Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Η δύναμη της αγάπης


Κάθε μέρα ο Νεκτάριος και η παρέα του είχαν ραντεβού. Μόλις χτυπούσε το κουδούνι για το δεύτερο διάλειμμα, όλη η παρέα συναντιόταν στη μέση του γηπέδου για τον αγώνα. Το δεύτερο διάλειμμα ήταν μικρό σε διάρκεια, γι’ αυτό τα παιδιά θα έπρεπε να βρίσκονται στη θέση τους έγκαιρα.
Πέρασε ένας μήνας στην Ε΄ τάξη. Μια μέρα ο διευθυντής του σχολείου μπήκε στην τάξη και ανακοίνωσε στα παιδιά το ευχάριστο νέο. Τους σύστησε το Μηνά, το νέο τους συμμαθητή. Ήταν ένα ξανθό αγόρι με ωραία πράσινα μάτια. Ο δάσκαλος έδειξε στο Μηνά το θρανίο που θα καθόταν. Βρισκόταν ακριβώς μπροστά από το θρανίο του Νεκτάριου. Ο Μηνάς κάθισε μόνος στο θρανίο, γιατί το τροχοκάθισμά του δεν άφηνε περιθώριο για να καθίσει άλλο παιδί δίπλα του.
Καθώς ο διευθυντής μιλούσε με το δάσκαλο, ο Νεκτάριος έπιασε φιλία με το Μηνά. Ο Μηνάς ήταν έξυπνος και διέθετε μπόλικο χιούμορ. Δεν πρόλαβαν καλά καλά να γνωριστούν κι άρχισαν τα πειράγματα. Ξαφνικά το κουδούνι χτύπησε! Ο Νεκτάριος θυμήθηκε το ραντεβού. Πετάχτηκε από την καρέκλα και το βλέμμα του έπεσε στο Μηνά . . . ( συνέχισε την ιστορία )(τρεις εκδοχές για την ίδια ιστορία από τους μαθητές της Ε2 τάξης)
1)Κάθε μέρα ο Νεκτάριος και η παρέα του είχαν ραντεβού. Μόλις χτυπούσε το κουδούνι για το δεύτερο διάλειμμα, όλη η παρέα συναντιόταν στη μέση του γηπέδου για τον αγώνα. Το δεύτερο διάλειμμα ήταν μικρό σε διάρκεια, γι' αυτό τα παιδιά θα έπρεπε να βρίσκονται στη θέση τους έγκαιρα.
Πέρασε ένας μήνας στην Ε' τάξη. Μια μέρα ο διευθυντής του σχολείου μπήκε στην τάξη και ανακοίνωσε στα παιδιά το ευχάριστο νέο. Τους σύστησε το Μηνά, το νέο τους συμμαθητή. Ήταν ένα ξανθό αγόρι με ωραία πράσινα ματιάσω δάσκαλος έδειξε στο Μηνά το θρανίο που καθόταν. Βρισκόταν ακριβώς μπροστά από το θρανίο του Νεκτάριου. Ο Μήνας κάθισε μόνος στο θρανίο, γιατί το τροχοκαθισμα του δεν άφηνε περιθώριο για να καθίσει άλλο παιδί διπλά του.
Καθώς ο διευθυντής μιλούσε με το δασκάλου Νεκτάριος έπιασε φιλία με το Μηνά. Ο Μήνας ήταν έξυπνος και διέθετε μπόλικο χιούμορ. Δεν πρόλαβαν καλά να γνωριστούν και άρχισαν τα πειράγματα. Ξαφνικά το κουδούνι χτύπησε! Ο Νεκτάριος θυμήθηκε το ραντεβού. Πετάχτηκε από την καρεκλά και το βλέμμα του έπεσε στο Μηνά.
Μόλις κατέβηκαν στην αυλή άρχισαν να παίζουν στο γήπεδο. Ο Μήνας όμως δεν μπορούσε να παίξει γιατί βρισκόταν στο τροχοκαθισμα. Ξαφνικά ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλο του. Ήθελε πολύ να παίξει μαζί με το Νεκτάριο αλλά δεν μπορούσε. Το βλέμμα του Νεκταρίου στράφηκε προς το Μηνά και πήγε κοντά του.
Ο Μήνας άρχισε να του διηγήθηκε πως έμεινε σε τροχοκαθισμα. Μια μέρα καθώς πήγαινε να περάσει το δρόμο έτσι απρόσεκτος όπως ήταν τον πάτησε ένα αυτοκίνητο. Μια κύρια που περνούσε από εκεί τον είδε και τηλεφώνησε στους γονείς του και μετά κάλεσε το ασθενοφόρο που τον μετέφερε στο νοσοκομείο. Μετά από λίγες ήμερες έγινε καλά όμως μπήκε σε αναπηρικό καροτσάκι. Τότε ο Νεκτάριος συγκινημένος έσκυψε και τον αγκάλιασε.

ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΧΡ.Ε1
2)Μόλις έφτασε ο Νεκτάριος μαζί με την παρέα του στο γήπεδο άρχισε να τους μιλάει για τον καινούριο μαθητή ,τον Μηνά, και συγκεκριμένα τους είπε να τον βάλουν στην παρέα τους.Όλοι συμφώνησαν.Μέτα πήγαν βρήκαν τον Μηνά και του είπαν ότι αν θέλει να μπει στην παρέα τους θα έμπαινε.Ο Μηνάς χάρηκε με αυτό που άκουσε.Μόλις τελείωσε το σχολείο ο Μήνας πήγε σπίτι του και μίλησε στη μαμά του για τους καινούριους φίλους που έκανε.Τέλος όταν ο Μηνάς πήγε να κοιμηθεί παρακάλεσε τον Χριστό να μπορέσει να περπατήσει ξανά.Έκανε την προσευχή του και κοιμήθηκε.Το άλλο πρωί μόλις ξύπνησε προσπάθησε να δει αν μπορούσε να περπατήσει ξανά.Όντως μπορούσε.Έτρεξε να πει το υπέροχο νέο στους γονείς του.Εκείνοι με δάκρυα από χαρά στα μάτια τον αγκάλιασαν.Μόλις πήγε στο σχολείο χωρίς το καροτσάκι του όλοι οι φίλοι του τον ρώτησαν <>και εκείνος τους απάντησε ότι μπορούσε να περπατήσει ξανά.
Ανθούλης Β.Ε1
3)Κάθε μέρα ο Νεκτάριος και η παρέα του είχαν ραντεβού.Μόλις χτυπούσε το κουδούνι για το δεύτερο διάλειμμα,όλη η παρέα συναντιόταν στη μέση του γηπέδου για τον αγώνα.Το δεύτερο διάλειμμα ήταν μικρό σε διάρκεια,γι' αυτό τα παιδιά θα έπρεπε να βρισκόταν στη θέση τους έγκαιρα.
Πέρασε ένας μήνας στην Ε' τάξη.Μια μέρα ο διευθυντής του σχολείου μπήκε στην τάξη και ανακοίνωσε στα παιδιά το ευχάριστο νέο.Τους σύστησε το Μηνά,το νέο τους συμμαθητή.Ήταν ένα ξανθό αγόρι με ωραία πράσινα μάτια.Ο δάσκαλος έδειξε στο Μηνά το θρανίο που θα καθόταν.Βρισκόταν ακριβώς μπροστά από το θρανίο του Νεκτάριου.Ο Μηνάς κάθισε μόνος στο θρανίο,γιατί το τροχοκάθισμά του δεν άφηνε περιθώριο για να καθίσει άλλο παιδί δίπλα του.
Καθώς ο διευθυντής μιλούσε με το δάσκαλο,ο Νεκτάριος έπιασε φιλία με τον Μηνά .Ο Μηνάς ήταν έξυπνος και διέθετε μπόλικο χιούμορ.Δεν πρόλαβαν καλά καλά να γνωριστούν κι άρχισαν τα πειράγματα.Ξαφνικά το κουδούνι χτύπησε!Ο Νεκτάριος θυμήθηκε το ραντεβού.Πετάχτηκε από την καρέκλα και το βλέμμα του έπεσε πάνω στο Μηνά και σταμάτησε.Θυμήθηκε ότι ο Μηνάς είναι ανάπηρος και δεν μπορούσε να παίξει ποδόσφαιρο και τον λυπήθηκε.Έτσι τον βοήθησε να βγει στην αυλή,για να γνωριστούν καλύτερα.το διάλειμμα πέρασε χωρίς να το καταλάβει κανένα από τα δύο παιδιά.
Όταν ήρθε το τέλος του μαθήματος ο Νεκτάριος πρότεινε στο Μηνά να πάνε για παγωτό στο πάρκο. Αργότερα ο Μηνάς κάλεσε στο σπίτι του τον Νεκτάριο για να παίξουνε. Την άλλη μέρα στο σχολείο η παρέα του Νεκτάριου θύμωσε γιατί δεν ήρθε να παίξει ποδόσφαιρο μαζί τους. Εκείνος τους είπε ότι έχει ένα νέο φίλο, τον Μηνά που κάνουνε πολύ παρέα και δεν μπορεί να ασχολείται μόνο με την παρέα του. Έτσι αυτή η φιλία του Νεκτάριου και του Μηνά κράτησε έως τα βαθιά γεράματα.

Ζήσης Α.Ε1

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου