Πέμπτη 19 Απριλίου 2018

Πως κάνουμε ένα παιδί να συγκεντρωθεί

Ορισμένα παιδιά καταφέρνουν και παραμένουν συγκεντρωμένα για μεγάλα χρονικά διαστήματα, ενώ κάποια άλλα συνομήλικά τους σε σταθερή βάση φαίνεται ότι δεν έχουν την ίδια ικανότητα.
Αυτό είναι κάτι που εύκολα παρατηρούν οι δάσκαλοι, οι οποίοι αν τους ρωτήσετε θα σας πουν ότι όταν ξεκινά το διάλειμμα κάποια παιδιά έχουν ολοκληρώσει τις εργασίες τους, ενώ κάποια άλλα (συνήθως τα ίδια) συνεχίζουν να ασχολούνται με αυτό που τους έχουν αναθέσει.

Αν και είναι γεγονός ότι αυτή η διαφορά είναι λίγο ως πολύ έμφυτη στα παιδιά – όπως άλλωστε συμβαίνει με πολλά θέματα της ανάπτυξης – εν τούτοις υπάρχουν μέθοδοι για να βοηθήσετε το παιδί σας να μην παρουσιάζει μεγάλη διαφορά από το μέσο όρο της ηλικίας του. Τις πιο πολλές φορές αυτό που κουράζει το παιδί και το κάνει να αποπροσανατολίζεται είναι το περιβάλλον. Για παράδειγμα είναι πολύ δύσκολο για ένα μικρό παιδί να κάθεται για πολλές ώρες στο θρανίο.
Επίσης έχει αποδειχθεί ότι ορισμένα παιδιά ενώ έχουν την ικανότητα να συγκεντρωθούν δεν το κάνουν γιατί ανακαλύπτουν κάτι στο περιβάλλον τους το οποίο είναι πιο ενδιαφέρον (όπως πχ. η νέα τους κασετίνα, το πολύχρωμο τετράδιο ενός συμμαθητή κλπ). Αν έχετε ένα παιδί το οποίο δύσκολα καταφέρνει να συγκεντρωθεί, τότε ασφαλώς θα έχετε πρόβλημα στο να διαβάσει τα μαθήματά του ή να κάνει τις εργασίες που του έχουν ανατεθεί. Ενώ το αφήνετε να γράψει την εργασία που του ανέθεσε η δασκάλα του, το «τσακώνετε» να παίζει με τα παιχνίδια του. Διαβάστε παρακάτω μερικά χρήσιμα τιπς που σίγουρα θα σας βοηθήσουν.
Μην υποχρεώνετε το παιδί να μελετήσει αμέσως μετά το σχολείο. Τα παιδιά έχουν την ανάγκη να ξεκουράζονται τόσο σωματικά όσο και πνευματικά. Λίγη ώρα παιχνιδιού θα τα δώσει τη δυνατότητα να διοχετεύουν την επιπλέον ενέργεια που τα κατακλύζει και δεν τα αφήνει να καθίσουν ήρεμα να διαβάσουν. Να είστε όσο μπορείτε κοντά του. Όση ώρα μελετάει το παιδί και κάνει τα μαθήματά του, φροντίστε να βρίσκεστε με κάποιο τρόπο δίπλα του, όχι όμως ως μπαμπούλας! Αφήστε το για παράδειγμα να μελετήσει στο τραπέζι της κουζίνας, ενώ εσείς μαγειρεύετε. Είναι καλύτερο από το να το αφήνετε μόνο στο δωμάτιό του. Δείξτε του ενδιαφέρον. Πείτε του να σας μιλήσει για την άσκηση την οποία βλέπετε ότι προσπαθεί να λύσει. Αν του έχει ανατεθεί μια εργασία η οποία απαιτεί να διαβάσει αρκετές σελίδες ή ένα μικρό βιβλίο, καθίστε μαζί του πριν ξεκινήσει το διάβασμα και συζητήστε. Δείτε μαζί το εξώφυλλο και ξεφυλλίστε το τυχόν εικόνες.
Ζητήστε από το παιδί με βάση αυτές να μαντέψει την πλοκή. Κατά την ανάγνωση, ρωτήστε το παιδί πώς εξελίσσεται η ιστορία κι αν προβλέπει κάτι για το τι θα γίνει παρακάτω. Όσο πιο έντονα καταφέρετε να το κάνετε να σκεφτεί την ιστορία, με τόσο μεγαλύτερο ενθουσιασμό θα ασχοληθεί! Μην αφήνετε να διαβάσουν ενώ είναι πεινασμένα. Το μυαλό για να λειτουργήσει χρειάζεται ενέργεια. Μην ξεχνάτε ότι αν το παιδί πεινάει κάθε λίγο θα αφήνει τα βιβλία του και θα τρέχει στην κουζίνα.
Μπορείτε επίσης να βάλετε απαλή κλασική μουσική στο δωμάτιο που διαβάζει το παιδί. Επιστημονικές έρευνες έχουν δείξει πως βοηθάει τα παιδιά να παραμένουν συγκεντρωμένα για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα.
Εάν παρόλες τις προσπάθειές σας βλέπετε ότι το παιδί εξακολουθεί να χαζεύει, και δυσκολεύεται πραγματικά να συγκεντρωθεί, τότε ίσως θα πρέπει να ζητήσετε την βοήθεια ειδικού.
Πηγή: iPaideia.gr

Το σχολείο πρέπει να προσφέρει όχι μόνο γνώσεις αλλά και κοινωνικοποίηση. Δάσκαλοι παιδαγωγούν, γονείς αντιπαιδαγωγούν.

