάτι των τσαρουχιών αποτελούν οι μαύρες φούντες στις οποίες καταλήγουν οι μύτες τους. Θεωρείται πως η αρχική τους χρήση ήταν να κρύβονται σε αυτές μικρά κοφτερά αντικείμενα που θα μπορούσαν αιφνιδιαστικά να τραυματίσουν τον εχθρό σε μία μάχη «σώμα με σώμα». Άλλη άποψη είναι ότι οι φούντες προστάτευαν τα δάχτυλα των ποδιών από το χιόνι και τα κρυοπαγήματα.


Σάββατο 24 Μαρτίου 2018

Ευαγγελισμός της Θεοτότου

Σήμερα η εκκλησία μας γιορτάζει το χαρμόσυνο μήνυμα της θείας ενσάρκωσης, που με τόσο σαφή τρόπο μας το παρουσιάζει ο ευαγγελιστής Λουκάς στο Ευαγγέλιο του (κεφ. Α' στίχ. 26-38). Την ήμερα αυτή, ο θεόσταλτος αρχάγγελος Γαβριήλ παρουσιάζεται στην Παρθένο Μαρία, στη Ναζαρέτ και της ανήγγειλε ότι θα γεννήσει το Σωτήρα του κόσμου, τον Ιησού Χριστό. Και Όταν η Παρθένος αναρωτήθηκε πώς ήταν δυνατό να συλλάβει χωρίς άνδρα, ο αρχάγγελος της απάντησε ότι «το Άγιο Πνεύμα θα έλθει σε σένα και η δύναμη του Υψίστου θα σε επισκιάσει» Τότε η σεμνή κόρη, η Παρθένος Μαρία, του απάντησε ταπεινά. «Ιδού λοιπόν, η δούλη του Κυρίου. Ας γίνει το θέλημα Εκείνου». και καθώς ο Γαβριήλ εξαφανίστηκε από μπροστά της, συντελέστηκε το μεγαλύτερο μυστήριο της ανθρωπότητας. με τρόπο υπερφυσικό, η Παρθένος συνέλαβε στην άχραντη κοιλιά της, τον Υιό και Λόγο του Θεού. Εκείνον πού με την εκούσια θυσία του επάνω στο Σταυρό, έσωσε το ανθρώπινο γένος από τον αιώνιο θάνατο και την καταστροφή στην οποία είχε οδηγηθεί μετά την πτώση των πρωτοπλάστων από τον παράδεισο και την εμφάνιση της αμαρτίας στον κόσμο.

Αξίζει, όμως, να δούμε πως οι εμπνευσμένοι υμνωδοί της Εκκλησίας μας έψαλαν το κοσμοσωτήριο άγγελμα: «Σήμερον χαράς Ευαγγέλια παρθενική πανήγυρις τα κάτω τοις άνω συνάπτεται• ο Αδάμ καινουργείται η Εύα της πρώτης λύπης ελευθερούται και η σκηνή της καθ' ημάς ουσίας τη θεώσει του προσληφθέντος φυράματος ναός Θεού κεχρημάτικεν. Ω μυστήριον! ο τρόπος της κενώσεως άγνωστος, ο τρόπος της συλλήψεως άφραστος. Άγγελος λειτουργεί τω θαύματι παρθενική γαστήρ τον Υίόν υποδέχεται, Πνεύμα άγιον καταπέμπεται Πατήρ άνωθεν ευδοκεί, και το συνάλλαγμα κατά κοινήν πραγματεύεται βούλησιν εν ω και δι' ου σωθέντες, συνωδά τω Γαβριήλ, προς την Παρθένον βοήοωμεν χαίρε, κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου, εξ ης ή σωτηρία, Χριστός ο Θεός ημών, την καθ' ημάς προσλαβόμενος φύσιν προς εαυτόν έπανήγαγεν». 

Οι αρχές της εορτής του Ευαγγελισμού δεν είναι επακριβώς γνωστές. Το γεγονός ότι η Αγία Ελένη έκτισε στη Ναζαρέτ βασιλική, στην οποία περιλαμβανόταν κατά παράδοση ο οίκος της Θεοτόκου, όπου αυτή δέχθηκε τον Ευαγγελισμό, επέδρασε ίσως στη σύσταση τοπικής εορτής. Οι πρώτες μαρτυρίες περί αυτής ευρίσκονται στον Άγιο Πρόκλο, Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, το 430 μ.Χ. και στο Πασχάλιον Χρονικόν (624 μ.Χ.), όπου χαρακτηρίζεται ως συσταθείσα στις 25 Μαρτίου από τους θεοφόρους δασκάλους. Η μεγαλοπρεπής πανήγυρη του Ευαγγελισμού ετελείτο από τους Βυζαντινούς στο ναό των Χαλκοπρατείων, όπου παρίσταντο και οι αυτοκράτορες.

Ἀπολυτίκιον  
Ἦχος δ’.
Σήμερον τῆς σωτηρίας ἡμῶν τό Κεφάλαιον, καί τοῦ ἀπ᾽ αἰῶνος Μυστηρίου ἡ φανέρωσις· ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, Υἱός τῆς Παρθένου γίνεται, καί Γαβριήλ τὴν χάριν εὐαγγελίζεται. Διό καὶ ἡμεῖς σὺν αὐτῷ τῇ Θεοτόκῳ βοήσωμεν· Χαῖρε Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ.

Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ της Θεοτόκου (παρουσίαση για παιδιά)

Εννέα μήνες πριν από τη Γέννηση του Χριστού, στις 25 Μαρτίου, έχουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, δηλαδή την καλή είδηση (Ευαγγέλιο) που πήρε η Παναγία από τον Άγγελο ότι θα φέρει στον κόσμο τον Σωτήρα Χριστό. Η γιορτή αυτή είναι μία από τις μεγαλύτερες και σημαντικότερες Δεσποτικές γιορτές, γι’  αυτό και η Εκκλησία ψάλλει: «Σήμερον τς σωτηρίας μν τό κεφάλαιον καί τοπ’ αἰῶνος μυστηρίου  φανέρωσις…». Δηλαδή, σήμερα είναι η αρχή της σωτηρίας μας με το να φανερωθεί σε αγγέλους και ανθρώπους το μυστικό σχέδιο που υπήρχε ανέκαθεν στον νου του Θεού, για να σώσει τον άνθρωπο. Ποιο δηλαδή; Η ενανθρώπηση του Υιού Του, του δεύτερου Προσώπου της Αγίας Τριάδος, του Ιησού Χριστού.
Και περίμενε αιώνες ολόκληρους ο Θεός να βρεθεί η κατάλληλη κόρη, που θα δεχθεί κιόλας να γίνει Μητέρα του Υιού Του. Η ταπείνωσή της και η καθαρότητα ήταν αυτά που τράβηξαν το βλέμμα του Θεού πάνω της και, όταν ήρθε η κατάλληλη ώρα, στάλθηκε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ να της φέρει το μήνυμα με τον χαιρετισμό: «Χαρε Κεχαριτωμένη,  Κύριος μετά σο». «Να χαρείς, εσύ που έχεις γεμίσει από τη Χάρη και τα χαρίσματα του Θεού και ο Θεός να είναι μαζί σου και είσαι η πιο ευλογημένη απ’ όλες τις γυναίκες, γιατί θα γεννήσεις τον Σωτήρα του κόσμου». Και από τη στιγμή που η Μαριάμ είπε το «δού  δούλη Κυρίου…»  «Είμαι η δούλη του Κυρίου, ας γίνει όπως είπες», ήρθε μέσα της το Άγιο Πνεύμα και άρχισε η σύλληψη και η αύξηση του Θεανθρώπου Χριστού.

Διήγηση από το Ευαγγέλιο:
Ο Άγγελος Γαβριήλ στάλθηκε από τον Θεό στην Ναζαρέτ, στην Μαρία, μια αγνήκόρη, που ήταν μνηστευμένη με έναν άντρα από το γένος του Δαβίδ, ο οποίος ονομαζόταν Ιωσήφ. Ο άγγελος μπήκε στο σπίτι της και της είπε:
– Χαίρε κεχαριτωμένη, ο Κύριος είναι μαζί σου.
Η Μαρία, μόλις είδε τον άγγελο ταράχτηκε πολύ από τα λόγια του και σκεφτότανμόνη της τι να σήμαιναν τα λόγια αυτά και ο χαιρετισμός του. Τότε ο άγγελος της είπε:
– Μην φοβάσαι Μαρία, γιατί ο Θεός σ’ έκρινε άξια για μια μεγάλη ευλογία. Θα γεννήσεις γιο και θα του δώσεις τ’ όνομα Ιησούς. Αυτός θα είναι μέγας για την αγιότητα Του και το έργο Του. Θα ονομαστεί Υιός του Θεού και θα του δοθεί ο
θρόνος του προπάτορά του Δαβίδ. Θα βασιλέψει στους αιώνες και η βασιλεία του δεν θα έχει τέλος.
– Και πώς θα συμβούν αυτά, αφού δεν έχω άντρα; ρώτησε τον άγγελο η Μαρία.
– Πνεύμα Άγιο θα σε επισκεφτεί και θα σε περιβάλει και η δύναμη του Ύψιστου Θεού θα σε σκεπάσει και θα σε προστατέψει. Γι’ αυτό και το παιδί που θα γεννηθεί από σένα θα είναι άγιο και αναμάρτητο. Να και η Ελισάβετ, η συγγενής σου θα
γεννήσει και αυτή ένα γιο στα γεράματα της, επειδή τίποτα δεν είναι αδύνατο για τον Θεό.
– Είμαι η δούλη του Κυρίου. Ας γίνει αυτό που θέλει και διατάζει ο Κύριος.
Λίγο μετά απ’ αυτό το γεγονός, δηλαδή τον Ευαγγελισμό, η Μαρία πήγε σε μια ορεινή πόλη της Ιουδαίας όπου έμεναν ο Ζαχαρίας και η Ελισάβετ. Μπήκε στο σπίτι τους και μόλις χαιρέτησε, η Ελισάβετ αισθάνθηκε το παιδί να σκιρτάει μέσα στα
σπλάχνα της. Τότε την φώτισε το Άγιο Πνεύμα και φώναξε με χαρά:
– Ευλογημένη να είσαι ανάμεσα στις γυναίκες και ευλογημένος καρπός της κοιλίας σου!
Έμεινε μαζί τους περίπου τρεις μήνες και γύρισε έπειτα στο σπίτι της.