Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011

Σκέψεις…….για την εφηβεία


1)Έχω πολλές φίλες και γενικά είμαι κοινωνική.
Τώρα τελευταία έχω αλλάξει όχι μόνο εσωτερικά αλλά και εξωτερικά. Νευριάζω πολύ και εύκολα και συνήθως ξεσπάω στον αδελφό μου. Μετανιώνω όμως γρήγορα.
Είμαι επίμονη και δεν μου αρέσει να μου υψώνουν την φωνή.
Η εμφάνιση μου έχει αλλάξει, έχουν παχύνει διάφορα σημεία του σώματος μου και το πρόσωπο μου έχει στρογγυλέψει. Γενικά δεν μου αρέσει η εμφάνιση μου. Καταλαβαίνω πως μεγαλώνω και μπαίνω στην εφηβεία, αλλάζω μέσα μου, τα συναισθήματα, οι αντιδράσεις όλα οφείλονται σε αυτό.

2)Τώρα που μεγαλώνω αρχίζω να αλλάζω, η φωνή μου χοντραίνει, βγάζω τρίχες και ωριμάζω. Καταλαβαίνω περισσότερα πράγματα. Δεν με πειράζει που μεγαλώνω. Πάνω από όλα βάζω την οικογένεια μου

3)Έχω πολλές φίλες, μου αρέσει το διάβασμα, αγαπάω την οικογένεια μου και ειδικά τον αδελφό μου. Τώρα τελευταία εμφανίζω λίγα σπυράκια στο πρόσωπο και νευριάζω εύκολα. Ο αδελφός κάνει πολλές φορές χαζομάρες και αυτό με εκνευρίζει. Τα σημάδια της εφηβείας νομίζω ότι αρχίζουν να εμφανίζονται.

4) Πολλές φορές όταν μου λέει η μαμά μου να κάνω κάτι αντιδρώ αλλά μετά από λίγα λεπτά το σκέφτομαι καλά και διαπιστώνω ότι έχω άδικο. Τις περισσότερες φορές νιώθω αμήχανα και άλλες ξεσπάω σε όποιον βρω! Όταν το σκέφτομαι μου φαίνεται λίγο περίεργο, αλά δεν είναι καθόλου!!

5) Η εφηβεία επιδρά σε όλους μας. Στη δική μου περίπτωση έχω προσέξει κάποιες αλλαγές στην συμπεριφορά μου αλλά και στο σώμα μου. Θυμώνω εύκολα Είμαι ντροπαλή. Νιώθω αμήχανα. Μερικές φορές βγαίνουν διάφορα σημάδια στο πρόσωπο και αυτό με ενοχλεί. Είναι φυσιολογικό αυτό και το καταλαβαίνω. Η εφηβεία ήρθε και μου χτύπησε την πόρτα.

6) Νιώθω πολύ διαφορετικός. Η φωνή μου έχει βαρύνει. Βγάζω σπυράκια. Κάποιες φορές γίνομαι οξύθυμος. Του χρόνου θα πάω Γυμνάσιο θα βγάλω μούσι αλλά φοβάμαι να το ξυρίσω. Πιστέυω ότι ωριμάζω και όσο πιο πολύ μεγαλώνω τόσο καταλαβαίνω ορισμένα πράγματα

Μια από τις χειρότερες οικολογικές καταστροφές....

Η λίμνη Αράλη (Aral), ή τουλάχιστον ότι έχει απομείνει από αυτή, βρίσκεται στην κεντρική Ασία, μεταξύ του Καζακστάν και του Ουζμπεκιστάν. Το όνομά της σημαίνει «η λίμνη των νησιών» και της δόθηκε εξαιτίας των περισσότερων από 1500 μικρών νησιών που κάποτε ήταν διάσπαρτα σε αυτή.
Μέχρι πριν από κάποια χρόνια συμπεριλαμβανόταν στις 4 μεγαλύτερες λίμνες του κόσμου, καθώς η έκτασή της ξεπερνούσε τα 68.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα.

