Το φαινόμενο της διαδικτυακής βίας

Μέσα σε λιγότερο από 20 χρόνια το διαδίκτυο από ένα μέσο μεταφοράς πληροφοριών μεταξύ επιστημόνων και μυστικών υπηρεσιών μεταμορφώθηκε σε ένα από τα πιο λαϊκά και πολυχρησιμοποιημένα μέσα επικοινωνίας. Οι αλλαγές που έφερε στον τρόπο ζωής μας πολλές και διάφορες. Κατάφερε να παρεισφρήσει και να αλλάξει τα δεδομένα στον τρόπο οργάνωσης της εργασίας μας, την επικοινωνία με γνωστούς και φίλους, την διασκέδαση και, φυσικά, την ενημέρωση. Όπως συμβαίνει και με κάθε άλλη αλλαγή στο ανθρώπινο περιβάλλον και ιδιαίτερα στον τρόπο επικοινωνίας (π.χ. ανακάλυψη τυπογραφίας, τηλέγραφος, τηλέφωνο κτλ), έτσι και εδώ η συμπεριφορά μας δεν έμεινε ανεπηρέαστη. Όπως ήταν φυσικό το διαδίκτυο έγινε μια νέα δίοδος διοχέτευσης των συναισθημάτων και των σκέψεών μας.

Μία από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις μεταφοράς μοτίβων ανθρώπινης συμπεριφοράς στο διαδίκτυο είναι και η βία. Στην αγγλική βιβλιογραφία μάλιστα το φαινόμενο της διαδικτυακής βίας έχει και όνομα: cyberbullying. Ένας γενικός ορισμός που θα μπορούσαμε να δώσουμε στο φαινόμενο αυτό, ώστε να το διαχωρίσουμε από τις περιπτώσεις ψυχολογικής, λεκτικής και σωματικής βίας εκτός διαδικτύου (bullying) είναι πως πρόκειται για μια επιθετική και συνειδητή ομαδική ή ατομική πράξη μέσω της χρήσης του διαδικτύου και άλλων ηλεκτρονικών μέσων, η οποία στρέφεται εναντίον ενός ατόμου το οποίο είναι δύσκολο να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Παραδείγματα τέτοιας συμπεριφοράς είναι η αποστολή απειλητικών ή χλευαστικών e-mails, τα flames, η παρενόχληση μέσω IM, η δημοσίευση προσωπικών στοιχείων και φωτογραφιών χωρίς την συγκατάθεσή μας κ.α.

Αν και οι περισσότερες περιπτώσεις βίαιης παρενόχλησης εκτός διαδικτύου αφορούν κυρίως παιδιά σχολικής και εφηβικής ηλικίας^[1] , η διαδικτυακή παρενόχληση είναι ένα φαινόμενο που αγγίζει τόσο τους νεαρούς, όσο και τους ενήλικες, καθώς θύτες και θύματα μπορούν να βρεθούν και στις δύο ηλικιακές ομάδες (αν και η αλήθεια είναι πως το φαινόμενο αυτό παρουσιάζεται πιο έντονο στις νεαρότερες ηλικίες).

Αν και το φαινόμενο του cyberbullying δεν έχει ερευνηθεί επαρκώς -ιδιαίτερα στην Ελλάδα- μπορούμε να πούμε με σχετική σιγουριά πως σίγουρα θα παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις στο μέλλον, καθώς οι νέες γενιές άρχισαν ήδη να μεγαλώνουν μέσα σε έναν κόσμο όπου το διαδίκτυο και η διαδραστική επικοινωνία κυριαρχούν. Αυτό, κατά την άποψή μου, θα οδηγήσει σε σταδιακή μερική αντικατάσταση του “παραδοσιακού” bullying με το cyberbullying.

Αν και ακόμη είναι νωρίς να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα για τις μακροχρόνιες συνέπειες της διαδικτυακής βίας, υπάρχουν ήδη κάποιες έρευνες για την συσχέτιση μεταξύ cyberbullying και ανάπτυξης ψυχικών διαταραχών. Μόλις πρόσφατα Φινλανδοί επιστήμονες έκαναν έρευνα σε ένα δείγμα 7000 νεαρών Φινλανδών και βρήκαν πως ένα ποσοστό της τάξεως του 4,8% ήταν μόνο θύματα διαδικτυακής βίας (64% κορίτσια), ένα 7,8% ήταν μόνο θύτες (62% αγόρια), ενώ ένα 5,4% ήταν και θύτες και θύματα (55% αγόρια) . Ένα στα τέσσερα παιδιά που χαρακτηρίστηκαν ως θύματα διαδικτυακής βίας, ανέφεραν έντονο άγχος, φόβο και ανασφάλεια, κάτι που τα κάνει ιδιαίτερα ευάλωτα για την ανάπτυξη συναισθηματικής διαταραχής στο μέλλον.

Από τα πιο ενδιαφέροντα αποτελέσματα της έρευνας αυτής όμως ήταν οι συσχετίσεις που βρήκαν οι ερευνητές μεταξύ της ιδιότητας του θύτη και του θύματος και της ανάπτυξης ψυχοσωματικών, συναισθηματικών και γνωστικών συμπτωμάτων. Οι θύτες βρέθηκαν να έχουν προβλήματα με την οργάνωση και διευθέτηση εργασιών, και παρουσίαζαν συμπτώματα γενικότερης αντικοινωνικής συμπεριφοράς. Από την άλλη πλευρά, τα θύματα σχετίστηκαν θετικά με ανάπτυξη συναισθηματικών προβλημάτων, ανασφάλεια και έντονα σωματικά συμπτώματα (πονοκέφαλος, πόνος στο στομάχι, προβλήματα ύπνου).

Το φαινόμενο της βίας στο ελληνικό σχολείο - Το παιδί μου ειναι δεκτης βίας;

Μήπως το παιδί μου είναι δέκτης Βίας; Τα πρώτα σημάδια κακοποίησης παρουσιάζονται όταν το παιδί γυρίζει συχνά στο σπίτι με εκδορές (γδαρσίματα), μελανιές, χτυπήματα στο κεφάλι, στα πόδια και τα χέρια, τα οποία τις περισσότερες φορές τα κρύβει για να μην αναγκαστεί να δώσει εξηγήσεις στην οικογένειά του. Φυσικά, όλα τα παιδιά χτυπούν πάνω στο παιχνίδι, όμως η συχνότητα που τα εντοπίζουμε μπορούν να μας βάλουν σε σκέψεις, όταν ειδικά συνδυάζονται και με περίεργες και ασυνήθιστες συμπεριφορές. Τα παιδιά που δέχονται βία στο σχολείο συνήθως παρουσιάζουν διαταραχές στη συμπεριφορά τους, κλείνονται στον εαυτό ή και αντίθετα έχουν έντονες αντιδράσεις και επιθετική συμπεριφορά. Αυτές οι έντονες ψυχολογικές του μεταπτώσεις οφείλονται στο ότι το παιδί συνήθως ντρέπεται γι’αυτό που του συμβαίνει και παράλληλα φοβάται να το αντιμετωπίσει μόνο του. Επίσης πολλές φορές είναι ενοχικό και θεωρεί ότι  αυτό ευθύνεται για ό,τι του συμβαίνει και αυτό διότι έχει μάθει να επιπλήττεται και να τιμωρείται μόνο όταν κάνει κάτι λάθος. Η απότομη πτώση της επίδοσης του στα μαθήματα και η έλλειψη όρεξής, που άλλοτε είχε να ασχοληθεί με αυτά, καθώς και η ξαφνική άρνησή του να πάει το πρωί στο σχολείο, είναι κάποια από τα συνήθη σημάδια που θα πρέπει να μας προβληματίσουν οτι κάτι συμβαίνει στο παιδί που παλαιότερα δεν συνέβαινε. Ακόμα, η ασυνέπεια στις υποχρεώσεις του παιδιού καθώς και η έντονη αφηρημάδα του δηλώνουν πως κάτι το προβληματίζει και διαρκώς το σκέφτεται. Τέλος, ένα παιδί που κακοποιείται, σταματάει να μιλάει στην οικογένειά του για το πώς πέρασε την ημέρα του στο σχολείο, κρύβει πράγματα και αποφεύγει τις ερωτήσεις των γονιών του που περιέχουν λεπτομέρειες.                                              

Πολύ σημαντικό είναι να μπορούμε να αναγνωρίσουμε ένα παιδί που δέχεται βία από το διαδίκτυο. Βέβαια αυτό είναι κάτι πολύ δύσκολο γιατί όταν πρόκειται για έφηβο τα συμπτώματα που μπορεί να εντοπίσουμε, είναι πολύ πιθανό να είναι απλά και φυσιολογικά χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης ηλικίας, όπως το να περνούν το περισσότερο μέρος της ημέρας μπροστά στον υπολογιστή και να μην συμμετέχουν σε πολλές από τις δραστηριότητες της υπόλοιπης οικογένειας. Επίσης, το να ξενυχτάει και να αργεί να ξυπνήσει, να αλλάζει η συμπεριφορά του, να γίνεται επιθετικό πολλές φορές και άλλες να κλείνεται έντονα στο εαυτό του, κάτι δηλαδή που χαρακτηρίζει σχεδόν κάθε έφηβο. Πώς μπορώ να το προφυλάξω από τα χειρότερα; Ο έγκαιρος εντοπισμός του προβλήματος σίγουρα αποτελεί και το μεγαλύτερο μέρος  της λύσης του. Από τη στιγμή που ο γονέας παρατηρήσει τα πρώτα σημάδια δηλαδή σημάδια στο σώμα του παιδιού αρκετά συχνά, σε συνδυασμό με έντονες αλλαγές στη συμπεριφορά του, θα πρέπει να πλησιάσει το παιδί με ψυχραιμία, και να συζητήσει μαζί του για το πώς πέρασε την μέρα του στο σχολείο. Είναι πολύ πιθανό, το παιδί να αποφύγει την κουβέντα, να απομακρυνθεί ή ακόμη και να αλλάξει συζήτηση. Συχνά, τα παιδιά που δέχονται βία ντρέπονται να εκμυστηρευτούν το πρόβλημά τους γιατί φοβούνται πως ευθύνονται αυτά για το κακό αυτό και ότι θα δεχτούν την επίπληξη του γονέα. Αυτό συμβαίνει συχνότερα όταν το παιδί δέχεται βία από το δάσκαλο, έναν ενήλικα δηλαδή που σέβονται όλοι, αλλά πολύ συχνά και όταν δέχεται βία από συμμαθητή του. Έτσι λοιπόν, ο γονέας, εξοπλισμένος με μεγάλη υπομονή και γεμάτος αγάπη, πρέπει να προσπαθήσει να κερδίσει την εμπιστοσύνη του παιδιού και να μάθει ακριβώς τι του συνέβη. Το παιδί πρέπει να νιώσει ότι ο γονέας θα του παρέχει μεγάλη στήριξη στο πρόβλημά του, για να καταφέρει να αποκαλύψει το μυστικό του και να το αντιμετωπίσουν μαζί και αποτελεσματικά. Τόνωση αυτοπεποίθησης Το παιδί που αντιμετωπίζει μόνο του το πρόβλημα και δεν το μοιράζεται με τους δικούς του ανθρώπους, νιώθει ότι ευθύνεται το ίδιο για ότι του συμβαίνει, αισθάνεται υποβιβασμένο από κάποιον δυνατότερο που του ασκεί εξουσία και καταφέρνει να του καθορίζει τη ζωή. Ο γονέας από την πλευρά του οφείλει να του τονώσει την αυτοπεποίθησή και να το πείσει ότι θύτης δεν είναι τίποτα άλλο από ένα παιδί με πολλά σύνδρομα, χαμηλή αυτοεκτίμηση και σκορπάει  το φόβο γιατί υποβαθμίζοντας τους άλλους αισθάνεται δυνατός και σημαντικός. Άρα, πρόκειται για ένα παιδί αδύναμο και βαθιά φοβισμένο. Αν το παιδί-θύμα νιώσει τη δύναμη που έχει μέσα του δεν θα αφήσει το πρόβλημα να το στιγματίσει και θα καταφέρει με τη βοήθεια των γονέων του να το αντιμετωπίσει και να σβήσει τις πληγές που του δημιούργησε η δυσάρεστη γι αυτό κατάσταση. Συνεργασία με τους Δασκάλους Ο δάσκαλος, επειδή έχει καθημερινή επαφή με τα παιδιά, από την πρώτη στιγμή μπορεί να εντοπίσει το πρόβλημα πρώτος και να ενημερώσει τις οικογένειες των παιδιών που εμπλέκονται στην περίπτωση αυτή και μαζί να δώσουν τη λύση. Όμως, τις περισσότερες φορές, τα περιστατικά βίας δεν γίνονται κάτω από το βλέμμα των δασκάλων αλλά με μυστικότητα, με αποτέλεσμα να εντοπίζουν τα σημάδια βίας πρώτοι οι γονείς. Έτσι αυτοί  θα πρέπει να ενημερώσουν σύντομα το δάσκαλο, ο οποίος με συζήτηση μέσα στην τάξη αλλά και κατ’ιδίαν με το παιδί που ασκεί βία, να το συμβουλέψει, να του δώσει αρμοδιότητες αλλά και να το επιβραβεύσει σε κάθε τι καλό που κάνει, έτσι ώστε να το κάνει να αισθανθεί σημαντικό και να καταπολεμήσει τα διάφορα σύνδρομα που το βαραίνουν και το οδηγούν σε παραβατικές συμπεριφορές. Επιπλέον, ο δάσκαλος έχει την ικανότητα να πλησιάσει το παιδί που του ασκείται βία, να του παρέχει στήριξη και να το κάνει να τον εμπιστευτεί. Όμως, απαραίτητη προϋπόθεση, για να καταφέρει να φέρει εις πέρας μια τέτοια δύσκολη κατάσταση, αποτελεί η σωστή συνεργασία με τους γονείς του θύματος και του θύτη και η διάθεσή τους να δεχτούν την κατάσταση και όχι να εθελοτυφλούν. Τέλος, ο δάσκαλος έχει τη δυνατότητα να καλλιεργήσει τις μεταξύ τους σχέσεις, φέρνοντας κοντά τα δύο παιδιά με διάφορες εργασίες και παιχνίδια, δηλαδή μέσω της ομαδικότητας και της συνεργασίας. Παιδιά- παρατηρητές Αλλά και τα υπόλοιπα παιδιά της τάξης αποτελούν μέρος του προβλήματος και μπορούν να παίξουν καταλυτικό ρόλο στην αντιμετώπιση των φαινομένων βίας στο σχολείο. Τα παιδιά-παρατηρητές μιας τέτοιας κατάστασης, έχουν την τάση να δείχνουν συμπάθεια στο παιδί που ασκεί την βία και αυτό συμβαίνει επειδή λογικά φοβούνται μην γίνουν και αυτά ο επόμενος στόχος του, έτσι φέρονται άδικα στο πρόσωπο του θύματος, που αισθάνεται ότι δεν βρίσκει συμπαραστάτες στη δύσκολη αυτή κατάσταση στην οποία μπλέχτηκε , ενώ αντίθετα ο θύτης επιβεβαιώνεται και ουσιαστικά επιβραβεύεται από τους συμμαθητές του. Αν όμως ο δάσκαλος προάγει τη δικαιοσύνη μέσα στην τάξη, μπορεί να καθοδηγήσει τα παιδιά να μάθουν πώς να συμβουλεύουν το παιδί που δημιουργεί το πρόβλημα και πως ένας άλλος συμμαθητής τους  έχει ανάγκη τη συμπαράστασή τους.  

