Σε "μηδενική" απόσταση από την Γη περνά αστεροειδής τον ερχόμενο Φεβρουάριο

Στις 15 Φεβρουαρίου του 2013 ένας αστεροειδής πρόκειται να περάσει σε απόσταση αναπνοής από τη Γη, μια απόσταση που για τα αστρονομικά δεδομένα θεωρείται πρακτικά "μηδενική". Πρόκειται για τον αστεροειδή 2012 DA14 ο οποίος ήρθε "από το πουθενά" καθώς ανακαλύφθηκε μόλις στις αρχές του 2012 και πιο συγκεκριμένα στις 23 Φεβρουαρίου από το αστεροσκοπείο του OAM Observatory, στην La Sagra της Ισπανίας.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των αστρονόμων ο 2012 DA14 πρόκειται να περάσει από τη Γη σε απόσταση 34.596 χλμ. μέσα δηλαδή από την τρoχιά της Σελήνης 0,09 LD (Lunar Distances) ακόμη και μέσα από τοις τροχιές των γεωσύγχρονων δορυφόρωνGPS και των κατασκοπευτικών που επιχειρούν από την συγκεκριμένη απόσταση!

Το μέγεθός του αρχικά είχε εκτιμηθεί στα 45 μέτρα στη συνέχεια όμως αυτό αναθεωρήθηκε προς τα πάνω στα 57 μέτρα, έχοντας μάζα περίπου 140.000+ μετρικών τόνων.

Αρχικά και με την ανακάλυψη του συγκεκριμένου αστεροειδή υπήρξε μια ανησυχία για πιθανή σύγκρουσή του με τη Γη, το Μάιο του 2012, όταν και διευκρινίστηκε με ακρίβεια η τροχιά του- η πιθανότητα αυτή αποκλείστηκε αφήνοντας ένα «παράθυρο» μόνο για το 2020 όπου και θα ξαναπεράσει κοντά από τον πλανήτη μας αλλά και αυτή η πιθανότητα στη συνέχεια θεωρήθηκε μηδαμινή.

Πάντως η κατάσταση της τροχιάς του κατά το πόσο σίγουροι είναι οι επιστήμονες για αυτή και πόσο όχι, ανέρχεται στο 4 με το 0 να αντιπροσωπεύει την πολύ καλή πρόβλεψη και το 9 την χειρότερη δυνατή.

Πάντως εάν το σώμα αυτό έπεφτε στη Γη θα προκαλούσε έκκληση ενέργειας ίση με 2,4 μεγατόνους ΤΝΤ – με την έκρηξη στην Tunguska της Ρωσίας να εκτιμάται στους 3 με 20 μεγατόνους- ικανή να εξαφανίσει μια ολόκληρη πόλη από προσώπου γης. Βέβαια ακόμη και αν κτυπούσε τη Γη θα ήταν πιο πιθανό να πέσει σε θάλασσα –καθώς το 70% του πλανήτη μας καλύπτεται από ωκεανούς- αλλά ακόμη και αυτή προοπτική θα φάνταζε και θα ήταν τρομακτική. Το πλέον ανησυχητικό είναι ότι ανακαλύφθηκε πολύ αργά.

Τέτοια περιστατικά με αστεροειδείς να περνούν κοντά στη Γη συμβαίνουν σχετικά σπάνια. Το Φεβρουάριο ένας με διάμετρο 45 μέτρων πέρασε τόσο κοντά που η απόστασή του από τη Γη ήταν μικρότερη και από τους τηλεοπτικούς δορυφόρους! Τον περασμένο Νοέμβριο ένας άλλος με διάμετρο 360 μέτρα μπήκε ανάμεσα στη Γη και το φεγγάρι.

Το θέμα βέβαια και το ερώτημα σε αυτή την περίπτωση είναι τις θα γινόταν στην περίπτωση που ο αστεροειδής αυτός θα χτυπούσε τη Γη. Θα υπήρχε αρκετός χρόνος για να ετοιμαστεί κάποια αποστολή προς αναχαίτιση’ του; Ασφαλώς και όχι. Άρα τι θα μπορούσε να διασφαλίσει τη Γη από ένα μελλοντικό κακόβουλο αστεροειδή ο οποίος θα είχε τροχιά σύγκρουσης και θα εμφανιζόταν πραγματικά την τελευταία στιγμή;

Μόνο ένα πρόγραμμα μιας διαστημικής πλατφόρμας η οποία θα βρίσκεται μόνιμα στο διάστημα σε τροχιά έτοιμη να αναχαιτίσει τον εισβολέα έγκαιρα και όχι κατόπιν εορτής.

Απεικόνιση όπου διακρίνεται με τη μπλε γραμμή η τροχιά του 2012DA14, πάρα πολύ μέσα από την τροχιά της Σελήνης αλλά και αυτής των γεωσύγχρονων δορυφόρων (πράσινη γραμμή)