Σε "μηδενική" απόσταση από την Γη περνά αστεροειδής τον ερχόμενο Φεβρουάριο

Στις 15 Φεβρουαρίου του 2013 ένας αστεροειδής πρόκειται να περάσει σε απόσταση αναπνοής από τη Γη, μια απόσταση που για τα αστρονομικά δεδομένα θεωρείται πρακτικά "μηδενική". Πρόκειται για τον αστεροειδή 2012 DA14 ο οποίος ήρθε "από το πουθενά" καθώς ανακαλύφθηκε μόλις στις αρχές του 2012 και πιο συγκεκριμένα στις 23 Φεβρουαρίου από το αστεροσκοπείο του OAM Observatory, στην La Sagra της Ισπανίας.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των αστρονόμων ο 2012 DA14 πρόκειται να περάσει από τη Γη σε απόσταση 34.596 χλμ. μέσα δηλαδή από την τρoχιά της Σελήνης 0,09 LD (Lunar Distances) ακόμη και μέσα από τοις τροχιές των γεωσύγχρονων δορυφόρωνGPS και των κατασκοπευτικών που επιχειρούν από την συγκεκριμένη απόσταση!

Το μέγεθός του αρχικά είχε εκτιμηθεί στα 45 μέτρα στη συνέχεια όμως αυτό αναθεωρήθηκε προς τα πάνω στα 57 μέτρα, έχοντας μάζα περίπου 140.000+ μετρικών τόνων.

Αρχικά και με την ανακάλυψη του συγκεκριμένου αστεροειδή υπήρξε μια ανησυχία για πιθανή σύγκρουσή του με τη Γη, το Μάιο του 2012, όταν και διευκρινίστηκε με ακρίβεια η τροχιά του- η πιθανότητα αυτή αποκλείστηκε αφήνοντας ένα «παράθυρο» μόνο για το 2020 όπου και θα ξαναπεράσει κοντά από τον πλανήτη μας αλλά και αυτή η πιθανότητα στη συνέχεια θεωρήθηκε μηδαμινή.

Πάντως η κατάσταση της τροχιάς του κατά το πόσο σίγουροι είναι οι επιστήμονες για αυτή και πόσο όχι, ανέρχεται στο 4 με το 0 να αντιπροσωπεύει την πολύ καλή πρόβλεψη και το 9 την χειρότερη δυνατή.

Πάντως εάν το σώμα αυτό έπεφτε στη Γη θα προκαλούσε έκκληση ενέργειας ίση με 2,4 μεγατόνους ΤΝΤ – με την έκρηξη στην Tunguska της Ρωσίας να εκτιμάται στους 3 με 20 μεγατόνους- ικανή να εξαφανίσει μια ολόκληρη πόλη από προσώπου γης. Βέβαια ακόμη και αν κτυπούσε τη Γη θα ήταν πιο πιθανό να πέσει σε θάλασσα –καθώς το 70% του πλανήτη μας καλύπτεται από ωκεανούς- αλλά ακόμη και αυτή προοπτική θα φάνταζε και θα ήταν τρομακτική. Το πλέον ανησυχητικό είναι ότι ανακαλύφθηκε πολύ αργά.

Τέτοια περιστατικά με αστεροειδείς να περνούν κοντά στη Γη συμβαίνουν σχετικά σπάνια. Το Φεβρουάριο ένας με διάμετρο 45 μέτρων πέρασε τόσο κοντά που η απόστασή του από τη Γη ήταν μικρότερη και από τους τηλεοπτικούς δορυφόρους! Τον περασμένο Νοέμβριο ένας άλλος με διάμετρο 360 μέτρα μπήκε ανάμεσα στη Γη και το φεγγάρι.

Το θέμα βέβαια και το ερώτημα σε αυτή την περίπτωση είναι τις θα γινόταν στην περίπτωση που ο αστεροειδής αυτός θα χτυπούσε τη Γη. Θα υπήρχε αρκετός χρόνος για να ετοιμαστεί κάποια αποστολή προς αναχαίτιση’ του; Ασφαλώς και όχι. Άρα τι θα μπορούσε να διασφαλίσει τη Γη από ένα μελλοντικό κακόβουλο αστεροειδή ο οποίος θα είχε τροχιά σύγκρουσης και θα εμφανιζόταν πραγματικά την τελευταία στιγμή;

Μόνο ένα πρόγραμμα μιας διαστημικής πλατφόρμας η οποία θα βρίσκεται μόνιμα στο διάστημα σε τροχιά έτοιμη να αναχαιτίσει τον εισβολέα έγκαιρα και όχι κατόπιν εορτής.

Απεικόνιση όπου διακρίνεται με τη μπλε γραμμή η τροχιά του 2012DA14, πάρα πολύ μέσα από την τροχιά της Σελήνης αλλά και αυτής των γεωσύγχρονων δορυφόρων (πράσινη γραμμή)

Οι καλύτερες φωτογραφίες άγριας φύσης για το 2012

Στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Αγγλίας (Natural History Museum) στο Λονδίνο ανακοινώθηκαν οι νικητές του φετινού διαγωνισμού «Φωτογράφος της Χρονιάς για το Περιβάλλον και την Αγρια Ζωή»
Ιδού μία ενδεικτική παρουσίαση μερικών από τις καλύτερες φωτογραφίες που υποβλήθηκαν στον διαγωνισμό.

4:00 τα χαράματα, κάπου ανάμεσα στη Νορβηγία και στο Βόρειο Πόλο, η βρετανίδα φωτογράφος Αννα Χένλι διέκρινε από την κουπαστή ενός πλοίου την εικονιζόμενη, μισοπαγιδευμένη σε κομμάτια πάγου αρκούδα.

Πρώτο βραβείο φωτογράφου ηλικίας 15 έως 17 ετών
Η έφηβη αγγλίδα Ιβ Τάκερ απαθανάτισε αυτόν τον γλάρο στα νερά του Τάμεση όπου καθρεφτίζονται παραμορφωμένες οι γραμμές γειτονικού μεγάρου γραφείων.

Αγρια ζωή σε αστικό περιβάλλον
Ο φινλανδός Κάι Φάγκερστορμ φωτογράφισε τη «μυστική ζωή» ενός εγκαταλελειμμένου σπιτιού και των σημερινών ενοίκων του, όπως ο εικονιζόμενος σκίουρος.

Ο αυστριακός Ρόμπερτ Ζέρερ κέρδισε το πρώτο βραβείο στην κατηγορία της ασπρόμαυρης φωτογραφίας, με τη βοήθεια του εικονιζόμενου λαγού που κοντοστάθηκε σε καλλιεργημένο χωράφι της ανατολικής Αυστρίας.

Η νυχτερινή εξόρμηση για τροφή μίας από τις μόλις 500 τίγρεις της Σουμάτρας
Το επιβλητικό και απειλούμενο με εξαφάνιση ζώο περίμενε, σε απόσταση αναπνοής, ο φακός του αμερικανού Στιβ Γουίντερ.

Μεγάλος νικητής αναδείχθηκε ο Καναδός φωτογράφος Πολ Νίκλεν, με μία εντυπωσιακή υποβρύχια λήψη αυτοκρατορικών πιγκουίνων στην Ανταρκτική.

Η λίμνη με τα 22 ναυάγια!!

Το Tobermory είναι μια μαγευτική περιοχή στο Οντάριο του...
Καναδά, που γίνεται πόλος έλξης πολλών επισκεπτών καθόλη τη διάρκεια του χρόνου, εξαιτίας του φυσικού τοπίου και των κρυστάλλινων νερών της λίμνης Huron και του Κόλπου Georgian που την περιβάλλει.

Έτσι πρέπει να είναι ο Δάσκαλος...

from on Vimeo.

101 χρόνια απο την γέννηση του Οδυσσέα Ελύτη

101 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα απο την γέννηση του μεγάλου ποιητή μας Οδυσσέα Ελύτη....

Ο ποιητής του Αξιον Εστί, το δεύτερο και δυστυχώς τελευταίο απο τότε Νόμπελ λογοτεχνίας για την Ελλάδα....και άλλα πολλά...
Στέκομαι όμως σήμερα σε μία αναδημοσίευση μέρους συνεντεύξεώς του επίκαιρη όσο ποτέ






Σήμερα συμπληρώνονται 101 χρόνια από τη γέννηση του ποιητή Οδυσσέα Ελύτη.

Η Google, η κορυφαία μηχανή αναζήτησης με ένα doodle στην αρχική της σελίδα, τιμά τον μεγάλο μας ποιητή.

Ο βραβευμένος με Νόμπελ Οδυσσέας Ελύτης γεννήθηκε σαν σήμερα (2 Νοεμβρίου του 1911), υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές με πολλές διακρίσεις στο ενεργητικό του.

Σημαντικότερες το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1979 και το Κρατικό Βραβείο Ποίησης το 1960.

Έγινε γνωστός για τα ποιητικά του έργα Άξιον Εστί, Ήλιος ο πρώτος, Το Μονόγραμμα, Ο μικρός ναυτίλος, Τα Ρω του Έρωτα και Προσανατολισμοί.

Μια δήλωση που έκανε σε συνέντευξη Τύπου που δόθηκε στις 19 Οκτωβρίου 1979, στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεταννία με αφορμή την αναγγελία για τη βράβευσή του με το Νόμπελ Λογοτεχνίας, σαρώνει σήμερα στα κοινωνικά δίκτυα και μοιάζει πιο επίκαιρη από ποτέ:

Διαβάστε τι είχε πει ο μεγάλος ποιητής μας:

« Ήδη, σας το είπα. Είναι η βαρβαρότητα. Τη βλέπω να 'ρχεται μεταμφιεσμένη, κάτω από άνομες συμμαχίες και προσυμφωνημένες υποδουλώσεις. Δεν θα πρόκειται για τους φούρνους του Χίτλερ ίσως, αλλά για μεθοδευμένη και οιονεί επιστημονική καθυπόταξη του ανθρώπου. Για τον πλήρη εξευτελισμό του. Για την ατίμωσή του.

Οπότε αναρωτιέται κανείς: Για τι παλεύουμε νύχτα μέρα κλεισμένοι στα εργαστήριά μας; Παλεύουμε για ένα τίποτα, που ωστόσο είναι το παν. Είναι οι δημοκρατικοί θεσμοί, που όλα δείχνουν ότι δεν θ' αντέξουν για πολύ. Είναι η ποιότητα, που γι' αυτή δεν δίνει κανείς πεντάρα. Είναι η οντότητα του ατόμου, που βαίνει προς την ολική της έκλειψη. Είναι η ανεξαρτησία των μικρών λαών, που έχει καταντήσει ήδη ένα γράμμα νεκρό. Είναι η αμάθεια και το σκότος. Ότι οι λεγόμενοι «πρακτικοί άνθρωποι» -κατά πλειονότητα, οι σημερινοί αστοί- μας κοροϊδεύουν, είναι χαρακτηριστικό.

Εκείνοι βλέπουν το τίποτα. Εμείς το πάν. Που βρίσκεται η αλήθεια, θα φανεί μια μέρα, όταν δεν θα μαστε πια εδώ. Θα είναι, όμως, εάν αξίζει, το έργο κάποιου απ' όλους εμάς. Και αυτό θα σώσει την τιμή όλων μας -και της εποχής μας.»