Το φαινόμενο της βίας στο ελληνικό σχολείο - Το παιδί μου σκορπάει το φόβο

Το παιδί μου σκορπάει το φόβο Πολλές οικογένειες δέχονται παράπονα από δασκάλους και μαθητές ότι το παιδί τους παρουσιάζει επιθετική συμπεριφορά στο σχολείο και τρομοκρατεί τους υπόλοιπους μαθητές. Ρόλος των γονέων είναι καταρχάς να μην αδιαφορήσουν θεωρώντας πως οι μαρτυρίες είναι υπερβολικές και ότι είναι κάτι που θα διορθωθεί από μόνο του. Οπωσδήποτε είναι απαραίτητη η παρέμβαση του γονέα σε μια τέτοια περίπτωση, ο οποίος θα πρέπει να προσπαθήσει, με τη βοήθεια πάντα του δασκάλου, να πλησιάσει το παιδί του και να εντοπίσει τη ρίζα του προβλήματος, όπως το αν το παιδί χρειάζεται απλά την προσοχή των άλλων γιατί ίσως στο σπίτι το παραμελούν ή πιθανόν να έχει μπλεχτεί με «κακές» παρέες ή ακόμη να έχει πολύ χαμηλή αυτοπεποίθηση και να αντλεί δύναμη προκαλώντας το φόβο στα υπόλοιπα παιδιά. Εφόσον το πρόβλημα παραμένει και οι γονείς αισθάνονται ότι δεν μπορούν να το αντιμετωπίσουν μόνοι τους, είναι απαραίτητη η παρέμβαση κάποιου ψυχολόγου, που κανονικά οφείλει να διαθέτει κάθε σχολείο και φυσικά αυτό δεν ισχύει, ο οποίος θα μπορέσει να εντοπίσει τις αδυναμίες του παιδιού και να το βοηθήσει να αντιμετωπίσει όλα τα εσωτερικά του προβλήματα. Το πρόβλημα όμως στη χώρα μας είναι ότι δεν μας είναι εύκολο να δεχτούμε ότι το παιδί μας χρειάζεται τη βοήθεια κάποιου ειδικού  και δυστυχώς έχουμε ακόμη ταμπού στο θέμα του ψυχολόγου, επειδή θεωρούμε ότι μια επίσκεψή μας θα καταστήσει το παιδί μας «ψυχικά άρρωστο» και θα το στιγματίσει, συγχέοντας  το επάγγελμα του με του ψυχιάτρου. Ο ρόλος του όμως πολλές φορές είναι βαρυσήμαντος και μπορεί να φέρει και πάλι την ηρεμία στο σπίτι και το σχολείο με λίγες μόνο συνεδρίες, διότι μπορεί να βοηθήσει το παιδί να διαχειρίζεται το θυμό του, να ελέγχει τα συναισθήματά του και να ξαναγίνει μέλος της ομάδας του σχολείου. Σίγουρα μια τέτοια κατάσταση δεν είναι καθόλου εύκολη και ευχάριστη για καμία οικογένεια, όμως ο έγκαιρος εντοπισμός του προβλήματος, καθώς και των λόγων που το προκαλούν, μπορεί να λειτουργήσει θετικά στην επίλυσή του. Οφείλουμε όλοι μας να γνωρίζουμε πως το ίδιο το παιδί δεν ευθύνεται για τις παραβατικές του αντιδράσεις, αλλά όλες εκείνες οι επιρροές και τα αρνητικά μηνύματα που δέχεται καθημερινά  από το περιβάλλον του και την ίδια την κοινωνία στη οποία αναπτύσσεται. Το χειρότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να κατηγορήσουμε και να περιθωριοποιήσουμε ένα τέτοιο παιδί, που στην ουσία είναι δικό μας δημιούργημα, αλλά οφείλουμε να το βοηθήσουμε με όλες μας τις δυνάμεις να βρει το δρόμο του έτσι ώστε να αποφύγουμε την πλήρη αλλοτρίωση του χαρακτήρα του, που θα του στοιχίσει το μέλλον του.   Γρηγοριάδου Κωνσταντίνα (Δασκάλα Δημ. Εκπαιδευσης)

Προτάσεις για την αντιμετώπιση της ενδοσχολικής βίας

Κοινή παρατήρηση όσων έρχονται σε επαφή με εφήβους είναι ότι τα τελευταία χρόνια η επιθετικότητα μεταξύ τους έχει αυξηθεί. Κι αυτό είναι ένα πρόβλημα που συνεχώς αυξάνεται και οι επιπτώσεις του επηρεάζουν τόσο το σχολικό περιβάλλον όσο και την κοινωνία. Ο συνήγορος του πολίτη την περασμένη χρονιά έκανε μια έρευνα για το πώς μπορεί να προληφθεί και να αντιμετωπιστεί η σχολική βία και ενημέρωσε  σχετικά το Υπουργείο Παιδείας. Σύμφωνα με τις διαπιστώσεις που έγιναν αυτό που χρειάζεται πρωτίστως είναι η διαμόρφωση καλού σχολικού κλίματος και επικοινωνίας, διαλόγου και εμπιστοσύνης ανάμεσα σε εκπαιδευτικούς και μαθητές κι αυτό θεωρείται ότι είναι το πρώτο και το πιο σημαντικό βήμα. Επιπλέον, θα πρέπει τα σχολεία να προχωρήσουν στη διεξαγωγή προγραμμάτων και βιωματικών εργαστηρίων που στόχο θα έχουν τη βελτίωση των κοινωνικών δεξιοτήτων και των σχέσεων συνύπαρξης - συνεργασίας. Στα εργαστήρια αυτά θα μπορούν οι μαθητές να συμμετέχουν εθελοντικά, λαμβάνοντας κατάλληλα κίνητρα. Μια ακόμη πρόταση είναι να υπάρχουν σε κάθε σχολική μονάδα εκπαιδευτικοί, που θα έχοντας λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση θα λειτουργούν ως διαμεσολαβητές μεταξύ των μαθητών που έχουν εμπλακεί σε διαμάχη. Μέσω της διαδικασίας της ακρόασης θα πρέπει οι μαθητές να εξηγούν τα κίνητρα που τους οδήγησαν στις συγκεκριμένες συμπεριφορές και μαζί με τους καθηγητές τους θα προσπαθούν να βρίσκουν μια λύση. Σε περιπτώσεις που κρίνεται απαραίτητο, προτείνεται η  συμμετοχή υποστηρικτικών μηχανισμών (ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών κλπ), για την επίλυση σοβαρών ζητημάτων που σχετίζονται και με παράγοντες εξωτερικούς των σχολείων, όπως προσωπικά ή οικογενειακά προβλήματα. Τέλος, πρέπει να δημιουργηθεί μεταξύ γονιών και εκπαιδευτικών ένα δίαυλος επικοινωνίας, συνεχώς ανοιχτός, που θα επιτρέπει στους γονείς να συζητούν τους προβληματισμούς τους ή να βρίσκουν λύσεις στις απορίες τους. Θα πρέπει, με λίγα λόγια, το σχολείο να είναι ένας χώρος ανοιχτός, έτοιμος να υποδεχτεί τους γονείς και να τους αντιμετωπίσει με τη δέουσα προσοχή.

