Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010
Παραδοσιακά παιχνίδια
Παρατηρώντας τους συμμαθητές μας στα διαλείμματα διαπιστώσαµε ότι αρκετοί απ’ αυτούς έπαιζαν κάποια διαχρονικά παραδοσιακά παιχνίδια, τα πιο γνωστά, κουτσό, κυνηγητό, κρυφτό, κλέφτες κι αστυνόµοι, αγαλµατάκια ακούνητα κ.ά. Σκεφτήκαµε, λοιπόν, να συζητήσουµε σχετικά µ’ αυτά τα παιχνίδια, να µάθουµε ποια µπορούμε να παίξουμε στην αυλή του σχολείου και να γνωρίσουμε και νέα. Έτσι αποφασίσαμε να καταγράψουμε κάποια παιχνίδια και μερικά λαχνίσματα και να τα παρουσιάσουμε στην εφημερίδα μας
ΤΖΑΜΙ
Χωριζόμαστε σε δύο ομάδες. Βάζουμε τα 7 πλατιά κεραμμυδάκια σε ένα μικρό κύκλο το ένα πάνω στο άλλο. Από εκείνο το σημείο μετράμε επτά βήματα και χαράζουμε μια γραμμή. Η μία ομάδα στέκεται πίσω από τη γραμμή και η άλλη
πίσω από τα κεραμμυδάκια. Η ομάδα που είναι πίσω από την γραμμή παίρνει την μπάλα και προσπαθεί με κάθε παίκτη ξεχωριστά να ρίξει τα κεραμμυδάκια. Σε περίπτωση που κανείς δεν το πετύχει αυτό οι ομάδες αλλάζουν ρόλους.
Αν κάποιος ρίξει τα κεραμμυδάκια , η ομάδα του απλώνεται γύρω από αυτά προσπαθώντας να τα βάλει πάλι το ένα πάνω στο άλλο. Η άλλη ομάδα προσπαθεί να τους χτυπήσει με την μπάλα για να τους βγάλει από το παιχνίδι και να τους εμποδίσει
να στήσουν τα κεραμμυδάκια. Όποιος παίχτης καταφέρει να στήσει τα κεραμμυδάκια φωνάζει ....ΤΖΑΜΙ.... και το παιχνίδι τελειώνει με νικήτρια την ομάδα του.
Σαββούλα Χιδ.
ΤΟ ΤΣΑΛΙΚΟ
Χωριζόμαστε σε δύο ομάδες. Παίρνουμε ένα ξύλο 10εκ.,που το λέγαμε Τσάλικο, το πελεκάγαμε και από τις δύο μεριές αντίθετα. Ανοίγαμε μια μικρή λακκούβα στο χώμα. Παίρνουμε και μια βέργα 50εκ.
Παίρναμε το Τσάλικο και το τοποθετούσαμε στην τρύπα με την μια μύτη του να είναι έξω από την τρύπα διαγώνια. Χτυπούσαμε με τη βέργα την μύτη που ήταν έξω από την τρύπα και ο Τσάλικος πεταγόταν στον αέρα. Η άλλη ομάδα που ήταν από την άλλη μεριά έπρεπε να τον πιάσουν στον αέρα .Άμα ώμος του έπεφτε έπρεπε να πετάξουν τον Τσάλικο από την γραμμή που είχαν χαράξει. Έπρεπε να πετύχουν την βέργα, που είχαν στήσει η άλλη οριζόντια πάνω στη λακκούβα, για να κερδίσουν αλλιώς
Θρασύβουλος
Μακριά γαϊδούρα
Τα παιδιά χωρίζονται σε δύο ομάδες. Η «μάνα» της ομάδας που «τα φυλάει», στέκεται με την πλάτη στηριγμένη σε έναν τοίχο κι όλα τα άλλα παιδιά, σκυμμένα και πιασμένα γερά το καθένα από τη μέση του μπροστινού του, με το κεφάλι προφυλαγμένο κάτω από τη μασχάλη του, σχηματίζουν τη «μακριά γαϊδούρα». Με το σύνθημα, τα άλλα παιδιά παίρνουν φόρα και πηδάνε πάνω στις ράχες των σκυμμένων. Όταν σκαρφαλώσουν όλα, η μάνα αρχίζει και μετράει, ενώ τα σκυμμένα παιδιά κάνουν ότι μπορούν για να ρίξουν τους καβαλάρηδες. Αν, πριν τελειώσει το μέτρημα, κάποιο παιδί χάσει την ισορροπία του και πέσει ή έστω ακουμπήσει το πόδι του κάτω, καίγεται και μαζί του όλη η ομάδα του, παίρνει τη θέση της άλλης.
Όλγα Μαρία Στέπ.
Το λιγκρί
Το λιγκρί ήταν ένα ξυλαράκι που είχε περίπου μήκος 20 εκατοστά. Το έβαζαν να ακουμπά πάνω σε δυο πέτρες που απείχαν λίγο η μια από την άλλη. Ένα παιδί κρατώντας μια στενή σανίδα προσπαθούσε να το πετάξει μακριά. Αν τα άλλα παιδιά το έπιαναν με τα δυο χέρια έπαιρναν 10 βαθμούς, αν το έπιαναν με το δεξί 20 ,με το αριστερό 40 και αν το έπιαναν ανάμεσα με τα δυο τους δάχτυλα έπαιρναν 80 βαθμούς.
Διονυσία Κουτ. ΣΤ'2.
Η Τσουλέγκρα
Η τσουλέγκρα παίζεται με δύο ξύλα, ένα μεγάλο και ένα μικρό που στις δύο του άκρες ήταν πελεκημένο. Με το μεγάλο ξύλο πετούσαμε μακριά το μικρό ξύλο το οποίο προσπαθούσαν να πιάσουν τα παιδιά που ήταν απέναντι. Αν το έπιαναν, συνέχιζε άλλος παίχτης. Αν όχι, πετούσαν την τσουλέγκρα από το σημείο που είχε σταματήσει για να χτυπήσουν το μεγάλο ξύλο που είχε τοποθετηθεί στο αρχικό σημείο. Αν δεν το χτυπούσαν, ο παίχτης χτυπούσε την τσουλέγκρα τρεις φορές, όσο πιο μακριά μπορούσε. Στη συνέχεια, μετρούσαν με βήματα την απόσταση της τσουλέγκρας και έτσι αναδεικνύονταν ο νικητής.
Μαρίνα Σωτηρία Τουφ. ΣΤ΄ 2
Λαχνίσματα
περνά περνά η Μέλισσα. Και πάει, περνά η μέλισσα και τα μελισσόπουλα και τα παιδόπουλα.
Σαββούλα, Θεωδόρα, Μάριος Ζ., Κυριακή, Θρασύβουλος.
Κοπερτί το κοπερτί τάπι τάπι ρούσι, κοπερτί το κοπερτί τάπι τάπι γκρι.
Όλγα Μαρία Στεπ. Γιώργος Ροδ.
Σι μαριάμ μαριάμ μαριάμ, σι ντορεμί μακαρό μακαρό, λέω λέω τιπ τιπ τιπ, σι μαριάμ ουάν του θρι.
Όλγα Μαρία Στεπ, Μαρίνα Τουφ, Νίκος Ροδ, Μάριος Χοτζ.
Ο Καρακατσάνης μπήκε στο τηγάνι κι έσπασε τα αυγά! αυγά τηγανιτά; Γιατί Καρακατσάνη μπήκες στο τηγάνι κι έσπασες τα αυγά, αυγά τηγανιτά;
Όλγα Μαρία Στεπ.
Ένι μένι ντου ντου μένι τρία ρομ καζακόμ πιφ τα λεβάντα πιφ.
Όλγα Μαρία Στεπ, Πέννυ Σαμ.
Τζένη Καρέζη, Κώστας Κακαβάς, Αλίκη Βουγιουκλάκη βγαίνω και τα φυλάς!
Μαρίνα Σωτηρία Τουφ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ωραία είναι αυτά τα παραδοσιακά παιχνίδια. Μπορούμε να τα παίζουμε κι εμείς, είναι διασκεδαστικά και επίσης βλέπουμε και μαθαίνουμε παιχνίδια που, ίσως, δεν τα ξέραμε και, είναι πολύ πιθανόν, να τα έπαιζαν οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας, μπορεί και οι γονείς μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμα, ενδιαφέροντα είναι τα λαχνίσματα.
Όλγα-Μαρία Στ. ΣΤ'2