Κατά τη δεκαετία του 1960, η τότε Σοβιετική ένωση ξεκίνησε την κατασκευή αρδευτικών έργων στα εδάφη της και έγιναν εκτροπές των ποταμών που κατέληγαν στην Αράλη. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ο όγκος του νερού της λίμνης να αρχίσει να μειώνεται σταδιακά, αφού σταμάτησε η τροφοδοσία της από τα νερά των ποταμών.
Μέχρι το 2007, το μέγεθός της δεν ξεπερνούσε το 10% του αρχικού. Η αλατότητά της είχε σημειώσει τεράστια αύξηση, κάνοντάς τη σχεδόν απαγορευτική για τη διαβίωση των πιο πολλών ψαριών στα νερά της. Τέλος, η μείωση της υδάτινης επιφάνειας είχε σημαντικότατες επιδράσεις στο κλίμα της περιοχής, κάνοντας τα καλοκαίρια πιο ζεστά και ξηρά και τους χειμώνες πιο κρύους.
Τα τελευταία χρόνια βρίσκονται σε εξέλιξη προσπάθειες για τη σωτηρία της λίμνης. Το Καζακστάν κατασκεύασε ένα φράγμα το 2005, με αποτέλεσμα η στάθμη των νερών να ανέβει κατά 12 μέτρα. Η αλατότητα της λίμνης άρχισε να ελαττώνεται και τα ψάρια να επιστρέφουν σε αυτή.

Τη θέση των υδάτων της Αράλης έχει πάρει πλέον η άμμος. Σε πολλά σημεία της ερήμου που την έχει αντικαταστήσει, μπορεί κανείς να δει εγκαταλελειμμένα πολλά από τα πλοία και της βάρκες που παλιότερα χρησιμοποιούσαν οι κάτοικοι των γύρω περιοχών.


τάξη Στ2

ΑΝΕΚΔΟΤΑ


ΔΑΣΚΑΛΑ: Σ αυτό το κουτί έχω ένα φίδι 10 πόδια
Μαθητής: Δε με γελάτε! Δεν έχουν πόδια τα φίδια.


Στο μάθημα της Χημείας:
- Θα μας πεις παιδί μου τι είναι το θειικό οξύ;
- Μα... μάλιστα κύριε. Χμμμ... το ξέρω... εδώ το έχω στην άκρη της γλώσσας μου...
- Φτυ....φτύστο παιδί μου γρήγορα, θα δηλητηριαστείς...!!


Ο εγγονός στη γιαγιά του:
- Γιαγιά, τα γυαλιά σου μεγαλώνουν τα πράγματα;
- Βέβαια, απαντάει η γιαγιά.
- Τότε, σε παρακαλώ, μπορείς να τα φορέσεις, πριν όμως μου δώσεις το δικό μου κομμάτι τούρτα;



Ο Τοτός και ο Μπόμπος εξετάζονται από το δάσκαλο τους. Ο Μπόμπος βγαίνει από την αίθουσα και λέει στον Τοτό:
- "Η πρώτη απάντηση είναι 1821, η δεύτερη Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και η τρίτη δεν ξέρουμε ερευνάται ακόμα."
Μπαίνει στην αίθουσα ο Τοτός και τον ρωτά ο δάσκαλος:
- "Πότε γεννήθηκες;"
- "Το 1821!"
- "Πως σε λένε;"
- "Θεόδωρο Κολοκοτρώνη!"
- "Μα καλά τι λες, τρελάθηκες;"
- "Δεν ξέρουμε, ερευνάται ακόμα!"

Ο δάσκαλος: Κωστάκη, κλείνε μου το ρήμα τρέχω.
Και ο Κωστάκης: τρέχω, έτρεχα, σκόνταψα, έπεσα. Χτύπησα, έκλαψα, σηκώθηκα και έφυγα.

Πέννυ Σάμ. ΣΤ'2

Μια ιστορία για τη φιλία!

Είναι η ιστορία δύο φίλων που περπατούν στην έρημο. Κάποια στιγμή τσακώθηκαν και ο ένας από τους δύο έδωσε ένα χαστούκι στον άλλο. Αυτός ο τελευταίος, πονεμένος, αλλά χωρίς να πει τίποτα, έγραψε στην άμμο:
- ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΕ ΧΑΣΤΟΥΚΙΣΕ.
Συνέχισαν να περπατούν μέχρι που βρήκαν μια όαση, όπου αποφάσισαν να κάνουν μπάνιο. Αλλά αυτός που είχε φάει το χαστούκι παραλίγο να πνιγεί και ο φίλος του τον έσωσε. Όταν συνήλθε, έγραψε πάνω σε μια πέτρα:
- ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ ΕΣΩΣΕ ΤΗ ΖΩΗ.
Αυτός που τον είχε χαστουκίσει και στη συνέχεια του έσωσε τη ζωή, τον ρώτησε :- Όταν σε χτύπησα, έγραψες πάνω στην άμμο και τώρα έγραψες πάνω στην πέτρα. Γιατί; Ο άλλος φίλος απάντησε : «Όταν κάποιος μας πληγώνει, πρέπει να το γράφουμε στην άμμο όπου οι άνεμοι της συγνώμης μπορούν να το σβήσουν. Αλλά όταν κάποιος κάνει κάτι καλό για μας, πρέπει να το χαράζουμε στην πέτρα, όπου κανένας άνεμος δεν μπορεί να το σβήσει».

Απόψεις...συναισθήματα...

Αυτό το θέμα μου προκαλεί θαυμασμό αλλά και συγκίνηση. Η φιλία είναι να συνεργάζεσαι με το φίλο σου στα καλά αλλά και στα κακά που συμβαίνουν. Τις κακές πράξεις τις γράφουμε στην άμμο για τις παίρνει ο άνεμος και να τις ξεχνάμε εύκολα. Τις καλές τις χαράζουμε στην πέτρα για να τις θυμόμαστε πάντα.
Νίκος Ρ. ΣΤ2

Όταν κάποιος μας πληγώνει πρέπει να τον συγχωρούμε γιατί όσο δυνατό μπορεί να είναι ένα χαστούκι δεν μπορεί να χωρίσει μια φιλία. Η φιλία δίνει δύναμη κάνει τους ανθρώπους να δένονται περισσότερο, του κάνει να σκέφτονται πως τα δύσκολα εμπόδια ξεπερνιούνται, ότι τίποτε δεν μπορεί να τους χωρίσει, ότι από τα λάθη τους μαθαίνουν και ότι η ζωή έτσι κυλά με εμπόδια αλλά και ευκολίες.
Εύα Κ. ΣΤ1

Όταν διάβασα την ιστορία ένιωσα χαρά αλλά και λύπη.
Πρέπει να φέρεσαι με καλό τρόπο στο φίλο σου γιατί η φιλία είναι ιερή. Χωρίς τους φίλους δεν μπορείς να διασκεδάσεις αλλά ούτε αυτοί χωρίς εσένα. Ακόμη και αν σε πληγώσουν δεν το κάνουν επίτηδες. Αν σε κάνουν χαρούμενο θα το θυμάσαι για όλη σου τη ζωή.
Αλεξάνδρα Ε1

Αυτή η ιστορία μου δημιούργησε συναισθήματα συγκίνησης. Στο τέλος καταλαβαίνεις πως πρέπει να είναι μια καλή φιλία.
Χάρης Μ. Ε1

Εμένα μου δημιούργησε ευχάριστα συναισθήματα γιατί μια αληθινή φιλία δεν πρέπει να χωρίζεται από μικροτσακωμούς.
Άγγελος Μ. Ε1

Νομίζω πως το τέλος είναι πολύ συγκινητικό και έξυπνο. Ένας φίλος σκέφτηκε να δείξει πως εκείνος δεν κρατούσε κακία για την ασεβή χειρονομία που έκανε ο φίλος του αλλά μόνο αγάπη και ευγνωμοσύνη που τον έσωσε. Το χαστούκι ήταν μια χειρονομία της στιγμής, μια απερισκεψία. Ο καθένας μπορεί να συγχωρήσει τον άλλο κρατώντας μόνο την αγάπη.
Μαγδαλένα Λ. Ε1

Η φιλία είναι αγάπη παντοτινή,δεν την βρίσκεις τόσο τυχαία, όσο νομίζεις.
Είναι ένα σημάδι στο δρόμο της ζωή σου.
Σου λέει να πας εκεί όπου θα διαλέξει αυτή
και καθώς θα περπατάς θα βρείς τον φίλο σου θα γνωριστείτε,θα νιώσετε εμπιστοσύνη ο ένας τον άλλο και θα γίνετε φίλοι αχώριστοι.
Αυτή είναι η φιλία γιαυτό φρόντισε να μην την καταστρέψεις.
ΧΡΥΣΑ Ε'1