Το φαινόμενο της βίας στο ελληνικό σχολείο

Κάποτε τα περιστατικά βίας και παραβατικότητας των ανηλίκων αποτελούσαν κάτι τελείως άγνωστο για την ελληνική πραγματικότητα. Οι ανησυχίες των γονέων περιορίζονταν μόνο στην επίδοση των παιδιών τους στα μαθήματα και ο χώρος του σχολείου ήταν για αυτά  εξίσου ασφαλής με το σπίτι τους. Συγκλονιστήκαμε όλοι μας στο άκουσμα τις απίστευτης αγριότητας που επέδειξε ο νεαρός σπουδαστής στη σχολή του ΟΑΕΔ στο Ρέντη, που γεμάτος οργή επεχείρησε να δολοφονήσει τους συμμαθητές του και μετά με ασύλληπτη αποφασιστικότητα αφαίρεσε με όπλο τη ζωή του σαν να μην την άντεχε άλλο. Από πού άντλησε όλο αυτό το μίσος, τι τον ώθησε να το κάνει και γιατί αντιμετώπισε τη ζωή του με τόση απαισιοδοξία;  Τα τελευταία χρόνια όμως παρουσιάζονται όλο και πιο συχνά περιστατικά βίας και παραβατικότητας σε Γυμνάσια, Λύκεια αλλά πλέον και σε Δημοτικά σχολεία, γεγονός που συγκλονίζει και πανικοβάλλει πολλές οικογένειες κυρίως των μεγάλων πόλεων. Η χώρα μας πλέον ζει έντονα την εποχή της παγκοσμιοποίησης και το μονοπολιτισμικό εκπαιδευτικό σύστημα που άλλοτε υπήρχε, αντικαταστάθηκε πλέον από ένα πολυπολιτισμικό και έντονα ποικιλόμορφο σύστημα στο οποίο η χώρα μας φαίνεται να μην έχει καταφέρει να προσαρμοστεί ακόμη.  Οι οικονομικές ανισότητες, οι καινούριες μορφές ψυχαγωγίας των παιδιών, ο έκδηλος ρατσισμός, η έλλειψη του απαραίτητου χρόνου των γονέων και τα λάθος πρότυπα είναι κάποιες από τις αιτίες που ευνοούν παραβατικές συμπεριφορές των παιδιών και δημιουργούν αυτό το πολυδιάστατο πρόβλημα που μέχρι πρότινος ήταν παντελώς άγνωστο στην Ελλάδα. Μαθητές και εκπαιδευτικοί μπαίνουν άλλοτε στη θέση του θύματος και άλλοτε στη θέση του θύτη, διότι πολλές φορές η άσκηση βίας ξυπνάει την αντίδραση και την εκδικητική συμπεριφορά προκειμένου το θύμα να προφυλαχτεί και να σταματήσει το βασανιστήριο που υπόκειται, με αποτέλεσμα η βία να προκαλεί τη βία και αυτός ο φαύλος κύκλος να εντείνει το πρόβλημα εις βάρος κυρίως των παιδιών. Και όταν μιλάμε για βία δεν εννοούμε μόνο τη σωματική, αλλά και τη ψυχολογική και λεκτική βία, μορφές που κάποιες φορές είναι πιο επιβλαβείς για το παιδί από τη σωματική, εφόσον επηρεάζουν έντονα την ψυχοσύνθεσή του και τα σημάδια τους αργούν να επουλωθούν βασανίζοντας και προκαλώντας έναν μόνιμο φόβο στο θύμα. Δυστυχώς, τις περισσότερες φορές γονείς και εκπαιδευτικοί γίνονται έρμαια αυτών των καταστάσεων, μη γνωρίζοντας πώς να καταπολεμήσουν ένα περιστατικό χωρίς να προκαλέσουν περαιτέρω προβλήματα, όπως το στιγματισμό κάποιου παιδιού και την άδικη επίρρηψη ευθυνών, γεγονός που πιθανόν να προκαλέσει μεγαλύτερα ξεσπάσματα θυμού και προβλήματα μεταξύ παιδιών και οικογενειών. Η θέση του εκπαιδευτικού είναι πολύ λεπτή σε τέτοιες καταστάσεις και οφείλει να κινηθεί με διακριτικότητα και απόλυτη συνεργασία με τις εμπλεκόμενες στο περιστατικό οικογένειες. Όμως σε πολλά σχολεία της χώρας, κυρίως όπου υπάρχει και ποικιλομορφία στο σύνολο των παιδιών, το φαινόμενο βρίσκεται σε μεγάλη έξαρση και οι εκπαιδευτικοί αντιμετωπίζουν καθημερινά την αδιαφορία αλλά συχνά και την επίθεση των οικογενειών των παραβατικών παιδιών, με αποτέλεσμα να μην καταφέρνουν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα με επιτυχία. Γρονθοκοπήματα, απειλές με αιχμηρά αντικείμενα, ξεκαθάρισμα λογαριασμών με ραντεβού σε κάποια γειτονιά και  γελοιοποίηση συνεσταλμένων παιδιών, είναι κάποια μόνο από τα περιστατικά που συμβαίνουν καθημερινά στον ελληνικό σχολικό χώρο και προκαλούν το φόβο παιδιών και γονέων.

Μουσείο σύγχρονης τέχνης

Την Παρασκευή 29 Νοεμβρίου πήγαμε με την τάξη μου και την Δ1 τάξη στο μουσείο σύγχρονης τέχνης.

Βρίσκεται στο χώρο της έκθεσης στην πλατεία ΧΑΝΘ.
Στην είσοδο του μουσείου υπάρχει ένα εντυπωσιακό έργο τέχνης που λέγεται έκρηξη. Το μουσείο είναι γεμάτο με φωτογραφίες, ζωγραφιές και σύγχρονα έργα τέχνης. Η ξεναγός μας εξήγησε κάποια από τα έργα. Στη συνέχεια πήγαμε στο εργαστήρι και χαράξαμε διάφορα σχέδια. Τα εκτυπώσαμε στον εκτυπωτή.
Είναι πολύ ενδιαφέρον το μουσείο, σας προτείνουμε να το επισκεφθείτε.
Δ2 τάξη-8ου Δ.Σ.

Ερασιτέχνες «κυνηγοί» του Διαστήματος.

Δεν είναι φυσικοί, δεν είναι αστρονόμοι αλλά αγαπούν με το ίδιο πάθος τον Κόσμο στον οποίο βρισκόμαστε. Απλοί πολίτες εξερευνούν το Διάστημα και κάνουν σημαντικές ανακαλύψεις!

