Η Καρέττα - Καρέττα

Η Καρέττα - Καρέττα είναι ένα παλιό και μεγάλο ερπετό που κατάγεται από τους δεινοσαύρους. Ζει στη θάλασσα για πάνω από εκατό χρόνια. Όταν φτάνει τα τέσσερα χρόνια, έρχεται στην ακτή για να τοποθετήσει τα αυγά της στην άμμο.
Κάθε χελώνα γεννά περίπου 100 - 120 αυγά σε μια τρύπα, που σκάβει στην άμμο κατά τη διάρκεια της νύχτας. Τα αυγά έχουν το μέγεθος μιας μπάλας του τέννις και παραμένουν στην φωλιά για 55 ημέρες.
Ύστερα, όλα τα αυγά εκκολάπτονται και μικρά χελωνάκια προσπαθούν όλα μαζί να βγουν στην επιφάνεια, τη νύχτα. (Η θερμότητα του ήλιου βοηθά στην εκκόλαψη των αυγών.) Μετά, όλα τα χελωνάκια βρίσκουν το δρόμο τους προς το νερό, οδηγούμενα από ένα μυστηριώδες σήμα. Ίσως, να είναι η αντανάκλαση του φεγγαρόφωτος πάνω στη θάλασσα.
Επιστήμονες πιστεύουν ότι οι χελώνες που πετυχαίνουν να φτάσουν την ενήλικη περίοδό τους είναι μόνο δέκα (10) από κάθε φωλιά. Πολλοί εχθροί περιμένουν τα μικρά χελωνάκια στη θάλασσα και στις ακτές, επίσης. Τα φώτα στην ακτή, που εμποδίζουν τις χελώνες από το να βγουν και να γεννήσουν τα αυγά τους και που επίσης, παραπλανούν τα μικρά χελωνάκια προς λάθος κατεύθυνση. Αν κάποιος τουρίστας κατά λάθος κάνει μια τρύπα στη φωλιά και σπάσει ένα αυγό, τότε τα υπόλοιπα αυγά στη φωλιά καταστρέφονται.
Αλεπούδες και αρουραίοι τρώνε τα χελωνάκια στην ακτή και γλάροι και μεγάλα ψάρια στη θάλασσα. Οι χελώνες βρίσκονται σε κίνδυνο και από αλιευτικά εργαλεία, από μόλυνση και άλλες αιτίες όπως τη συμπίεση της άμμου, το φύτεμα δέντρων και θάμνων, τη τοποθέτηση ομπρελών, ξαπλώστρων, ποδηλάτων και διάφορων ειδών σκαφών στις ακτές.


Στην Ελλάδα η Καρέττα Καρέττα γεννάει τα αυγά της στη νοτιοανατολική Ζάκυνθο.
Η καρέττα- καρέττα είναι είδος υπό απειλή και χρειάζεται τη βοήθεια όλων μας. Ο Σύλλογος γιά την Προστασία της Θαλάσσιας Χελώνας άρχισε ένα εντατικό πρόγραμμα σημαδέματος των χελωνών το 1982, το οποίο συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Μαγδαλένα Λ. Ε1

Πυρηνική ενέργεια ή Ατομική ενέργεια

Πυρηνική ενέργεια ή Ατομική ενέργεια ονομάζεται η ενέργεια που απελευθερώνεται όταν μετασχηματίζονται ατομικοί πυρήνες. Είναι δηλαδή η δυναμική ενέργεια που είναι εγκλεισμένη στους πυρήνες των ατόμων λόγω της αλληλεπίδρασης των σωματιδίων που τα συνιστούν. Η πυρηνική ενέργεια απελευθερώνεται κατά τη σχάση η τη σύντηξη των πυρήνων και εφόσον οι πυρηνικές αντιδράσεις είναι ελεγχόμενες (όπως συμβαίνει στην καρδιά ενός πυρηνικού αντιδραστήρα ) μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να καλύψει ενεργειακές ανάγκες.

Σε έναν τυπικό πυρηνικό αντιδραστήρα για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας ο πυρήνας του αντιδραστήρα αποτελείται από 80 με 100 τόνους ουρανίου σε παραπάνω από 30 000 ράβδους καυσίμων Οι ράβδοι καυσίμων αποδίδουν τη θερμότητα που παράγουν στο νερό, σε μια σειρά ατμοπαραγωγών (μπόϊλερ) Ο ατμός συνεχίζει την πορεία του για την κίνηση ατμοστροβίλων (τουρμπίνες) που συνδέονται με μια ηλεκτρική γεννήτρια. Ακολουθεί ψύξη του κορεσμένου ατμού που εξέρχεται από τους ατμοστροβίλους, ο οποίος συμπυκνώνεται και διοχετεύεται και πάλι στο σύστημα. Ο διαχωρισμός του νερού ψύξης σε δακτυλίους συμβάλει στην ελαχιστοποίηση του ρίσκου να φτάσει το μολυσμένο νερό στο περιβάλλον. Οι μεγάλες ποσότητες ατμού που βλέπουμε να εξέρχονται από τους πύργους ψύξης προέρχονται από κύκλωμα νερού ψύξης που είναι ανεξάρτητο από το σύστημα ατμοπαραγωγής.

Σε έναν πυρηνικό αντιδραστήρα δεν γίνεται πυρηνική έκρηξη και αν γίνει είναι πολύ μικρή. Υπάρχει όμως ο κίνδυνος να εκλυθούν μεγάλες ποσότητες ραδιενέργειες από την καρδιά του αντιδραστήρα όπου είναι το ουράνιο, στο οποίο γίνονται οι σχάσεις και παράγεται ενέργεια. Η καρδιά αυτή πρέπει να ψύχεται συνεχώς με αντλίες που λειτουργούν με ηλεκτρισμό.

Στην προκειμένη περίπτωση, στο εργοστάσιο της Φουκοσίμα, από τον σεισμό έγινε διακοπή ρεύματος, οπότε σταμάτησε να ψύχεται η καρδιά του αντιδραστήρα. Ο αντιδραστήρας βέβαια με τη σειρά του σταμάτησε να λειτουργεί αλλά και μετά το σβήσιμό του εξακολουθούν να παράγονται ραδιενεργά υλικά και θερμότητα στην καρδιά του.

Αν δεν διορθωθούν τα συστήματα ψύξης άμεσα, θα έχουμε ως αποτέλεσμα την υπερθέρμανση της καρδιάς τους αντιδραστήρα και των αερίων στο κτίριο του αντιδραστήρια, τα οποία βέβαια είναι ραδιενεργά υλικά. Μεταξύ των αερίων που βγαίνουν είναι και το υδρογόνο, κατ' εξοχήν εκρηκτικό αέριο. Ετσι αν δεν αποκατασταθεί η βλάβη, η πίεση των αερίων μέσα στον αντιδραστήρα θα αυξηθεί πολύ, με αποτέλεσμα να γίνει έκρηξή του, όπως στο Τσερνόμπιλ.
Βέβαια είναι υπαρκτός και ο κίνδυνος, αν στην ατμόσφαιρα έχει υγρασία και σύννεφα, τα αέρια να «εγκλωβιστούν» στα σταγονίδια του νέφους και να ταξιδέψουν μαζί του σε άλλες περιοχές.

Αλεξάνδρα Ε1