Αποχαιρετιστήριο
στους συναδέλφους μου εκπαιδευτικούς, αλλά πρωτίστως στα παιδιά, τους μαθητές και τις μαθήτριες με τους οποίους κατά τη διάρκεια των χρόνων, συναντηθήκαμε στις σχολικές αίθουσες.
Το τέλος μιας σχολικής χρονιάς, για τους άλλους. Για μένα, το τέλος μιας πολύχρονης εκπαιδευτικής ζωής, ενός κύκλου που κλείνει.
Κλείνει όπως το φανταζόμουνα στα όνειρά μου: με υγεία-πάνω από όλα, ανάμεσα σε ανθρώπους που μας ενώνουν σχέσεις αμοιβαίας εκτίμησης και σεβασμού, που χτίστηκαν πάνω στην προσπάθεια να είμαστε χρήσιμοι στα παιδιά όσο καλύτερα γίνεται!
Θυμάμαι όλους τους συναδέλφους αλλά και τα παιδιά που δίδαξα όλα αυτά τα χρόνια και τους ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου, γιατί χάρη σε αυτούς το πολύχρονο ταξίδι μου στο χώρο της εκπαίδευσης είχε τόσες μοναδικά όμορφες στιγμές. Είχε, βέβαια και δυσκολίες: κακομαθημένα παιδιά, κακοπροαίρετους συναδέλφους, δύστροπους γονείς … Όλα αυτά, όμως, ξεπερνιούνται μπροστά στις χαρές που σου δίνει ο παιδικός αυθορμητισμός, το ζύμωμα με τα όνειρα και τις φιλοδοξίες των παιδιών… Να έχεις στα χέρια σου τις ανησυχίες τους, τους προβληματισμούς τους, τις απογοητεύσεις τους, την ανάγκη τους να νιώσουν, να μάθουν, να χτίσουν πρότυπα, να κλάψουν, να γελάσουν, να αυτοεπιβεβαιωθούν….
Το σημαντικότερο για μένα, η μεγαλύτερη αναγνώριση η ύψιστη ανταμοιβή είναι όταν έρχονται οι μαθητές μου που έχουν αποφοιτήσει να με δουν στο σχολείο.
Νιώθω, λοιπόν, ευλογημένος που φεύγω γερός και υγιής , που υπήρξα ένα μέρος της ζωής τους, που τους βοήθησα να χτίσουν γέφυρες για να περάσουν στην απέναντι όχθη.
Καλό ταξίδι
...........
Η Ιθάκη σ᾿ έδωσε τ᾿ ωραίο ταξίδι.....
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Έτσι σοφὸς που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν.