Τον γύρο του κόσμου έκανε πριν από λίγες ημέρες η είδηση ότι σε ένα ηλιακό σύστημα που βρίσκεται σε απόσταση 2.500 ετών φωτός από εμάς εντοπίστηκε ένας έβδομος πλανήτης, γεγονός που το καθιστά ένα από τα μεγαλύτερα ηλιακά συστήματα που έχουν ανακαλυφθεί ως σήμερα. Η πρόσφατη ανακάλυψη έχει όμως διπλή σημασία και αξία. Εκτός του ότι έφερε στο φως ένα ηλιακό σύστημα που έχει κοινά χαρακτηριστικά με το δικό μας, έγινε από ιδιώτες εθελοντές ερευνητές οι οποίοι μελέτησαν δεδομένα του διαστημικού τηλεσκοπίου Kepler στα οποία η NASA έχει επιτρέψει την πρόσβαση σε όποιον το επιθυμεί.
Τα τελευταία χρόνια μια σειρά από τεχνολογικές καινοτομίες επέτρεψαν σε χιλιάδες θαυμαστές του Διαστήματος να πραγματοποιούν παρατηρήσεις και έρευνες, κάνοντας μάλιστα συχνά σημαντικές ανακαλύψεις.

Μία από τις πολλές είναι Η σαπουνόφουσκα.

Ένας Αμερικανός ερασιτέχνης αστρονόμος ανακάλυψε ένα εντυπωσιακό όσο και περίεργο φαινόμενο στο Διάστημα. Ο Ντέιν Τζουράσεβιτς εντόπισε στον αστερισμό του Κύκνου ένα νεφέλωμα που μέσα από το τηλεσκόπιο μοιάζει με γιγαντιαία σαπουνόφουσκα. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το σφαιρικό σχήμα του νεφελώματος οφείλεται σε έναν συνδυασμό αερίων και πλάσματος που εκτόξευσε στο Διάστημα ένα γερασμένο άστρο το οποίο βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο της ύπαρξής του. Ο κήπος-αστεροσκοπείο.

Έκπληκτους έχει αφήσει τους επιστήμονες ένας Βρετανός ερασιτέχνης αστρονόμος με τις εικόνες του Σύμπαντος που καταφέρνει να απαθανατίσει. Ο 40χρονος ιδιωτικός υπάλληλος Πίτερ Σαχ έκανε μια τρύπα σε ένα ξύλινο υπόστεγο στον κήπο του, τοποθέτησε εκεί ένα μικρό τηλεσκόπιο και περιμένει κάθε φορά την κατάλληλη στιγμή για να τραβήξει εικόνες από τον γαλαξία μας. Οι εικόνες αυτές είναι τόσο καλές που σύμφωνα με τους ειδικούς συναγωνίζονται εκείνες του Ηubble και των άλλων διαστημικών τηλεσκοπίων. Ο Σαχ έχει καταφέρει να τραβήξει δεκάδες εντυπωσιακές φωτογραφίες από όλα τα μήκη και πλάτη του γαλαξία μας.

28η Οκτωβρίου 1940

Εναντίον της Ιταλίας

Η Ιταλία, που δεν έκρυβε την επιδίωξη της να κυριαρχήσει στη Μεσόγειο, είχε αρχίσει εχθρικές ενέργειες εις βάρος της Ελλάδας. Η σοβαρότερη ήταν ο τορπιλισμός του αντιτορπιλικού «ΕΛΛΗ» στο λιμάνι της Τήνου στις 15 Αυγούστου 1940.
Στις 28 Οκτωβρίου 1940 η Ιταλία ζήτησε από τον πρωθυπουργό Ι. Μεταξά την παράδοση της χώρας. Η απάντηση ήταν: ΟΧΙ.
Λίγο αργότερα τα ιταλικά στρατεύματα εισέβαλαν στα εδάφη μας από τα ελληνοαλβανικά σύνορα. Ο ελληνικός στρατός, αφού απέκρουσε την ξαφνική επίθεση στα βουνά της Πίνδου, προχώρησε νικηφόρα και μπήκε στη Βόρεια Ήπειρο, όπου οι Έλληνες κάτοικοι τον υποδέχτηκαν ως ελευθερωτή.

Ο Χίτλερ, βλέποντας ότι οι Ιταλοί παρά τον τελειότερο εξοπλισμό και τις μεγαλύτερες δυνάμεις τους δεν μπορούσαν να κατακτήσουν την Ελλάδα, αποφάσισε να επέμβει ο ίδιος τον Απρίλιο του 1941. Ο στρατός μας, που υπερασπιζόταν το Ρούπελ και τα άλλα οχυρά στα σύνορα με τη Βουλγαρία, αγωνίστηκε ηρωικά. Η Ελλάδα όμως δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει ταυτόχρονα και τους δυο επιδρομείς. Οι Γερμανοί, για να την κατακτήσουν, αναγκάστηκαν να θυσιάσουν διαλεχτά τμήματα του στρατού τους.
Ο ηρωικός αγώνας του ελληνικού στρατού, εκτός από τις μεγάλες απώλειες που προκάλεσε στον Άξονα, ανάγκασε τη Γερμανία να καθυστερήσει την επίθεση της εναντίον της Ρωσίας. Αυτή η καθυστέρηση συνέβαλε στην τελική ήττα των Γερμανών, οι οποίοι, εκτός από την αντίσταση των Ρώσων, είχαν να αντιμετωπίσουν και τον ανυπόφορο ρωσικό χειμώνα.


Ο λαός, όμως, δεν έσκυψε το κεφάλι, παρότι βρέθηκαν, όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη, κάποιοι άνθρωποι που δε δίστασαν να συνεργαστούν με τους κατακτητές. Σύντομα δημιουργήθηκαν αντιστασιακές οργανώσεις στις πόλεις, που αντιμετώπισαν αρχικά το ζήτημα της επιβίωσης του πληθυσμού μετά την τρομερή εμπειρία των εκατοντάδων χιλιάδων νεκρών της πείνας το χειμώνα του 1941-42 στην Αθήνα και τον Πειραιά, και στη συνέχεια οργάνωσαν την αντίσταση στην πολιτική επιστράτευση που επέβαλε την υποχρεωτική αποστολή Ελλήνων εργατών στη Γερμανία.
Παράλληλα, άρχισε ο ανταρτοπόλεμος εναντίον των κατακτητών στα ελληνικά βουνά. Περιοχές ολόκληρες απελευθερώθηκαν και στην «Ελεύθερη Ελλάδα» που δημιουργήθηκε με τον τρόπο αυτό λειτούργησαν νέοι θεσμοί.
Οι Γερμανοί αντέδρασαν με μανία: φυλάκιζαν, βασάνιζαν, κατέστρεφαν και έκαιγαν πόλεις και ολόκληρα χωριά, όπως τα Καλάβρυτα και το Δίστομο. Χιλιάδες άνθρωποι αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν.


Η Εθνική αντίσταση θέριεψε και προκαλούσε στον κατακτητή σοβαρές απώλειες. Κορυφαίο κατόρθωμα, κατά την πρώτη φάση ανάπτυξης της αντίστασης, ήταν η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου (25 Νοεμβρίου 1942). Με την καταστροφή της καθυστέρησε ο ανεφοδιασμός των στρατευμάτων του Άξονα, που πολεμούσαν στην Αφρική. Από την άλλη μεριά η αντίσταση ανάγκασε τους κατακτητές να διατηρήσουν πολύ στρατό στην Ελλάδα, ενώ τους ήταν απαραίτητος σε άλλα μέτωπα. Ήταν μια ακόμη προσφορά των Ελλήνων στη συμμαχική νίκη εναντίον των δυνάμεων του Άξονα. Αυτή η νίκη οδήγησε και στην απελευθέρωση της Ελλάδας στις 12 Οκτωβρίου 1944.