   Το έναυσμα, για το κείμενο, μου δόθηκε από περιστατικό που εξελίχθηκε σε αίθουσα του σχολείου. Μαθητής ο οποίος είχε αγοράσει ένα πλαστικό αυγό, το γέμιζε με νερό από το μπουκάλι του και κατέβρεχε στο πρόσωπο και στα ρούχα, μέσα στην ώρα του μαθήματος, ενοχλώντας τους συμμαθητές του. Η δασκάλα ακούγοντας τις διαμαρτυρίες των μαθητών πήρε το πλαστικό αυγό από τον μαθητή. Στο τέλος του ωραρίου ο μαθητής παραπονέθηκε στην μητέρα του και η μητέρα ζήτησε τον λόγω από την δασκάλα γιατί πήρε το αυγό από το παιδί της. Η δασκάλα προσπάθησε να της εξηγήσει αλλά η μητέρα αμετακίνητη στην άποψη της. Δεν είναι το μοναδικό περιστατικό που με προβλημάτισε το τελευταίο χρονικό διάστημα. Σε παλαιότερες εποχές οι γονείς έπαιρναν ολοκληρωτικά το μέρος των εκπαιδευτικών, δείχνοντας μια ιδιαίτερα αυστηρή συμπεριφορά απέναντι στα παιδιά τους. Σήμερα η εικόνα αυτή έχει αντιστραφεί. Οι γονείς υπερασπίζονται τα παιδιά τους ακόμη και όταν αυτά έχουν άδικο. Την χρυσή τομή δε θα μπορέσουμε να την εφαρμόσουμε ποτέ.
Αν η σχέση ανάμεσα στην οικογένεια και στο σχολείο δεν υπάρχει, αν αυτοί οι δυο θεσμοί δεν συνεργάζονται σε ζητήματα διαπαιδαγώγησης των μαθητών τότε δεν μπορεί να αλλάξει η σημερινή κατάσταση στην παιδεία. 
Η κατάσταση επιβαρύνεται περισσότερο από το ότι πολλοί γονείς δεν βάζουν στα παιδιά του όρια. Το παιδί θεωρεί ερχόμενο στο σχολείο ότι τα πάντα του ανήκουν ότι μπορεί να κάνει τα πάντα ανεξέλεγκτο όπως ακριβώς συμπεριφέρεται και στο σπίτι υπό την ανοχή των γονέων. Τα παιδιά λοιπόν δεν μαθαίνουν από μικρά να λειτουργούν σε ένα πλαίσιο αξιών. Αν ο εκπαιδευτικός ανακαλύψει την έλλειψη και προσπαθήσει να επέμβει, παρεμβαίνει ο γονέας λοιδορώντας τον. Έτσι καλλιεργείται η έλλειψη σεβασμού και ανευθυνότητας.
Αν οι γονείς δεν μεταδίδουν την αξία της ευθύνης στα παιδιά τους, αν τα δικαιολογούν όταν κάνουν λάθη, τότε αυτά αύριο δεν θα μπορούν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα, να πάρουν δημιουργικές αποφάσεις, να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση.
Το σχολείο δεν παρέχει μόνο γνώσεις, προσφέρει και κοινωνικοποίηση. Οι μαθητές πρέπει να διδάσκονται σε αυτό κανόνες συμπεριφοράς, συνεργασίας, αλληλοσεβασμού. Πως όμως αυτό να γίνει κατανοητό στον μαθητή, όταν προσφέρεται από την μια από τον δάσκαλο και καταπατάται, απορρίπτεται, απαξιώνεται από την άλλη από τον γονέα;
Τι παράδειγμα πήρε ο μαθητής του παραπάνω περιστατικού από την συμπεριφορά της μητέρας του; Ότι έδωσε ένα μάθημα στην δασκάλα που τόλμησε να τον επαναφέρει στην τάξη. Το ίδιο θα κάνει και σε ανάλογο περιστατικό αύριο-μεθαύριο. Θα έρθει όμως μια μέρα που τόσο αυτή η μητέρα όσο και ο μαθητής αυτός στο μέλλον θα αντιμετωπίσουν προβλήματα που δεν θα μπορούν να λυθούν και τότε ίσως λειτουργώντας προφητικά ο μαθητής αυτός με την όχι και τόσο κατάλληλη αγωγή στραφεί εναντίον της ίδια του της μητέρας. Αιτία όμως για την συμπεριφορά του δεν είναι ο ίδιος αλλά η μητέρα που με τον τρόπο της, την έλλειψη βαθιάς σκέψης για την διαπαιδαγώγηση του παιδιού της το οδηγεί σε λάθος δρόμους. Από την συμπεριφορά αυτών των γονέων που καθημερινά διογκώνεται όλο και περισσότερο το αντίκτυπο θα φανεί στην κοινωνία σε λίγα χρόνια.