Αργότερα (1947), η Ελλάδα κατάφερε να προσαρτήσει τα Δωδεκάνησα, τα οποία μέχρι τότε ήταν στην ιταλική κατοχή.
Δ2

Άγιος Δημήτριος ο Μυροβλύτης

Ο Άγιος Δημήτριος γεννήθηκε περί το 280 - 284 μ.Χ. και μαρτύρησε επί των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού το 303 μ.Χ. ή το 305 μ.Χ. ή (το πιο πιθανό) το 306 μ.Χ.

Ο Δημήτριος ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας στη Θεσσαλονίκη. Σύντομα ανελίχθηκε στις βαθμίδες του Ρωμαϊκού στρατού με αποτέλεσμα σε ηλικία 22 ετών να φέρει το βαθμό του χιλιάρχου. Ως αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού κάτω από τη διοίκηση του Τετράρχη (και έπειτα αυτοκράτορα) Γαλερίου Μαξιμιανού, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Διοκλητιανός, έγινε χριστιανός και φυλακίστηκε στην Θεσσαλονίκη το 303 μ.Χ., διότι αγνόησε το διάταγμα του αυτοκράτορα Διοκλητιανού «περί αρνήσεως του χριστιανισμού». Μάλιστα λίγο νωρίτερα είχε ιδρύσει κύκλο νέων προς μελέτη της Αγίας Γραφής.

Στη φυλακή ήταν και ένας νεαρός χριστιανός ο Νέστορας (βλέπε 27 Οκτωβρίου), ο οποίος θα αντιμετώπιζε σε μονομαχία τον φοβερό μονομάχο της εποχής Λυαίο. Ο νεαρός χριστιανός πριν τη μονομαχία επισκέφθηκε τον Δημήτριο και ζήτησε τη βοήθειά του. Ο Άγιος Δημήτριος του έδωσε την ευχή του και το αποτέλεσμα ήταν ο Νέστορας να νικήσει το Λυαίο και να προκαλέσει την οργή του αυτοκράτορα. Διατάχθηκε τότε να θανατωθούν και οι δύο, Νέστορας και Δημήτριος.

Οι συγγραφείς εγκωμίων του Αγίου Δημητρίου, Ευστάθιος Θεσσαλονίκης, Γρηγόριος ο Παλαμάς και Δημήτριος Χρυσολωράς, αναφέρουν ότι το σώμα του Αγίου ετάφη στον τόπο του μαρτυρίου, ο δε τάφος μετεβλήθη σε βαθύ φρέαρ που ανέβλυζε μύρο, εξ ου και η προσωνυμία του Μυροβλήτου.

Στις βυζαντινές εικόνες αλλά και στη σύγχρονη αγιογραφία ο Άγιος Δημήτριος παρουσιάζεται αρκετές φορές ως καβαλάρης με κόκκινο άλογο (σε αντιδιαστολή του λευκού αλόγου του Αγίου Γεωργίου) να πατά τον άπιστο Λυαίο.

Σήμερα ο Άγιος Δημήτριος τιμάται ως πολιούχος Άγιος της Θεσσαλονίκης.

Ένα από τα πολλά θαύματα του Αγίου είναι και το εξής. Το 1823 μ.Χ. οι Τούρκοι που ήταν αμπαρωμένοι στην Ακρόπολη της Αθήνας ετοίμαζαν τα πυρομαχικά τους για να χτυπήσουν με τα κανόνια τους, τους Έλληνες που βρισκόντουσαν στον ναό του Αγίου Δημητρίου, μα ο Άγιος Δημήτριος έκανε το θαύμα του για να σωθούν οι Χριστιανοί και η πυρίτιδα έσκασε στα χέρια των Τούρκων καταστρέφοντας και τμήμα του μνημείου του Παρθενώνα. Για να θυμούνται αυτό το θαύμα, ο ναός λέγεται από τότε Άγιος Δημήτριος Λουμπαρδιάρης, από την λουμπάρδα δηλαδή το κανόνι των Τούρκων που καταστράφηκε.
Δ2

Φωτογραφίες από έκρηξη ηφαιστείου

Οι εκρήξεις των ηφαιστείων είναι τόσο επικίνδυνες όσο και εντυπωσιακές. Αυτό το ξέρει καλά ο φωτογράφος Σον Κινγκ, ο οποίος έχει παρακολουθήσει από ... επικίνδυνα κοντά εκατοντάδες εκρήξεις και τις έχει φωτογραφίσει. Τις πιο εντυπωσιακές φωτογραφίες ωστόσο έχει τραβήξει στο ηφαίστειο Κιλάουεα της Χαβάης, το οποίο δεν σταματά να εκρήγνυται από το 1983.

Μάλιστα, ο Κινγκ πάσχει από αχρωματοψία, ωστόσο αυτό ποτέ δεν τον σταμάτησε από το να τραβά εντυπωσιακές φωτογραφίες. Όπως λέει η εμπειρία του αξίζει όλα τα παπούτσια που έχει λιώσει κοντά στο ηφαίστειο.

Sokotra: το πιο παράξενο νησί στον κόσμο!

Λέγεται Σοκοτρα και είναι ίσως το πιο παράξενο νησί του κόσμου και για αυτό θεωρείται ονειρικός προορισμός ενός ταξιδιώτη

Φανταστείτε να ξυπνήσετε μια μέρα σε ένα νησί εντελώς ξαφνικά να ρίξετε μια ματιά γύρω σας και να αντικρίσετε εικόνες όπως αυτές που θα δείτε στην συνέχεια, στις φωτογραφίες που ακολουθούν.. 


Η πρώτη εντύπωση σας θα είναι να νομίζετε ότι δεν είστε στην Γη, ότι σας απήγαγαν εξωγήινοι και σας μετέφεραν σε κάποιο άλλο πλανήτη. 
Η πραγματικότητα βέβαια θα είναι ότι είστε ακόμη στη Γη, πιο συγκεκριμένα στο νησί Ευδαιμονία ή αν θέλετε Σανσκριτικά Socotra (Σοκότρα)



Το αρχιπέλαγος Σοκότρα είναι τμήμα του εδάφους της Υεμένης και αποτελείται από μια μικρή αλυσίδα από τέσσερα νησιά στον Ινδικό Ωκεανό. Το Σοκότρα έχει παρθένες παραλίες, τρομακτικά βουνά και τερατώδης μοναδικά σπήλαια. Το νησί Σοκότρα είναι διάσημο για τη μοναδική χλωρίδα του, και το ένα τρίτο των φυτών που βρέθηκαν στο νησί δεν υπάρχουν πουθενά αλλού στον πλανήτη!!!


Το Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για την ανάπτυξη έχει συμπεριλάβει από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 και τα «Γκαλαπάγκος του Ινδικού«, όπως τα αποκαλούν οι ταξιδιωτικοί πράκτορες που διακινούν γκρουπ φανατικών οικοτουριστών από κάθε γωνιά της γης στα νησιά του συμπλέγματος. 

Σκοπός του προγράμματος: αφ’ ενός η προστασία και η διατήρηση του φυσικού θησαυροφυλακίου των νησιών, αφ’ ετέρου η βελτίωση των όρων διαβίωσης του τοπικού πληθυσμού, που τα βγάζει πέρα με μεγάλες δυσκολίες.

Καλή σχολική χρονιά

Η σχολική χρονιά 2013-14 ξεκίνησε.
Καλωσορίζουμε τα πρωτάκια, ανοίγουμε την αγκαλιά μας και τα υποδεχόμαστε στο σχολείο μας.

Ευχόμαστε σε όλους μαθητές και γονείς :
ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ

Καλό καλοκαίρι-Αποχαιρετισμός

Το τελευταίο χτύπημα του κουδουνιού, για τη φετινή χρονιά, ακούστηκε σήμερα το πρωί στο σχολείο μας.

Μετά από τη πρωινή προσευχή, με μια μικρή και συγκινητική τελετή, αποχαιρετήσαμε τους μαθητές της ΣΤ΄τάξης και τους ευχηθήκαμε καλή συνέχεια στο μεγάλο και δημιουργικό ταξίδι της γνώσης και της ζωής στο νέο τους σχολείο, το Γυμνάσιο.

Κάπου εδώ και το ιστολόγιο του σχολείου μας «κατεβάζει ρολά» για τη φετινή σχολική χρονιά. Έχει και αυτό άλλωστε, όπως όλοι μας, ανάγκη από λίγη ξεκούραση και ξενοιασιά.

Ανανεώνοντας το ραντεβού μας για το Σεπτέμβριο ευχόμαστε σε όλες και σε όλους, μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς…
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!!!

H ζωντανή γέφυρα της Ινδονησίας!

Τα τελευταία εκατό χρόνια σχεδόν οι κάτοικοι των δύο μικρών χωριών στη Δυτική Σουμάτρα χρησιμοποιούν μια γέφυρα μήκους 30 μέτρων, που σχηματίζεται από τις ρίζες δύο υπεραιωνόβιων δέντρων, προκειμένου να μετακινηθούν από τη μια όχθη του ποταμού στην άλλη.

Γνωστή ως «Jembatan Akar», η ζωντανή γέφυρα αποτελεί φυσικό θαύμα και έχει γίνει δημοφιλές αξιοθέατο για ντόπιους αλλά και τουρίστες. Σύμφωνα με τους κατοίκους των χωριών, δημιουργήθηκε το 1890 από τον Pakih Sohan, έναν δάσκαλο που ήταν ιδιαίτερα απογοητευμένος από το γεγονός ότι οι μαθητές δεν μπορούσαν να παραστούν στις διδασκαλίες του εξαιτίας του ποταμού Batang Bayang που χώριζε τους δύο οικισμούς.

Έτσι, φύτεψε δύο μικρά πλατύφυλλα δέντρα και ξεκίνησε να πλέκει τις ρίζες τους. Χρειάστηκαν περίπου 26 χρόνια για να δημιουργηθεί μια ασφαλής γέφυρα, ενώ από τότε κάθε χρόνος που περνάει την κάνει ακόμα πιο ανθεκτική.


Πηγή: perierga. Κώστας,τάξη ΣΤ2

Εντυπωσιακό ποτάμι λάβας

Ένα συγκλονιστικό ποτάμι λάβας δημιουργήθηκε στο ηφαίστειο της Καμτσάτκα, Πλόσκι Τολμπάτσικ, που βρίσκεται ανατολικά της Ρωσίας.

Σημειώνεται ότι για τα τρία ηφαίστεια της χερσονήσου, Σιβελούτς, Κιζιμέν και Πλόσκι Τολμπάτσικ έχει εκδοθεί πορτοκαλί κωδικός κινδύνου για την αεροπορία, που είναι ένας από τους πιο υψηλούς.

Τις εντυπωσιακές φωτογραφίες τράβηξαν οι bloggers Λιουδμίλα και Άντρεϊ. Οι δυο τους ταξίδεψαν στην περιοχή μαζί με μια ομάδα ηφαιστειολόγων.

Το συγκεκριμένο ηφαίστειο «ξύπνησε» στις 27 Νοεμβρίου του 2012 μετά από 36 χρόνια. Η χερσόνησος Καμτσάτκα είναι στενά συνδεδεμένη με φαινόμενα σχετικά με ηφαίστεια. Στην περιοχή υπάρχουν 19 ενεργά ηφαίστεια και 6 ηφαιστειακές περιοχές που συμπεριλαμβάνονται στη λίστα Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.







Πηγή newsbeast.gr
Γιώργος ΣΤ1

Bουνό από άμμο βγαίνει.........από τη θάλασσα!!!

Κινούμενο... βουνό από άμμο απειλεί να καταπιεί την ακτογραμμή μιας σχετικά παρθένας περιοχής στη δυτική Γαλλία, περίπου 60 χιλιόμετρα μακριά από το Μπορντό.


Ουσιαστικά πρόκειται για ένα από τα παράδοξα δημιουργήματα της φύσης, καθώς οι ειδικοί έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι δημιουργήθηκε από έναν συνδυασμό θαλάσσιων ρευμάτων και ισχυρών ανέμων που μέρα με τη μέρα συσσωρεύουν στην περιοχή αυτή της γαλλικής ακτογραμμής προς τον Ατλαντικό, στην περιοχή La Teste-de-Buch, άμμο από τον ωκεανό με ρυθμούς μεγαλύτερους από κάθε άλλο μέρος στον κόσμο.

Υπολογίζεται πως το μέγεθος αυτού του γιγαντιαίου αμμόλοφου έχει υπερδιπλασιαστεί τον τελευταίο αιώνα, ενώ τα τελευταία 40 χρόνια έχει κυριολεκτικά “καταπιεί” δεκάδες κατοικίες, όπως και τον παραλιακό δρόμο.
Από την άλλη πάντως έχει ωφελήσει την περιοχή καθώς σταδιακά αυτή μετατράπηκε σε τουριστικό αξιοθέατο, κυρίως δε σε αγαπημένο προορισμό αιωροπτεριστών (paragliders) και σκέιτερ...

Από το Πρώτο Θέμα.
Φοβερό φαινόμενο κ θέαμα!!!!Μάκης ΣΤ2

Ημέρα της μητέρας 2013.Ένας ρόλος μαγικός.

΄Eνας ρόλος μαγικός μία λέξη που ηχεί με τόσο δύναμη στα αυτιά και σε κάνει ευτυχισμένο. Μάνα, μητέρα, μαμά. Τρεις λέξεις που κλείνουν μέσα τους ομορφιά, τρυφερότητα, και αγάπη.

Μητέρα μια ύπαρξη που είναι πάντα εκεί να σε ακούσει να σε βοηθήσει να σε στηρίξει. Να σε αγκαλιάσει και να νιώσεις εκεί μέσα ότι κανείς δεν μπορεί να σου κάνει κακό. Είναι εκεί και μας ακούει ακόμη και όταν την μαλώνουμε ακόμη και όταν δεν φταίει.

Είναι αυτή που ξεχνά όταν την πληγώνουμε και συνεχίζει να στέκεται στο πλευρό μας

Η μητέρα ήταν, είναι και θα είναι ξεχωριστή για το παιδί, τον έφηβο, τον ενήλικα. Και η μέρα της γιορτής της δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια ευκαιρία για να την τιμήσουμε και να της δείξουμε πόσο πολύ την αγαπάμε.

Η Γιορτή της Μητέρας, παγκόσμια γιορτή, έχει τις ρίζες της στην αρχαία Ελλάδα. Στην αρχαιότητα ήταν γιορτή της άνοιξης όπου λατρευόταν η Γαία, η μητέρα Γη, μητέρα όλων των θεών και των ανθρώπων. Αργότερα την αντικατέστησε η κόρη της, η Ρέα, σύζυγος του Κρόνου, μητέρα του Δία και όλων των ολύμπιων θεών και που ήταν η θεά της γονιμότητας.

Στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία συναντάμε τη Γιορτή της Μητέρας ως γιορτή αφιερωμένη στη Θεά Κυβέλη. Γιορτή που γινόταν κάθε Μάρτιο. Συνεχίζοντας το ταξίδι μας στο χρόνο, θα φτάσουμε στην Αγγλία του 15ου - 16ου αιώνα μ.Χ. όπου η τέταρτη Κυριακή της Σαρακοστής είναι αφιερωμένη στις μητέρες και ονομάζεται Κυριακή της Μητέρας. Εκείνη τη μέρα όλοι οι υπηρέτες έπαιρναν από τα αφεντικά τους μία μέρα άδεια, για να επισκεφτούν τα σπίτια τους και να περάσουν τη μέρα τους μαζί με τις μητέρες τους.
Στη χώρα μας γιορτάστηκε για 1η φορά στις 2 Φεβρουαρίου του 1929, θέλοντας να συνδυάσει τη Γιορτή της Μητέρας με τη χριστιανική γιορτή της Υπαπαντής. Τελικά, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 60, η γιορτή μεταφέρθηκε από τις 2 Φεβρουαρίου στη 2η Κυριακή του Μαίου. Έτσι, κάθε δεύτερη Κυριακή του Μαΐου έχει καθιερωθεί να γιορτάζουν οι μητέρες όλου του κόσμου και είναι μια γιορτή με συμβολικό χαρακτήρα.

Η Γιορτή της Μητέρας λοιπόν είναι μια ευκαιρία να της δείξουμε, με όποιο τρόπο μπορούμε, ότι την αγαπάμε και έχει ξεχωριστώ ρόλο στη ζωή μας

Δώστε της ένα γλυκό φιλί μια αγκαλιά και ένα μεγάλο ευχαριστώ. Σίγουρα είναι το ποιο πολύτιμο δώρο και ανεκτίμητο που μπορεί να πάρει από εμάς.

Καλό Πάσχα

Καλή Ανάσταση
Το άγιο Φως της Ανάστασης ,
ας φωτίσει τις ψυχές
και τις ζωές όλων.

Into The Mind, η δύναμη του βουνού

Ασαφή τα όρια μεταξύ κατάστασης ονείρου και πραγματικότητας, καθώς αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο μέσα από το μυαλό πολλών. Το "Into the Mind" μελετά τις εμπειρίες που πέρασαν ανάμεσα από δασκάλους και μαθητές, ώστε να ζωγραφίσει ένα φιλοσοφικό πορτρέτο του ανθρώπινου είδους. Τι μας οδηγεί στο να ξεπεράσουμε την πρόκληση; Πώς δικαιολογούμε τον κίνδυνο; Ποιες δυνάμεις βρίσκονται στο επίκεντρο του εθισμού για το βουνό; Μοναδικά τμήματα αθλητών σε μια πληθώρα ειδών αθλητισμού βουνού, απεικονίζουν τη συνδεσιμότητα της Γης και αποτελούν παράθυρο σε στιγμές που δείχνονται για πρώτη φορά. Εξερευνήστε τον τρόπο που αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας, να κατασκευάσουμε τα θεμέλια της εμπιστοσύνης, και τελικά να οδηγηθούμε στο δρόμο της αυτοπραγμάτωσης.

Καλό Πάσχα

Into The Mind - Official Teaser from Sherpas Cinema on Vimeo.

΄Ορκο σιωπής πήρε ο Ηλιος;

Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια εντυπωσιακή εικόνα του Ηλιου την οποία κατέγραψε το διαστημικό παρατηρητήριο SDO που μελετά το μητρικό μας άστρο. Η εικόνα αποκαλύπτει την... ηρεμία που επικρατεί στον Ηλιο σε ορισμένες περιοχές του οποίου μάλιστα δεν φαίνεται να υπάρχει οποιαδήποτε δραστηριότητα.
Το φαινόμενο διαρκεί μεγάλο χρονικό διάστημα, γεγονός που έχει εκπλήξει τους επιστήμονες οι οποίοι προσπαθούν να κατανοήσουν τι ακριβώς συμβαίνει. Η έκπληξη αρχίζει να μετατρέπεται σε ανησυχία αφού αυτή την εποχή ο Ηλιος θα έπρεπε να βρίσκεται σε κατάσταση πλήρους δραστηριότητας.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των επιστημόνων, το 2013 ταυτίζεται με το σημείο του περιοδικού αυτού κύκλου όπου η δραστηριότητα του άστρου θα πιάσει...ταβάνι, θα είναι δηλαδή στο μάξιμουμ. Ομως, μέχρι σήμερα, ο Ηλιος παρουσιάζει εφέτος ελάχιστη δραστηριότητα. Χαρακτηριστική είναι η φωτογραφία που έδωσε στη δημοσιότητα η NASA η οποία απεικονίζει τον Ηλιο στις 28 Φεβρουαρίου. Την εικόνα κατέγραψε το διαστημικό παρατηρητήριο SDO και όπως είναι ευδιάκριτο ο Ηλιος είναι σχεδόν απόλυτα «καθαρός» και μόλις 2-3 μικρές κηλίδες σπάνε το κίτρινο ντεκόρ.


Από το Βήμα.Γεωγραφία, τάξη ΣΤ1

H «Ασπίδα του Αχιλλέα»

είναι η ασπίδα που χρησιμοποίησε ο Αχιλλέας για να πολεμήσει τον Έκτορα, που περίφημα περιγράφεται σε ένα απόσπασμα της Ιλιάδας του Ομήρου στο βιβλίο 18, στίχους 478-608.

Στο έπος, ο Αχιλλέας έχει χάσει την πανοπλία του, μετά το δανεισμό της στον σύντροφό του, τον Πάτροκλο.

Ο Πάτροκλος έχει σκοτωθεί στη μάχη από τον Έκτορα ο οποίος πήρε τα όπλα του ως λάφυρα.

Η μητέρα του Αχιλλέα, η Θέτις ζητάει από το θεόΉφαιστο να σφυρηλατήσει μια καινούργια πανοπλία για τον γιό της.

Το απόσπασμα που περιγράφει την ασπίδα είναι ένα πρώιμο παράδειγμα της «έκφρασης» (μια λογοτεχνική περιγραφή ενός έργου της οπτικής τέχνης) και επηρέασε πολλά μεταγενέστερα ποιήματα, συμπεριλαμβανομένης της Ασπίδα του Ηρακλή, που αποδόθηκε στον Ησίοδο.

Η περιγραφή της ασπίδας σβήνει μεταξύ τη μάχης για το σώμα του Πάτροκλου και της εισόδου του Αχιλλέα ξανά στη μάχη, η οποία είναι και ένα από τα πιο αιματηρά μέρη του έπους.

Κατά συνέπεια, η ασπίδα θα μπορούσε να μεταφραστεί ως μία «ανάπαυση πριν από έναν επικείμενο κατακλυσμό», που χρησιμοποιείται για να τονίσει την σκληρότητα της βίας κατά τη διάρκεια του Τρωικού Πολέμου.

Θα μπορούσε επίσης να μεταφραστεί ως μια υπενθύμιση για τον αναγνώστη για το τι θα χαθεί αν η Τροία τελικά πέσει.
ΠΗΓΗ κατοχικα νεα τάξη ΣΤ1